ယေန႔ အခ်ိန္မွာ ေထရ၀ါဒ သာသနာကုိ ေစာ္ကားတုိက္ခိုက္တဲ့ ၀က္ဆုိဒ္တစ္ခု ေပၚထြက္လာတာနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီးဗုဒၶဘာသာ၀င္ အားလံုး စိတ္ႏွလံုး မေအးခ်မ္းႏုိင္ပဲ ရင္နင့္ၾကရတဲ့ အျဖစ္ေတြကုိ သိျမင္မိပါတယ္။ တဦးနဲ႔ တဦး ဘာသာအယူ၀ါဒခ်င္း မတူညီတဲ့ အတြက္ ဘာသာတရား အရ ျငင္းခုန္ေနမယ္ဆုိရင္ ဘယ္ေတာ့မွ အမွန္တရားကုိ ရရွိၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူတပါး ေျပာဆုိေစာ္ကားေနတာေတြနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးေတာ့လည္း ေဒါသေတြ၊ မာန္မာနေတြအခုလိုဆဲေရးတုိင္းထြာေစာ္ကားတာေတြဟာအခုမွ
ေပၚေပါက္လာတာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ဘုရားရွင္လက္ထက္ကတည္းကစိဥၥမာနဆုိတဲ့မိန္းမ
ယုတ္ကကုိယ္၀န္ရွိဟန္ေဆာင္ၿပီး
စြပ္စြဲတယ္။ေဒ၀ဒတ္ကဆင္ကုိအရက္မူးေအာင္ တုိက္ၿပီး ဘုရားရွင္ကုိ ဆင္နဲ႔ တုိက္တယ္။ ေက်ာက္ေမာင္းဆင္ၿပီး အသက္ေသေအာင္ ၾကံစည္လုပ္ေဆာင္တယ္။ ေလးသမားေတြလႊတ္ၿပီး ေလးျမွားနဲ႔ ပစ္သတ္ခိုင္းတယ္။ ဘယ္ေလာက္ ယုတ္မာလိုက္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္
ေတြ ဆုိတာ ေတြးၾကည့္ယံုနဲ႔ ျမင္သာပါတယ္။ ဘုရားရွိစဥ္မွာပဲ ဘုရားနဲ႔ အနီးကပ္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြထဲကေတာင္ ဘုရားကုိ
သတ္ဖုိ႔ ၾကံစည္တဲ့ သူေတြ ေပၚေပါက္ခဲ့ေသးတယ္ဆုိရင္ ဘုရားမရွိေတာ့တဲ့ ေနာက္ပုိင္း ဘုရားသာသနာကုိ အျခား
ဘာသာ၀င္ေတြက ေစာ္ကား ျပက္ရယ္ျပဳတာသည္ မထူးဆန္းဘူးလို႔ ဆုိရမွာပါပဲ။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ယံုၾကည္ထားရမွာက အျခားဘာသာက ဖ်က္လို႔ သာသနာ ပ်က္မသြားဘူးဆုိတာပါပဲ။
သူတုိ႔ ႏွစ္သက္သလို ေျပာၾကပါေစ… ေစာ္ကားၾကပါေစ… သူတုိ႔အတြက္ ထုိက္တန္တဲ့ အက်ိဳးေပးဆုိတာ ရွိႏွင့္ၿပီးသားပါ။
ငရဲရွိလားမရွိဘူးလားဆုိတာမယံုၾကည္သူကုိေျဖရွင္းေနလို႔အပုိျဖစ္ေနမွာပါပဲ။သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္
ေရာက္တဲ့ေန႔က်ရင္ေတာ့ အေျဖသိမွာေပါ့။
ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ အျခားဘာသာ၀င္တုိ႔က ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာတုိ႔ကုိ ေစာ္ကား ေျပာဆုိတာေတြနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး
တပည့္သာ၀ကေတြ ႏွလံုးသြင္း နာယူလိုက္နာဖုိ႔ အတြက္ ဒိဃနိကာယ္ ျဗဟၼဇာလသုတ္ေတာ္မွာ ေအာက္ပါအတုိင္း
မိန္႔မွာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
“ရဟန္းတုိ႔… သူတစ္ပါးတုိ႔သည္ ငါ၏ အျပစ္ကုိျဖစ္ေစ၊ တရား၏ အျပစ္ကုိျဖစ္ေစ၊ သံဃာ၏ အျပစ္ကုိ ျဖစ္ေစ ေျပာၾကလွ်င္
ထုိ(ေျပာၾကရာ)၌ သင္တုိ႔သည္ ရန္ၿငိဳးထားျခင္း၊ ႏွလံုးမသာျခင္း၊ စိတ္မေက်ခ်မ္းျခင္း မျဖစ္ေစသင့္”
“ရဟန္းတုိ႔… သူတစ္ပါးတုိ႔သည္ ငါ၏ အျပစ္ကုိျဖစ္ေစ၊ တရား၏ အျပစ္ကုိျဖစ္ေစ၊ သံဃာ၏ အျပစ္ကုိ ျဖစ္ေစ ေျပာၾကရာ၌
သင္တုိ႔သည္ အမ်က္ထြက္ၾကလွ်င္၊ ႏွလံုးမသာၾကလွ်င္ သင္တုိ႔အားသာလွ်င္ အႏၲရာယ္ျဖစ္ရာ၏”
“ရဟန္းတုိ႔… သူတစ္ပါးတုိ႔သည္ ငါ၏ အျပစ္ကုိျဖစ္ေစ၊ တရား၏အျပစ္ကုိ ျဖစ္ေစ၊ သံဃာ၏ အျပစ္ကုိ ျဖစ္ေစ ေျပာၾကရာ၌
ဤစကားသည္ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း မဟုတ္၊ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ေၾကာင္း မမွန္၊ စင္စစ္အားျဖင့္ ဤအျပစ္သည္
ငါတုိ႔၌ ထင္ရွားမရွိ ဟု မဟုတ္သည္ကုိ မဟုတ္သည့္ အတိုင္း သင္တုိ႔ ေျဖရွင္းရမည္” (ဒီ၊ ျမန္၊ ၁၊ ၁၁)။
ယခုအခါမွာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔ အထက္ပါ အဆံုးအမ အတုိင္း ခံယူလိုက္နာၾကပါ။
ဘုရား၊
တရား
သံဃာ
ရတနာျမတ္သံုးပါး၏အျပစ္ကုိေျပာဆုိၾကသည္ကုိၾကားသိၾကလွ်င္ႏွလံုးမသာယာျခင္း၊စိတ္မ
ေက်ခ်မ္းျခင္းမျဖစ္ၾကရန္ျမတ္ဗုဒၶသည္သတိေပးေတာ္မူပါတယ္။
အဘယ့္ေၾကာင့္သတိေပးေတာ္မူရသနည္းမူ- ထုိရန္ၿငိဳးထားျခင္း၊ ႏွလံုးမသာယာျခင္း ဟူေသာ ေဒါသ၊ ေဒါမနႆမ်ားသည္ မိမိတို႔၏
စိတ္ဓာတ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တရားရေရးကုိ အေႏွာင့္အယွက္ ေပးႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
မဟုတ္တာကုိ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ မမွန္တာကုိ မမွန္ေၾကာင္း ရွင္းလင္းေျပာျပေသာ္လည္း ေကာင္းစြာ ခံယူျခင္း မရွိသူမ်ားကုိ
ဥေပကၡာျပဳ ျခင္းျဖင့္ ဆက္ဆံၾကပါလို႔ အေလးအနက္ အသိေပးပါရေစ…။
လူတေယာက္က ေခြးကုိ ခဲနဲ႔ ပစ္ရင္ အဲဒီေခြးက ခဲကို လိုက္ကုိက္တယ္။ ျခေသၤ့ကုိ ပစ္ရင္ ျခေသၤ့က ပစ္တဲ့သူကုိ
ကုိက္တယ္။ ဒီေတာ့ ေခြးလို အျဖစ္ခံမလား၊ ျခေသၤ့လို က်င့္မလားဆုိတာက စဥ္းစားၾကပါ။ ဘုရားရွင္ေဟာခဲ့တာက
ျခေသၤ့လို က်င့္ဖို႔ပါ။ အဓိက အက်ိဳးတရားတခုရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းကုိ သတ္ဖုိ႔ပါပဲ။
ဘယ္လို ပုဂၢိဳလ္ေတြက ေစာ္ကားတုိက္ခိုက္ေနပါေစ… မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာသိကၡာေတြ အပ်က္ဆီး မခံပဲ
ပုိမို ေကာင္းမြန္လာေအာင္ ျဖည့္ဆည္း ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ အဓိကပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ခလုတ္တုိက္တဲ့ ေက်ာက္တံုးကုိ ေျခနင္းတံုး
အျဖစ္ အသံုးခ်တတ္ရမွာ ျဖစ္သလို ယေန႔ေတြ႕ၾကံဳလာရတဲ့ ေလာကဓံတရားေတြကုိလည္း ကုိယ့္ရဲ႕ အသိတရားေတြ
ေကာင္းမြန္ လာေအာင္ အသံုးခ်တတ္ၾကရမယ္။ အားလံုး ကုိယ္စီ သတိရွိၾကပါ။
ေဘး ပေယာဂ အတြက္ေၾကာင့္ ဒို႔သာသနာ ဒို႔ဘာသာ ပ်က္ဆီးမသြားဘူး။ ဖ်က္ဆီးလို႔လည္း မရဘူး။ သာသနာရဲ႕
အက်င့္ေတြကုိ လိုက္ပါက်င့္ေဆာင္ေနၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ရွိေနသမွ် ကာလပတ္လံုး၊ သာသနာ အက်ိဳးကုိ စြမ္းေဆာင္ေန
ၾကတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ား၊ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား ရွိေနသ၍ မိမိတုိ႔ ဘာသာ ဘယ္ေတာ့မွ နိမ့္က်မသြားဘူးဆုိတာ ယံုၾကည္ထားၾကပါ။
အခုလို အဖ်က္ေတြ မ်ားလာတာနဲ႔ အတူ မိမိတုိ႔ လုပ္ေဆာင္ရမွာက အျပဳ သေဘာေဆာင္တဲ့ လုပ္ေဆာင္မႈေတြပဲ အဓိက
ထားၿပီး လုပ္ေဆာင္ၾကဖုိ႔ပါ။ သာသနာေတာ္ စည္ပင္ထြန္းကားေရး အတြက္ ကုိယ္စီ တာ၀န္ရွိတယ္ဆုိတဲ့ အသိစိတ္နဲ႔
သာသနာ အက်ိဳးကုိ တတ္ႏုိင္တဲ့ ဘက္ကေန စြမ္းႏုိင္သမွ် ေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္တဲ့ သူေတြ ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကပါလို႔…
အခ်င္းခ်င္း ေမတၱာေရွ႕႐ႈ၍ သတိေပးပါရေစ…။
သာသနာအက်ိဳး မိမိအက်ိဳး အတြက္ သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ား လက္ခံက်င့္သံုး အားထုတ္ႏုိင္ၾကသျဖင့္ သူေတာ္
ေကာင္းတို႔ ေရာက္ရာ ပန္းတုိင္ကုိ ေရာက္ရွိ ခံစား၊ စံစားႏုိင္ၾကပါေစ…
သူေတာ္ေကာင္းဓာတ္ တရားျမတ္ လႊမ္းပတ္ကမာၻ တည္ေစေသာ္…
Myanmar in Singapore website မွကူးယူေဖၚၿပသည္
Saturday, January 23, 2010
Sunday, January 17, 2010
ေပးတာနည္းသလားမ်ားသလား
၁၉၇၂ ခုႏွစ္က စင္ကာပူခရီးသြားလာေရး အရာရွိက စင္ကာပူ၀န္ၾကီး လီကြမ္ယုကို အစီရင္ခံစာ တင္သြင္းခဲ့တယ္။
စာထဲမွာ “ငါတို႔စင္ကာပူဟာ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံလို ပိရမစ္မရွိဘူး။ တရုတ္ႏိုင္ငံလို ဂရိတ္ေ၀ါမရွိဘူး။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံလို ဖူဂ်ီေတာင္ မရွိဘူး။ ဟာ၀ိုင္ရီလို ၁၀မီတာ အျမင့္ရွိတဲ့ လွဳိင္းေတြမရွိဘူး။ ငါတို႔ႏိုင္ငံမွာ ၁၂ရာသီလံုး ပူျပင္းတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ကလဲြလို႔ ဘာမွထူးဆန္းတာ မရွိဘူး။ ခရီးသြားလာေရးအတြက္ ခ်ဲ႕ထြင္မယ္ဆိုရင္ ခက္ခဲလိမ့္မယ္”လို႔ ေရးထားတယ္။
၀န္ၾကီး လီကြမ္ယုက စာဖတ္ျပီး ေဒါသထေတာ့တယ္။ ေနာက္ စာတစ္ေစာင္ေရးျပီး ျပန္ပို႔လိုက္တယ္။ စာထဲမွာ ဒီလိုေရးထားတယ္။
“ဘုရားသခင္ ငါတို႔ကို ေပးထားတာ မလံုေလာက္ေသးဘူးလား! ေနေရာင္ျခည္... ေနေရာင္ျခည္သာရွိရင္ ငါတို႔ လံုေလာက္ျပီ”
အဲဒီေနာက္ စင္ကာပူဟာ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးရတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ကို အသံုးျပဳျပီး သစ္ပင္ ပန္းမာလ္ေတြ စိုက္ခဲ့တယ္။ အခ်ိန္တိုတိုအတြင္းမွာ လွပတဲ့ပန္းဥယ်ာဥ္ ျမိဳ႔ေတာ္အျဖစ္ နာမည္ၾကီးခဲ့ျပီး အာရွတိုက္မွာ တတိယ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ အမ်ားဆံုး ႏိုင္ငံျဖစ္ခဲ့တယ္။
ႏိုင္ငံတိုင္း၊ ေနရာတိုင္း၊ လူတိုင္းကို ဘုရားသခင္က ပစၥည္းမ်ားမ်ားစားစား မေပးခဲ့ပါဘူး။ နယူတန္ကို ပန္းသီးတစ္လံုးပဲ ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေတာင္ ေသခ်ာေပးတာ မဟုတ္ဘဲ ပစ္ခ်ေပးခဲ့တယ္။ ဒစ္စနီကို ၾကြက္တစ္ေကာင္ပဲ ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေတာင္ ဒစ္စနီကိုယ္တိုင္ စားစရာ ေပါင္မုန္႔တစ္ခ်ပ္ေတာင္ မရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ ေပးခဲ့တာျဖစ္တယ္။ တရုတ္ျပည္ ဆန္တံုနယ္က Qūfùဆုိတဲ့ျမိဳ႕ကို CONFUCIUS တစ္ေယာက္ပဲ ေပးခဲ့တယ္။
ဘုရားသခင္က ေနရာတစ္ခုကို နည္းနည္းစီေပးခဲ့ေပမယ့္ အသံုးျပဳတတ္ရင္ေတာ့ အဲဒီနည္းနည္းဟာ အမ်ားၾကီးျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။ ေတြးေတာေနတဲ့ နယူတန္ဟာ အဲဒီပန္းသီးေၾကာင့္ ႐ူပေဗဒပညာရွင္ၾကီး ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ငတ္ေနခ်ိန္မွာ ေရာက္လာတဲ့ ၾကြက္ကို ဒစ္စနီက သတ္မစားခဲ့ပါဘူး! အဲဒီၾကြက္ကို အသံုးျပဳျပီး အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ ကာတြန္းတိုင္းျပည္ကို တည္ေထာင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ CONFUCIUS ကို အသံုးျပဳျပီး Qūfù ဟာ ခရီးသြားေတြမဆဲတဲ့ ေရွးေဟာင္းျမိဳ႔ တစ္ျမိဳ႔ျဖစ္ခဲ့တယ္။
သူက ေဌးလိုက္တာ! သူက လွလိုက္တာ! သူက ေတာ္လိုက္တာ! ငါက်ေတာ့ ဘာမွမရွိဘူး ဆိုျပီး ကိုယ့္ကိုေပးတာ နည္းတယ္မ်ားတယ္လို႔ ညည္းညဴၾကဖူးလား! သူက်ေတာ့ ရာထူးျမင့္ျမင့္နဲ႔ ထိုင္တဲ့ခံုက ဆုိဖာခံု! ငါက်ေတာ့ ခံုစုတ္တစ္လံုးပဲ ရတယ္လို႔ မညည္းခင္ လီကြမ္ယု စကားကို ျပန္စဥ္းစားမိရင္ ေအာ္...ဘုရားသခင္ ငါ့ကို ဒီခံုစုတ္ေပးတာ အေၾကာင္းရွိရမယ္လို႔ ေတြးမိခဲ့ရင္........
ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္ တာကိုႀကိဳက္လို႔ post တင္လိုက္ပါသည္။
စာထဲမွာ “ငါတို႔စင္ကာပူဟာ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံလို ပိရမစ္မရွိဘူး။ တရုတ္ႏိုင္ငံလို ဂရိတ္ေ၀ါမရွိဘူး။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံလို ဖူဂ်ီေတာင္ မရွိဘူး။ ဟာ၀ိုင္ရီလို ၁၀မီတာ အျမင့္ရွိတဲ့ လွဳိင္းေတြမရွိဘူး။ ငါတို႔ႏိုင္ငံမွာ ၁၂ရာသီလံုး ပူျပင္းတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ကလဲြလို႔ ဘာမွထူးဆန္းတာ မရွိဘူး။ ခရီးသြားလာေရးအတြက္ ခ်ဲ႕ထြင္မယ္ဆိုရင္ ခက္ခဲလိမ့္မယ္”လို႔ ေရးထားတယ္။
၀န္ၾကီး လီကြမ္ယုက စာဖတ္ျပီး ေဒါသထေတာ့တယ္။ ေနာက္ စာတစ္ေစာင္ေရးျပီး ျပန္ပို႔လိုက္တယ္။ စာထဲမွာ ဒီလိုေရးထားတယ္။
“ဘုရားသခင္ ငါတို႔ကို ေပးထားတာ မလံုေလာက္ေသးဘူးလား! ေနေရာင္ျခည္... ေနေရာင္ျခည္သာရွိရင္ ငါတို႔ လံုေလာက္ျပီ”
အဲဒီေနာက္ စင္ကာပူဟာ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးရတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ကို အသံုးျပဳျပီး သစ္ပင္ ပန္းမာလ္ေတြ စိုက္ခဲ့တယ္။ အခ်ိန္တိုတိုအတြင္းမွာ လွပတဲ့ပန္းဥယ်ာဥ္ ျမိဳ႔ေတာ္အျဖစ္ နာမည္ၾကီးခဲ့ျပီး အာရွတိုက္မွာ တတိယ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ အမ်ားဆံုး ႏိုင္ငံျဖစ္ခဲ့တယ္။
ႏိုင္ငံတိုင္း၊ ေနရာတိုင္း၊ လူတိုင္းကို ဘုရားသခင္က ပစၥည္းမ်ားမ်ားစားစား မေပးခဲ့ပါဘူး။ နယူတန္ကို ပန္းသီးတစ္လံုးပဲ ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေတာင္ ေသခ်ာေပးတာ မဟုတ္ဘဲ ပစ္ခ်ေပးခဲ့တယ္။ ဒစ္စနီကို ၾကြက္တစ္ေကာင္ပဲ ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေတာင္ ဒစ္စနီကိုယ္တိုင္ စားစရာ ေပါင္မုန္႔တစ္ခ်ပ္ေတာင္ မရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ ေပးခဲ့တာျဖစ္တယ္။ တရုတ္ျပည္ ဆန္တံုနယ္က Qūfùဆုိတဲ့ျမိဳ႕ကို CONFUCIUS တစ္ေယာက္ပဲ ေပးခဲ့တယ္။
ဘုရားသခင္က ေနရာတစ္ခုကို နည္းနည္းစီေပးခဲ့ေပမယ့္ အသံုးျပဳတတ္ရင္ေတာ့ အဲဒီနည္းနည္းဟာ အမ်ားၾကီးျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။ ေတြးေတာေနတဲ့ နယူတန္ဟာ အဲဒီပန္းသီးေၾကာင့္ ႐ူပေဗဒပညာရွင္ၾကီး ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ငတ္ေနခ်ိန္မွာ ေရာက္လာတဲ့ ၾကြက္ကို ဒစ္စနီက သတ္မစားခဲ့ပါဘူး! အဲဒီၾကြက္ကို အသံုးျပဳျပီး အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ ကာတြန္းတိုင္းျပည္ကို တည္ေထာင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ CONFUCIUS ကို အသံုးျပဳျပီး Qūfù ဟာ ခရီးသြားေတြမဆဲတဲ့ ေရွးေဟာင္းျမိဳ႔ တစ္ျမိဳ႔ျဖစ္ခဲ့တယ္။
သူက ေဌးလိုက္တာ! သူက လွလိုက္တာ! သူက ေတာ္လိုက္တာ! ငါက်ေတာ့ ဘာမွမရွိဘူး ဆိုျပီး ကိုယ့္ကိုေပးတာ နည္းတယ္မ်ားတယ္လို႔ ညည္းညဴၾကဖူးလား! သူက်ေတာ့ ရာထူးျမင့္ျမင့္နဲ႔ ထိုင္တဲ့ခံုက ဆုိဖာခံု! ငါက်ေတာ့ ခံုစုတ္တစ္လံုးပဲ ရတယ္လို႔ မညည္းခင္ လီကြမ္ယု စကားကို ျပန္စဥ္းစားမိရင္ ေအာ္...ဘုရားသခင္ ငါ့ကို ဒီခံုစုတ္ေပးတာ အေၾကာင္းရွိရမယ္လို႔ ေတြးမိခဲ့ရင္........
ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္ တာကိုႀကိဳက္လို႔ post တင္လိုက္ပါသည္။
Monday, January 11, 2010
ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ နည္းေအာင္ေနၾကပါ
MRTV4 နံနက္ပိုင္း ၆ နာရီမွာ အၿမဲလႊင္႔ ေလ့ရွိတဲ႔ ၀ိပသနာ တရားေတြကို ဆရာေတာ္ အပါးပါး ကေဟာၾကားတာ ကိုမလြတ္ခ်င္တာနဲ႔ မနက္ပိုင္း လမ္းေလွ်ာက္ခ်ိန္ေတာင္ေၿပာင္းပစ္လိုက္ရ
တယ္။တနဂၤေႏြ ေန႔ က လမ္းေလွ်ာက္ မလို႔ ၿပင္ ဆင္ေနတုံးဆရာေတာ္ ရွင္ဇ၀န (ေမတၱာရွင္ ) ရဲ့တရားMRTV4 မွာလာေနေတာ႔ လမ္းေလွ်ာက္မဲ႔ အ၀တ္အစား နဲ႔ ပဲ ထိုင္နားေထာင္ၿဖစ္တယ္
ရွင္ဇ၀နတရားေတြကို အႀကိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား နားေထာင္ခဲ႔ ေပမဲ႔ ရုိးသြားတယ္ကိုမရွိေသး
ဘူး။
ဆရာေတာ္က ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ အေၾကာင္းေတြကို အေသးစိပ္ ဥပမာ ေတြ ၿဖစ္ရပ္မွန္
ေတြနဲ႔ ယွဥ္ ေဟာတာကို နာၾကား ရေတာ႔ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟရဲ့ ဆိုးက်ဳိးေတြ၊ လူေတြဟာ
ဒါေတြကိုမသိေတာ႔ပဲတစ္ေယာက္ႏွင္႔ တစ္ေယာက္ကြက္ေက်ာ္ရုိ္က္တာေတြ ဟာလူဘ၀ႀကီးကို ေတာ္ေတာ္ၿငီးေငြ့ သံေ၀ဂ ရစရာေတြေပၚလာတာေတာ႔အမွန္ပါပဲ။
တရားနာရင္းစဥ္းစားမိတာကေတာ႔ မေန႔ညက TV မွာၾကည့္ခဲ႔ တဲ႔ ကိုရီးယား ဒရာမာမွာ ပါ၀င္တဲ႔ ဇာတ္ေကာင္ေတြ ရဲ႔ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ စရုိက္ေတြေၾကာင့္ၿဖစ္ေပၚ ခဲ႔တာေတြ ကိုဇာတ္လမး္ဆင္ၿပီး ရုိက္ထားတာဆိုေတာ့ ေအာ္ -- ၾကည္႔တတ္ရင္ တရားရစရာပဲ။
စာေရးသူ ဟာလူႀကီးပုိင္း ကိုေရာက္တဲ႔ အခ်ိန္ကစၿပီး ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ နည္းေအာင္
ၾကိဳးစား ေနထိုင္ခဲ႔ပါတယ္။ အရာရာကုိ ေရာင္႔ရဲ တင္းတိမ္တတ္တဲ႔ စိတ္မ်ဳိးေမြးႏိုင္ရင္ တကယ္ေတာ႔ ကိုယ္႔ရဲ စိတ္သႏၱာန္ကို ေအးခ်မ္းေစပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ စာေရးသူအဖို႔ အခုတေလာမွာ ေအး ခ်မ္းတဲ႔ စိတ္သႏၱာန္ ကိုမရပဲ ႏွလုံးအိမ္မွာ ပူေလာင္ေနပါတယ္။ စာေရးသူနဲ႔ ဆက္ႏြယ္ပတ္သက္ခဲ႔တဲ႔လူေတြေၾကာင္႔ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ ကိုေရွာင္ေပမဲ႔ လည္းသူတို႔ေတြရဲ႔ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ အရွိန္ေတြေၾကာင္႔ကိုယ္ႏွလုံးအိမ္ ထိကို ရုိက္ခတ္ေနပါတယ္။ ၿဖစ္ခ်င္ရာၿဖစ္ေတာ႔ကြာ ဆိုၿပီးစိတ္မ်ဳိး ရံဖန္ရံခါေပၚလာတတ္ေပမဲ႔ အစြန္းအထင္း မရွိတဲ႔ careerမွာ ၿဖစ္ရေလၿခင္းလို႔စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ရပါတယ္။
ကိုယ္ေသရင္ဘာေတြယူသြားမွာလဲ၊ ဘာမွ မယူႏိုင္ပါဘူး၊ ေသခါနီးအခ်ိန္ၾကရင္ ခံစားရမဲ႔ဒုကၡ
ကိုေတြးမိလိုက္ ရင္ ရင္တုံစရာပါပဲ။ က်န္ရစ္ခဲ႔ မဲ႔ ကိုယ္႔သားသမီးေတြ ပုံရိပ္ေကာင္းေအာင္
ကိုယ္ကလုပ္ ခဲ႔ ရမွာပါ။ ေလာဘေနာက္ ကိုလိုက္ၿပီး စုံးစုံး ၿမဳပ္သြားမဲ႔ အေၿခအေနမ်ဳိးမေရာက္
ေအာင္ကိုယ္က သတိ ရွိရွိနဲ႔ေန ရမွာၿဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္က အမည္ပ်က္နဲ႔က်န္ခဲ႔ရင္ သားသမီး
ေတြ ေလာကအလယ္မွာ ေခါင္းေဖၚႏိုင္စရာ မရွိေတာ႔ပါ။
္
တယ္။တနဂၤေႏြ ေန႔ က လမ္းေလွ်ာက္ မလို႔ ၿပင္ ဆင္ေနတုံးဆရာေတာ္ ရွင္ဇ၀န (ေမတၱာရွင္ ) ရဲ့တရားMRTV4 မွာလာေနေတာ႔ လမ္းေလွ်ာက္မဲ႔ အ၀တ္အစား နဲ႔ ပဲ ထိုင္နားေထာင္ၿဖစ္တယ္
ရွင္ဇ၀နတရားေတြကို အႀကိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား နားေထာင္ခဲ႔ ေပမဲ႔ ရုိးသြားတယ္ကိုမရွိေသး
ဘူး။
ဆရာေတာ္က ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ အေၾကာင္းေတြကို အေသးစိပ္ ဥပမာ ေတြ ၿဖစ္ရပ္မွန္
ေတြနဲ႔ ယွဥ္ ေဟာတာကို နာၾကား ရေတာ႔ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟရဲ့ ဆိုးက်ဳိးေတြ၊ လူေတြဟာ
ဒါေတြကိုမသိေတာ႔ပဲတစ္ေယာက္ႏွင္႔ တစ္ေယာက္ကြက္ေက်ာ္ရုိ္က္တာေတြ ဟာလူဘ၀ႀကီးကို ေတာ္ေတာ္ၿငီးေငြ့ သံေ၀ဂ ရစရာေတြေပၚလာတာေတာ႔အမွန္ပါပဲ။
တရားနာရင္းစဥ္းစားမိတာကေတာ႔ မေန႔ညက TV မွာၾကည့္ခဲ႔ တဲ႔ ကိုရီးယား ဒရာမာမွာ ပါ၀င္တဲ႔ ဇာတ္ေကာင္ေတြ ရဲ႔ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ စရုိက္ေတြေၾကာင့္ၿဖစ္ေပၚ ခဲ႔တာေတြ ကိုဇာတ္လမး္ဆင္ၿပီး ရုိက္ထားတာဆိုေတာ့ ေအာ္ -- ၾကည္႔တတ္ရင္ တရားရစရာပဲ။
စာေရးသူ ဟာလူႀကီးပုိင္း ကိုေရာက္တဲ႔ အခ်ိန္ကစၿပီး ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ နည္းေအာင္
ၾကိဳးစား ေနထိုင္ခဲ႔ပါတယ္။ အရာရာကုိ ေရာင္႔ရဲ တင္းတိမ္တတ္တဲ႔ စိတ္မ်ဳိးေမြးႏိုင္ရင္ တကယ္ေတာ႔ ကိုယ္႔ရဲ စိတ္သႏၱာန္ကို ေအးခ်မ္းေစပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ စာေရးသူအဖို႔ အခုတေလာမွာ ေအး ခ်မ္းတဲ႔ စိတ္သႏၱာန္ ကိုမရပဲ ႏွလုံးအိမ္မွာ ပူေလာင္ေနပါတယ္။ စာေရးသူနဲ႔ ဆက္ႏြယ္ပတ္သက္ခဲ႔တဲ႔လူေတြေၾကာင္႔ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ ကိုေရွာင္ေပမဲ႔ လည္းသူတို႔ေတြရဲ႔ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ အရွိန္ေတြေၾကာင္႔ကိုယ္ႏွလုံးအိမ္ ထိကို ရုိက္ခတ္ေနပါတယ္။ ၿဖစ္ခ်င္ရာၿဖစ္ေတာ႔ကြာ ဆိုၿပီးစိတ္မ်ဳိး ရံဖန္ရံခါေပၚလာတတ္ေပမဲ႔ အစြန္းအထင္း မရွိတဲ႔ careerမွာ ၿဖစ္ရေလၿခင္းလို႔စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ရပါတယ္။
ကိုယ္ေသရင္ဘာေတြယူသြားမွာလဲ၊ ဘာမွ မယူႏိုင္ပါဘူး၊ ေသခါနီးအခ်ိန္ၾကရင္ ခံစားရမဲ႔ဒုကၡ
ကိုေတြးမိလိုက္ ရင္ ရင္တုံစရာပါပဲ။ က်န္ရစ္ခဲ႔ မဲ႔ ကိုယ္႔သားသမီးေတြ ပုံရိပ္ေကာင္းေအာင္
ကိုယ္ကလုပ္ ခဲ႔ ရမွာပါ။ ေလာဘေနာက္ ကိုလိုက္ၿပီး စုံးစုံး ၿမဳပ္သြားမဲ႔ အေၿခအေနမ်ဳိးမေရာက္
ေအာင္ကိုယ္က သတိ ရွိရွိနဲ႔ေန ရမွာၿဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္က အမည္ပ်က္နဲ႔က်န္ခဲ႔ရင္ သားသမီး
ေတြ ေလာကအလယ္မွာ ေခါင္းေဖၚႏိုင္စရာ မရွိေတာ႔ပါ။
္
Saturday, January 9, 2010
ၿပိႆရာသီဖြားမ်ား (ဧၿပီ 20 မွ ေမ 20 အတြင္းေမြးဖြားသူမ်ား)
2010 အႏွစ္ခ်ဳပ္ကံၾကမၼာ။ ။ အလုပ္အကိုင္၊ စီးပြားေရးမ်ား အလြန္ တိုးတက္ထြန္းကားမယ့္ ႏွစ္ျဖစ္ပါတယ္။
စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ။ ။ စီးပြားေရး ႏွင့္ ပက္သတ္ၿပီး အႀကံေကာင္းေတြ ေပၚထြက္မယ္။ မိမိစိတ္ဟာ စီးပြားေရးအေပၚ မွာ အာ႐ံုမ်ားေနမယ္။ စိတ္ဓာတ္ တက္ႂကြမႈ မ်ားမယ္။ အေကာင္းျမင္ ၀ါဒမ်ားလြန္းေနမယ္။ အလိုလိုေနရင္း ေဒါသစိတ္ မ်ားေန တတ္တာကို ေတာ႕ သတိထားသင့္ပါတယ္။
စီးပြား၊ အလုပ္အကိုင္။ ။ လုပ္ငန္း တိုးခ်ဲ႕ရမယ္။ လုပ္ငန္းသစ္ ေပၚေပါက္တာ ျဖစ္ႏိုင္သလို၊ လုပ္ငန္းေဟာင္းကို တိုးတက္ ခ်ဲ႕ထြင္တာမ်ဳိးလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ေငြေၾကး ရင္းႏွီးျမဳတ္ႏွံရမႈ အလြန္မ်ားမယ္။ မႏိုင္၀န္ မထမ္း မိေအာင္ေတာ႕ သတိထားပါ။ ပထမ ႏွစ္၀က္မွာ လုပ္ငန္းထဲမွာ ေငြအားလံုးျမဳတ္ေနတတ္ေပမယ့္ ဒုတိယႏွစ္ ၀က္နဲ႕ ႏွစ္ကုန္ခါနီးမွာ သိသိသာသာ အက်ဳိးအျမတ္ မ်ားေပၚထြက္လာမယ္။ စက္မႈလက္မႈ လုပ္ငန္း၊ ကြန္ပ်ဴတာ ဆိုင္ရာလုပ္ငန္းမ်ား၊ ပစၥည္းအေဟာင္းကို ျပန္လည္ အသံုးခ်တဲ႕ လုပ္ငန္း၊ ဘဏ္လုပ္ငန္း၊ အက်ဳိးေဆာင္ လုပ္ငန္း၊ သင္ၾကားျပသျခင္းလုပ္မ်ား အထူးေကာင္းမယ္။ ေလွာင္ကုန္ လုပ္ငန္း လုပ္သူ မ်ားေတာ႕ အေကာင္း အဆိုး၊ အရံႈးအျမတ္ ဒြန္တြဲေနမယ္။ ဒီႏွစ္မွာ လုပ္ငန္းေအာင္ျမင္ေနသူမ်ား အလုပ္ၿပိဳင္ဖက္ ေပၚလိမ့္မယ္။ ရန္သူေပၚလိမ့္မယ္။ ၀န္ထမ္းမ်ား အလုပ္ရာထူး၊ တိုးတက္ဖို႕က အလြန္အားေကာင္းေနပါတယ္။ စစ္ဘက္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဘက္၊ ဘဏ္လုပ္ငန္း နဲ႕ စာရင္းအင္းလုပ္ငန္းမ်ား၊ ေဟာ္တယ္ ခရီးသြားလာေရးလုပ္ငန္းမ်ားမွာ လုပ္ကိုင္ေနသူမ်ား အထူးေကာင္း မြန္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေငြေရး၊ ေၾကးေရး။ ။ ေငြေၾကး အစုလိုက္ အပံုလိုက္ ၀င္ကိန္း ရွိပါတယ္။ အတိတ္ကံ အက်ဳိးေပးေၾကာင့္ ရတဲ႕ေငြမ်ဳိး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အခ်ဳိ႕သူမ်ား ထီေပါက္မယ္။ အခ်ဳိ႕သူေတြမွာ အေမြရမယ္။ ဒီလိုမရရင္ လုပ္ငန္းက ေငြေၾကးတိုးတက္မႈမ်ဳိး ရမယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ဳိ႕ၿပိႆရာသီဖြားမ်ားမွာ ဒီႏွစ္ထဲ အမႈအခင္းျဖစ္ကိန္းရွိလို႕ ဒီအတြက္ ေငြေၾကးကုန္က်မႈမ်ားႏိုင္ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ထဲ အမႈျဖစ္ရင္ ကိုယ္ႏိုင္မယ္။
ပညာေရး။ ။ ပညာေရးမွာ အႀကိတ္အနယ္ ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီးမွ ေအာင္ျမင္တတ္ပါတယ္။ ကိုယ္နဲ႕ အၿပိဳင္ေတြမ်ားလို႕ ဒီႏွစ္ အထူးႀကိဳးစားဖို႕လိုပါတယ္။ ခပ္ေခ်ာင္ေခ်ာင္ ေအာင္ျမင္မယ့္ႏွစ္ေတာ႕ မဟုတ္ပါ။ စာေမးပြဲေျဖဆိုခါနီး (သို႔) ေျဖဆိုဆဲရက္မ်ားမွာ က်န္းမာေရး ညံံ့တာမ်ဳိး ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
အခ်စ္ေရး။ ။ အခ်စ္ေရးကိစၥမ်ားမွာ စိတ္မခ်မ္းသာစရာေတြ ႀကံဳတတ္တယ္။ မိမိခ်စ္သူအတြက္ စိတ္ဆင္းရဲမႈ ျဖစ္ရ တတ္ပါတယ္။ အခ်စ္ေရးအတြက္ ေသာကခံစားရလိမ့္မယ္။ ႏွစ္ဘက္မိဘ တစ္ဘက္ဘက္က သေဘာမတူမႈမ်ဳိးေတြ ျဖစ္ေပၚ တတ္ပါတယ္။
အိမ္ေထာင္ေရး။ ။ အိမ္ေထာင္ေရး ျပႆနာ မ်ားမယ္။ ခိုက္ရန္ျဖစ္ပြားမႈ မ်ားမယ္။ တက်က္က်က္ ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ အိမ္ေထာင္ဘက္ ေနအိမ္က ေခတၱဆင္းသြားတတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အိမ္ေထာင္ကြဲပ်က္တဲ႕ အထိေတာ႕ မျဖစ္ႏိုင္လို႕ဘဲ ယူဆပါတယ္။ သတိေတာ႕ထားၿပီး ျပႆနာကို ကိုယ္ကစ, မလုပ္မိေအာင္ သတိျပဳပါ။ ဒါေပမယ့္ လူပ်ဳိလူလြတ္မ်ားမွာေတာ႕ ျဗဳန္းစားႀကီး အိမ္ေထာင္က်ကိန္း ရွိေနပါတယ္။
က်န္းမာေရး။ ။ နဂိုကတည္းက နာတာရွည္ ေရာဂါ အခံရွိသူမ်ားကလြဲရင္ ဒီႏွစ္ က်န္းမာေရး ျပႆနာ သိပ္မရွိပါ။ နဂို ေရာဂါခံရွိသူမ်ား ဒီႏွစ္ ေရာဂါ တိုးတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီႏွစ္ထဲမွာ ဆရာေကာင္း၊ သမားေကာင္း ေဆးေကာင္း၀ါးေကာင္း မ်ားနဲ႕ ေတြ႕ရဖို႕လည္း ရွိပါတယ္။ ဒီေတာ႕ ေယဘူယ် ေကာင္းပါတယ္။
သားသမီးကိစၥ။ ။ သားသမီးေသာက အနည္းငယ္ရွိမယ္။ သားသမီးမ်ား အေ၀းကို ပညာသြားေရာက္သင္ၾကားလို႕ ျဖစ္ေစ၊ အလုပ္သြားလုပ္လို႕ျဖစ္ေစ ခြဲခြာရတတ္တယ္။ နဂိုကတည္းက ႏိုင္ငံရပ္ေ၀းမွာ သားသမီးမ်ား ေရာက္ရွိေနသူမ်ားလည္း သားသမီးရဲ႕ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ အျခားအေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ ျဖစ္ေစ စိတ္ပူပန္စရာ ေပၚေပါက္တတ္တယ္။
ခရီး၊ အေျပာင္းအေရႊ႕။ ။ ခရီးတို၊ ခရီးရွည္ သြားလာရမႈ မ်ားမယ္။ ခရီးတို (သို႔) ရက္တို ခရီး ပိုမ်ားမယ္။ ႏိုင္ငံျခား ခရီးသြားသူမ်ား ခရီးသြားလွ်င္ အဆင္မေျပမႈ နဲ႕ ျပႆနာ အရႈတ္အရွင္း မ်ားတတ္တယ္။ ခရီးသြားတိုင္း စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္စရာ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခု ျဖစ္ေနမယ္။ ႏိုင္ငံျခားအလုပ္လုပ္ရန္ ခရီးထြက္သူမ်ား ရန္ အေႏွာင့္အယွက္မ်ားကို ေက်ာ္လႊားၿပီးမွ ထြက္ျဖစ္ တယ္။ ဟိုေရာက္ရင္လည္း အစပိုင္း အဆင္မေျပ တတ္ဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွ အဆင္ေျပ လာမယ္။
ထူးျခားအျဖစ္အပ်က္မ်ား ။ ။ ဒီႏွစ္ထဲမွာ အတိတ္ကံရဲ႕အက်ဳိးေပးမႈ တစ္ခုခုကို ခံစားရရွိႏိုင္တယ္။ ထီေပါက္တာျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္မယ္။ အေမြရတာ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။ ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ႕ ေငြေၾကး၀င္ေရာက္မႈမ်ဳိး ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ အေမြကိစၥ၊ ပိုင္ဆိုင္မႈကိစၥမ်ား ေၾကာင့္ အမႈအခင္းျဖစ္ပြားတတ္ၿပီး ကိုယ္က ႏိုင္ဖို႕မ်ားပါတယ္။ အမႈေဟာင္းမ်ား ရင္ဆိုင္ေနရသူမ်ား ဒီႏွစ္ထဲမွာ အမႈအခင္း ၿပီးျပတ္မယ္။ နာမည္နဲ႕ လုပ္စားသူမ်ား နာမည္ဂုဏ္သတင္း ေက်ာ္ေစာ ထင္ရွားတတ္တဲ႕ႏွစ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
အထူးေကာင္းမည့္ ဂဏန္းပိုင္ရွင္မ်ား ။ ။ 3 , 12 , 21 , 30 ရက္ေမြး (3)ဂဏန္းသမားမ်ား၊ 4 , 13 , 22 , 31 ရက္ေမြး (4)ဂဏန္းသမားမ်ား၊ 7 , 16 , 25 ရက္ေမြး (7)ဂဏန္းသမားမ်ား။
စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ။ ။ စီးပြားေရး ႏွင့္ ပက္သတ္ၿပီး အႀကံေကာင္းေတြ ေပၚထြက္မယ္။ မိမိစိတ္ဟာ စီးပြားေရးအေပၚ မွာ အာ႐ံုမ်ားေနမယ္။ စိတ္ဓာတ္ တက္ႂကြမႈ မ်ားမယ္။ အေကာင္းျမင္ ၀ါဒမ်ားလြန္းေနမယ္။ အလိုလိုေနရင္း ေဒါသစိတ္ မ်ားေန တတ္တာကို ေတာ႕ သတိထားသင့္ပါတယ္။
စီးပြား၊ အလုပ္အကိုင္။ ။ လုပ္ငန္း တိုးခ်ဲ႕ရမယ္။ လုပ္ငန္းသစ္ ေပၚေပါက္တာ ျဖစ္ႏိုင္သလို၊ လုပ္ငန္းေဟာင္းကို တိုးတက္ ခ်ဲ႕ထြင္တာမ်ဳိးလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ေငြေၾကး ရင္းႏွီးျမဳတ္ႏွံရမႈ အလြန္မ်ားမယ္။ မႏိုင္၀န္ မထမ္း မိေအာင္ေတာ႕ သတိထားပါ။ ပထမ ႏွစ္၀က္မွာ လုပ္ငန္းထဲမွာ ေငြအားလံုးျမဳတ္ေနတတ္ေပမယ့္ ဒုတိယႏွစ္ ၀က္နဲ႕ ႏွစ္ကုန္ခါနီးမွာ သိသိသာသာ အက်ဳိးအျမတ္ မ်ားေပၚထြက္လာမယ္။ စက္မႈလက္မႈ လုပ္ငန္း၊ ကြန္ပ်ဴတာ ဆိုင္ရာလုပ္ငန္းမ်ား၊ ပစၥည္းအေဟာင္းကို ျပန္လည္ အသံုးခ်တဲ႕ လုပ္ငန္း၊ ဘဏ္လုပ္ငန္း၊ အက်ဳိးေဆာင္ လုပ္ငန္း၊ သင္ၾကားျပသျခင္းလုပ္မ်ား အထူးေကာင္းမယ္။ ေလွာင္ကုန္ လုပ္ငန္း လုပ္သူ မ်ားေတာ႕ အေကာင္း အဆိုး၊ အရံႈးအျမတ္ ဒြန္တြဲေနမယ္။ ဒီႏွစ္မွာ လုပ္ငန္းေအာင္ျမင္ေနသူမ်ား အလုပ္ၿပိဳင္ဖက္ ေပၚလိမ့္မယ္။ ရန္သူေပၚလိမ့္မယ္။ ၀န္ထမ္းမ်ား အလုပ္ရာထူး၊ တိုးတက္ဖို႕က အလြန္အားေကာင္းေနပါတယ္။ စစ္ဘက္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဘက္၊ ဘဏ္လုပ္ငန္း နဲ႕ စာရင္းအင္းလုပ္ငန္းမ်ား၊ ေဟာ္တယ္ ခရီးသြားလာေရးလုပ္ငန္းမ်ားမွာ လုပ္ကိုင္ေနသူမ်ား အထူးေကာင္း မြန္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေငြေရး၊ ေၾကးေရး။ ။ ေငြေၾကး အစုလိုက္ အပံုလိုက္ ၀င္ကိန္း ရွိပါတယ္။ အတိတ္ကံ အက်ဳိးေပးေၾကာင့္ ရတဲ႕ေငြမ်ဳိး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အခ်ဳိ႕သူမ်ား ထီေပါက္မယ္။ အခ်ဳိ႕သူေတြမွာ အေမြရမယ္။ ဒီလိုမရရင္ လုပ္ငန္းက ေငြေၾကးတိုးတက္မႈမ်ဳိး ရမယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ဳိ႕ၿပိႆရာသီဖြားမ်ားမွာ ဒီႏွစ္ထဲ အမႈအခင္းျဖစ္ကိန္းရွိလို႕ ဒီအတြက္ ေငြေၾကးကုန္က်မႈမ်ားႏိုင္ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ထဲ အမႈျဖစ္ရင္ ကိုယ္ႏိုင္မယ္။
ပညာေရး။ ။ ပညာေရးမွာ အႀကိတ္အနယ္ ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီးမွ ေအာင္ျမင္တတ္ပါတယ္။ ကိုယ္နဲ႕ အၿပိဳင္ေတြမ်ားလို႕ ဒီႏွစ္ အထူးႀကိဳးစားဖို႕လိုပါတယ္။ ခပ္ေခ်ာင္ေခ်ာင္ ေအာင္ျမင္မယ့္ႏွစ္ေတာ႕ မဟုတ္ပါ။ စာေမးပြဲေျဖဆိုခါနီး (သို႔) ေျဖဆိုဆဲရက္မ်ားမွာ က်န္းမာေရး ညံံ့တာမ်ဳိး ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
အခ်စ္ေရး။ ။ အခ်စ္ေရးကိစၥမ်ားမွာ စိတ္မခ်မ္းသာစရာေတြ ႀကံဳတတ္တယ္။ မိမိခ်စ္သူအတြက္ စိတ္ဆင္းရဲမႈ ျဖစ္ရ တတ္ပါတယ္။ အခ်စ္ေရးအတြက္ ေသာကခံစားရလိမ့္မယ္။ ႏွစ္ဘက္မိဘ တစ္ဘက္ဘက္က သေဘာမတူမႈမ်ဳိးေတြ ျဖစ္ေပၚ တတ္ပါတယ္။
အိမ္ေထာင္ေရး။ ။ အိမ္ေထာင္ေရး ျပႆနာ မ်ားမယ္။ ခိုက္ရန္ျဖစ္ပြားမႈ မ်ားမယ္။ တက်က္က်က္ ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ အိမ္ေထာင္ဘက္ ေနအိမ္က ေခတၱဆင္းသြားတတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အိမ္ေထာင္ကြဲပ်က္တဲ႕ အထိေတာ႕ မျဖစ္ႏိုင္လို႕ဘဲ ယူဆပါတယ္။ သတိေတာ႕ထားၿပီး ျပႆနာကို ကိုယ္ကစ, မလုပ္မိေအာင္ သတိျပဳပါ။ ဒါေပမယ့္ လူပ်ဳိလူလြတ္မ်ားမွာေတာ႕ ျဗဳန္းစားႀကီး အိမ္ေထာင္က်ကိန္း ရွိေနပါတယ္။
က်န္းမာေရး။ ။ နဂိုကတည္းက နာတာရွည္ ေရာဂါ အခံရွိသူမ်ားကလြဲရင္ ဒီႏွစ္ က်န္းမာေရး ျပႆနာ သိပ္မရွိပါ။ နဂို ေရာဂါခံရွိသူမ်ား ဒီႏွစ္ ေရာဂါ တိုးတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီႏွစ္ထဲမွာ ဆရာေကာင္း၊ သမားေကာင္း ေဆးေကာင္း၀ါးေကာင္း မ်ားနဲ႕ ေတြ႕ရဖို႕လည္း ရွိပါတယ္။ ဒီေတာ႕ ေယဘူယ် ေကာင္းပါတယ္။
သားသမီးကိစၥ။ ။ သားသမီးေသာက အနည္းငယ္ရွိမယ္။ သားသမီးမ်ား အေ၀းကို ပညာသြားေရာက္သင္ၾကားလို႕ ျဖစ္ေစ၊ အလုပ္သြားလုပ္လို႕ျဖစ္ေစ ခြဲခြာရတတ္တယ္။ နဂိုကတည္းက ႏိုင္ငံရပ္ေ၀းမွာ သားသမီးမ်ား ေရာက္ရွိေနသူမ်ားလည္း သားသမီးရဲ႕ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ အျခားအေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ ျဖစ္ေစ စိတ္ပူပန္စရာ ေပၚေပါက္တတ္တယ္။
ခရီး၊ အေျပာင္းအေရႊ႕။ ။ ခရီးတို၊ ခရီးရွည္ သြားလာရမႈ မ်ားမယ္။ ခရီးတို (သို႔) ရက္တို ခရီး ပိုမ်ားမယ္။ ႏိုင္ငံျခား ခရီးသြားသူမ်ား ခရီးသြားလွ်င္ အဆင္မေျပမႈ နဲ႕ ျပႆနာ အရႈတ္အရွင္း မ်ားတတ္တယ္။ ခရီးသြားတိုင္း စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္စရာ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခု ျဖစ္ေနမယ္။ ႏိုင္ငံျခားအလုပ္လုပ္ရန္ ခရီးထြက္သူမ်ား ရန္ အေႏွာင့္အယွက္မ်ားကို ေက်ာ္လႊားၿပီးမွ ထြက္ျဖစ္ တယ္။ ဟိုေရာက္ရင္လည္း အစပိုင္း အဆင္မေျပ တတ္ဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွ အဆင္ေျပ လာမယ္။
ထူးျခားအျဖစ္အပ်က္မ်ား ။ ။ ဒီႏွစ္ထဲမွာ အတိတ္ကံရဲ႕အက်ဳိးေပးမႈ တစ္ခုခုကို ခံစားရရွိႏိုင္တယ္။ ထီေပါက္တာျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္မယ္။ အေမြရတာ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။ ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ႕ ေငြေၾကး၀င္ေရာက္မႈမ်ဳိး ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ အေမြကိစၥ၊ ပိုင္ဆိုင္မႈကိစၥမ်ား ေၾကာင့္ အမႈအခင္းျဖစ္ပြားတတ္ၿပီး ကိုယ္က ႏိုင္ဖို႕မ်ားပါတယ္။ အမႈေဟာင္းမ်ား ရင္ဆိုင္ေနရသူမ်ား ဒီႏွစ္ထဲမွာ အမႈအခင္း ၿပီးျပတ္မယ္။ နာမည္နဲ႕ လုပ္စားသူမ်ား နာမည္ဂုဏ္သတင္း ေက်ာ္ေစာ ထင္ရွားတတ္တဲ႕ႏွစ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
အထူးေကာင္းမည့္ ဂဏန္းပိုင္ရွင္မ်ား ။ ။ 3 , 12 , 21 , 30 ရက္ေမြး (3)ဂဏန္းသမားမ်ား၊ 4 , 13 , 22 , 31 ရက္ေမြး (4)ဂဏန္းသမားမ်ား၊ 7 , 16 , 25 ရက္ေမြး (7)ဂဏန္းသမားမ်ား။
အူတက္ေအာင္ရီ ရ ေသာ အမွား
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းမတစ္ေယာက္ဟာ လန္ဒန္မွာ အၾကာႀကီးလာေရာက္ေနထိုင္ၿပီး ေတာင္အာဖရိကႏုိင္ငံသို႕ၿပန္ဖို႕အတြက္ လန္ဒန္ဟိသရုိးေလဆိပ္ကို သြားေရာက္ခဲ႕ပါတယ္။
အဲ႕ဒီမွာ ေလယာဥ္ေစာင္႕ရင္း ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႕ ကြက္ကီး(ဘီစကြတ္)တစ္ထုပ္ကို ၀ယ္ယူစားေသာက္ခဲ႕တယ္။သူမဟာ စားေသာက္ပြဲတစ္ခုမွာ ထိုင္ရင္းသတင္းစာကိုဖတ္တယ္။
ၿပီးေတာ႕ ေကာ္ဖီေသာက္ကာ သူမရဲ႕ကြပ္ကီးကိုစားတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ သူမသတိၿပဳမိတာက သူမရဲ႕ခံုအစြန္းမွာ ထိုင္ေနတဲ႕သူက သူမရဲ႕ကြပ္ကီးတစ္ခ်ပ္ကိုယူစားလိုက္တာပါပဲ။
“ဘယ္နဲ႕လူပါလိမ္႕” လို႕ သူမရဲ႕စိတ္ထဲေထာင္းခနဲ ေဒါသထြက္သြားတယ္။
ဒါေပမယ္႕ ဘာမွေတာ႕ မေၿပာပါဘူး။
သူမဟာ ကြပ္ကီးတစ္ခုကို ယူစားလိုက္တယ္။ဒီအခါအဲ႕ဒီလူကလည္း ေနာက္ကြပ္ကီးတစ္ခု ထပ္ယူစားလိုက္တယ္။ဟယ္….သူမတစ္ခုယူစားတိုင္း အဲ႕ဒီလူလည္း တစ္ခုယူစားတယ္။
ေနာက္ဆုံးမွာ ကြပ္ကီးတစ္ခုသာက်န္ေတာ႕တယ္။
ဒီအခါအဲ႕ဒီလူဟာ က်န္တဲ႕ကြပ္ကီးကို ႏႈိက္ႏွစ္ပိုင္းခ်ိဳးကာ သူမကို တစ္ၿခမ္းေပးလိုက္ၿပီး သူ႕ဘာသာ တစ္ၿခမ္းစားၿပီး ထြက္သြားတယ္။
သူမဟာ စိတ္အႀကီးအက်ယ္ဆိုးၿပီးမေက်မခ်မ္းနဲ႕ ထိုင္ေနမိတယ္။
အေတာ္ၾကာမွ ေလယာဥ္ထြက္ခြာတဲ႕ အစီအစဥ္ေက်ညာေတာ႕ သူမဟာပိုက္ဆံအိတ္ကေန လက္မွတ္ကို ထုတ္ဖို႕ဇစ္ဖြင္႕လိုက္တယ္။
“ဟင္”
သူမလန္႕သြားတယ္။
သူမ၀ယ္ထားတဲ႕ ကြပ္ကီးကို သူမပိုက္ဆံအိတ္ထဲ ထည္႕ထားမိတာကိုး။
ေစာေစာက စားေနတဲ႕ ကြပ္ကီးဟာ ဟိုလူ႕ဟာပါလား။
သူမ အင္မတန္ အားနာသြားတယ္။
ဒီထက္ပိုၿပီး ေၿပာခ်င္တာက ေစာေစာက လူအေပၚ သူမရဲ႕အၿမင္ဟာ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေၿပာင္းလဲသြားခဲ႕ပါတယ္။
ဆိုလိုတာက ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ပါရဒိုင္းဟာ မၿပည္႕မစံု ၿဖစ္ေနတက္တယ္။
မၾကာခဏဆိုသလို မွားယြင္းသြားတာေတြရွ္ိတယ္။
သင္႔အေန႔နဲ႕ ၿပႆနာၿဖစ္လာတာေတြ အမ်ားစုဟာ ဒီလိုမွားယြင္းတဲ႕အၿမင္ေတြေၾကာင္႕ဆိုတာကို သတိရပါ။
(ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳ ၏ လူငယ္ႏွင္႕အေကာင္းဆံုးေသာဘ၀ကိုတည္ေဆာက္ၿခင္း မွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ၿပပါသည္)
အဲ႕ဒီမွာ ေလယာဥ္ေစာင္႕ရင္း ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႕ ကြက္ကီး(ဘီစကြတ္)တစ္ထုပ္ကို ၀ယ္ယူစားေသာက္ခဲ႕တယ္။သူမဟာ စားေသာက္ပြဲတစ္ခုမွာ ထိုင္ရင္းသတင္းစာကိုဖတ္တယ္။
ၿပီးေတာ႕ ေကာ္ဖီေသာက္ကာ သူမရဲ႕ကြပ္ကီးကိုစားတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ သူမသတိၿပဳမိတာက သူမရဲ႕ခံုအစြန္းမွာ ထိုင္ေနတဲ႕သူက သူမရဲ႕ကြပ္ကီးတစ္ခ်ပ္ကိုယူစားလိုက္တာပါပဲ။
“ဘယ္နဲ႕လူပါလိမ္႕” လို႕ သူမရဲ႕စိတ္ထဲေထာင္းခနဲ ေဒါသထြက္သြားတယ္။
ဒါေပမယ္႕ ဘာမွေတာ႕ မေၿပာပါဘူး။
သူမဟာ ကြပ္ကီးတစ္ခုကို ယူစားလိုက္တယ္။ဒီအခါအဲ႕ဒီလူကလည္း ေနာက္ကြပ္ကီးတစ္ခု ထပ္ယူစားလိုက္တယ္။ဟယ္….သူမတစ္ခုယူစားတိုင္း အဲ႕ဒီလူလည္း တစ္ခုယူစားတယ္။
ေနာက္ဆုံးမွာ ကြပ္ကီးတစ္ခုသာက်န္ေတာ႕တယ္။
ဒီအခါအဲ႕ဒီလူဟာ က်န္တဲ႕ကြပ္ကီးကို ႏႈိက္ႏွစ္ပိုင္းခ်ိဳးကာ သူမကို တစ္ၿခမ္းေပးလိုက္ၿပီး သူ႕ဘာသာ တစ္ၿခမ္းစားၿပီး ထြက္သြားတယ္။
သူမဟာ စိတ္အႀကီးအက်ယ္ဆိုးၿပီးမေက်မခ်မ္းနဲ႕ ထိုင္ေနမိတယ္။
အေတာ္ၾကာမွ ေလယာဥ္ထြက္ခြာတဲ႕ အစီအစဥ္ေက်ညာေတာ႕ သူမဟာပိုက္ဆံအိတ္ကေန လက္မွတ္ကို ထုတ္ဖို႕ဇစ္ဖြင္႕လိုက္တယ္။
“ဟင္”
သူမလန္႕သြားတယ္။
သူမ၀ယ္ထားတဲ႕ ကြပ္ကီးကို သူမပိုက္ဆံအိတ္ထဲ ထည္႕ထားမိတာကိုး။
ေစာေစာက စားေနတဲ႕ ကြပ္ကီးဟာ ဟိုလူ႕ဟာပါလား။
သူမ အင္မတန္ အားနာသြားတယ္။
ဒီထက္ပိုၿပီး ေၿပာခ်င္တာက ေစာေစာက လူအေပၚ သူမရဲ႕အၿမင္ဟာ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေၿပာင္းလဲသြားခဲ႕ပါတယ္။
ဆိုလိုတာက ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ပါရဒိုင္းဟာ မၿပည္႕မစံု ၿဖစ္ေနတက္တယ္။
မၾကာခဏဆိုသလို မွားယြင္းသြားတာေတြရွ္ိတယ္။
သင္႔အေန႔နဲ႕ ၿပႆနာၿဖစ္လာတာေတြ အမ်ားစုဟာ ဒီလိုမွားယြင္းတဲ႕အၿမင္ေတြေၾကာင္႕ဆိုတာကို သတိရပါ။
(ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳ ၏ လူငယ္ႏွင္႕အေကာင္းဆံုးေသာဘ၀ကိုတည္ေဆာက္ၿခင္း မွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ၿပပါသည္)
Friday, January 8, 2010
တာ၀န္ယူခ်င္စိတ္
ကြၽန္ေတာ္ဟာႏြမ္းပါးတဲ႕ မိသားစုကေမြးဖြားလာသူပါ။
ၿမိဳ႕မက် ေတာမက်ေနရာေလးမွာေနပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ့ အေဖဟာေန႕စဥ္မနက္အာရုဏ္မိုးလင္းခင္အေစာႀကီးထၿပီး ကုန္စိမ္းကားေတြနဲ႕အေဖာ္လိုက္ရသူပါ။
ေျပာရရင္ ကုန္စိမ္းကားေနာက္လိုက္ေပါ့ဗ်ာ။ ေစ်းမွာလိုရင္လိုသလို ကုန္စိမ္းေတာင္းေတြထမ္းေပးရတယ္..။
ဒီလိုပင္ပင္ပန္းပန္းရွာရတဲ့ေငြနဲ႕ေန႕စဥ္စားစရာ၀ယ္၊ ပိုတဲ့ေငြေလးကို ျခစ္ျခဳတ္စုၿပီး ကြၽန္ေတာ့အတြက္ပညာ
သင္စရိတ္ရွာၿပီး ၿမိဳ႕မွာေက်ာင္းထားေပးရွာတယ္..။
ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္အိမ္ျပန္ေရာက္လာတဲ႕တစ္ရက္မွာေတာ့ အေဖက ကြၽန္ေတာ့ကို
သူ နဲ႕အတူ ကုန္စိမ္းကားနဲ႕လိုုက္ခဲ႕ခိုင္းတယ္္။
" သား..အေဖနဲ႕လိုက္ခဲ႕..။ သားဘာမွမလုပ္ရပါဘူး..အေဖနားမွာအေဖာ္လိုက္ယံုေလးပါ "..လို႕အေဖကေျပာတယ္။
တင္ဦး ပို႔လိုက္တာၾကိဳက္ လို႔ အမ်ားသူငါမ်ွေ၀ဖတ္ရႈရေအာင္ postတ္ငလိုက္တာပါ
ကြၽန္ေတာ္လည္းေက်ာင္းပိတ္ရက္ေလးအိမ္မွာနားရမလားမွတ္တယ္..အခုလုိ သူနဲ႕လိုက္ခိုင္းေတာ့စိတ္ထဲ
သိပ္မၾကည္လင္ခ်င္ဘူး။ အေဖဆိုေတာ့ လြန္ဆန္လို႕ကလည္းမရေတာ့..မလိုက္ခ်င္လိုက္ခ်င္နဲ႕ မနက္ေစာေစာ
အာရုဏ္မလင္းခင္ထ..အေဖနဲ႕အတူေစ်းကားနဲ႕လိုက္ရေတာ့တာေပါ့။ အေဖကကြၽန္ေတာ့ကို ဘာမွမထမ္းမပိုး
ခိုင္းေပမယ့္ အေဖ့ေနာက္ကေနကြၽန္ေတာ့မွာ တေကာက္ေကာက္လိုက္ၿပီး ပင္ပမ္းလိုက္တာ
မေျပာပါနဲ႕ေတာ့.။ ရက္အနည္းငယ္လည္းေစ်းကားနဲ႕လိုက္လည္းၿပီးေရာ ပင္ပမ္းတဲ႕ဒါဏ္နဲ႕ ကြၽန္ေတာ္
အပ်င္းဖ်ားယူေရာ။ အဲ႕ေတာ့မွ အေဖလည္းဘာမွမတတ္ႏိုင္ရွာဘဲ သက္ျပင္းတြင္တြင္ခ်ႇ ကြၽန္ေတာ့ကို
အနားေပး၊ ေနာက္ေန႕ေတြသူဘဲေစ်းကားနဲ႕ု လိုက္ရေတာ့တာေပါ့။
ဒါေပမယ့္လူ႕ေလာကမွာ မေမွ်ာ္မွန္းႏိုင္တာေတြကျဖစ္လာတတ္တယ္ေလ။ တေန႕ေတာ့ အေဖ ရုတ္တရက္
နာမက်န္းျဖစ္ၿပီး အိပ္ရာထဲလဲပါေလေရာ..။ သံုး..ေလးပါတ္ေလာက္အိပ္ရာကမထႏိုင္ရွာဘူး။အိမ္ရဲ႕
၀င္ေငြကလည္း အေဖ့ေပၚတည္ေနေတာ့ ပိုက္ဆံျပတ္ၿပီးထမင္းငတ္မယ့္ကိန္းဆိုက္ေနေတာ့တာေပါ့။
ဘယ္လိုမွမျဖစ္တဲ႕အဆံုး ဘာမွမလုပ္တတ္ရွာတဲ႕အေမနဲ႕ လူမမယ္ညီမေလးကိုငဲ့ကြက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္
အေဖ့ေနရာ၀င္ယူရေတာ့တယ္။ အေဖ လုပ္တဲ႕အတိုင္း မနက္မိုးမလင္းခင္ေစာေစာထ..ေစ်းကားနဲ႕လိုက္..
ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတာင္းႀကီးေတြကိုထမ္း၊ ေစ်းထဲကဆိုင္ေတြစီတစ္ဆိုင္၀င္တစ္ဆိုင္ထြက္ထမ္းပိုးပို႕ ေပါ့ ။
ေၾသာ္..အေဖနဲ႕ငါအရင္ကလိုက္သြားခဲ့မိလို႕ ေတာ္ေသးတာေပါ့လို႕ေတြးမိတယ္။ မိဘဆိုေတာ့...အေဖက
ကြၽန္ေတာ္ ေခြၽးသံတစ္ရႊဲရႊဲနဲ႔အိမ္ကိုျပန္လာတိုင္း.. ကြၽန္ေတာ္ရွာလို႕ရလာတဲ႕ပိုက္ဆံေတြ အေဖ့ကိုအပ္တိုင္း
ဂရုဏာစိတ္နဲ႕ " ငါ့သားပင္ပမ္းရွာတယ္..က်န္းမာေရး ထိခိုက္မယ္. .အေဖေနျပန္ေကာင္းရင္ငါ့သားမလုပ္
ရေတာ့ပါဘူးကြာ" ..လို႕ ေျပာရွာတယ္။ ဒါေပမယ့္ အ့ံၾသစရာေကာင္းတာက တစ္စက္ေလးမွ ကြၽန္ေတာ္
ေမာပမ္းျခင္းမရွိေတာ့တာကိုပါဘဲ။
ဒါနဲ႕ကြၽန္ေတာ္ အေဖ့ကိုေျပာမိတယ္..။
" အေဖ..သိပ္အ့့ံၾသစရာေကာင္းတယ္ဗ်ာ..အေဖသားကို ဟိုးတစ္ခါေစ်းကားလိုက္ခိုင္းတုန္းက သားမွာအေဖ့ေနာက္
လိုက္ၿပီး ဘာမွမယ္မယ္ရရမလုပ္ရတာေတာင္ ပင္ပန္းခဲ႕လိုက္တာမေျပာပါနဲ႕။ ဒါေပမယ့္..အခု..မနက္တိုင္း
ေစာေစာထရလည္း..ကုန္စိမ္းေတာင္းေတြကိုထမ္းေနရလည္း နည္းနည္းမွကိုပင္ပမ္းတယ္မထင္မိဘူးဗ်.. "
..လို႕ေျပာမိတယ္..။
အဲ႕ဒီေတာ့ အေဖကျပန္ေျပာတယ္။ သူျပန္ေျပာလိုက္တဲ႕စကားကရိုးရိုးေလးပါ..။ ဒါေပမယ့္ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀
အတြက္တကယ္႕ကိုလက္ေဆာင္မြန္ပါဘဲ။
" သား.. တစ္ဖက္ကသားရဲ႕ခႏၶာကိုယ္က က်င့္သားရလာလို႕ စြမ္းအင္တိုးလာတာရယ္..
ပိုျဖစ္ႏိုင္တာက သားရဲ႕စိတ္ဓာတ္ရင့္က်က္လာမွဳေၾကာင့္ျဖစ္မွာပါ..။ ရင့္က်က္မွဳက သားကို
ႀကီးေလးတဲ႕တာ၀န္ကိုယူလိုစိတ္ သထၳိမ်ဳိးကိုျဖစ္ေပၚေစလိုက္တာပါ။ ဒီေတာ့ ဘယ္ေလာက္
ဲဲဲဲပင္ပမ္းပင္ပမ္း..ငါ့သားကို သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္ေနေစတာေပါ့.. "
ခုေတာ့..ကြၽန္ေတာ္ အေဖ့စကားတစ္ခြန္းထဲနဲ႕ တာ၀န္ယူလုပ္ကိုင္လို႕ရလာတဲ႕ ရလာဒ္ရဲ႕ ခ်ဳိၿမိန္တဲ႕
အရသာကိုေကာင္းေကာင္းခံစားသိခြင့္ရေနၿပီေလ..။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ဒီအေၾကာင္းကိုေျပာျပသူလူငယ္ေလးဟာ လက္ရွိ ကုမၼဏီတစ္ခုမွာ ထူးခြၽန္၀န္ထမ္းတစ္ဦးအေနနဲ႕
အလုပ္ေတြကိုတာ၀န္ယူထမ္းေဆာင္ရင္း မိဘကိုတစ္ဖန္ျပန္လည္ေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ရေနသူ ျဖစ္ေနပါၿပီ။
သူေျပာျပတဲ႕အေပၚမွာ ကြၽန္မကခံစားလို႕ရသလိုျပန္လည္တင္ျပျခင္းပါ။
တကယ္ေတာ့ မိမိမွာတာ၀န္ရွိတယ္လို႕ ခံယူလိုက္တာနဲ႕ အဲ့ဒီ ဖိအားေၾကာင့္တြန္းအား ျဖစ္ေပၚေစၿပီး
မိမိတာ၀န္ကို ၿပီးေျမာက္ေစတဲ႕ စြမ္းအား ရွိလာတာခ်ည္းပါဘဲ။ အဲ႕ဒီျဖစ္စဥ္အစနဲ႕ ျဖစ္ စဥ္အဆံုးရဲ႕
အတြင္းမွာလည္း ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ ရွိေနစျမဲပါ။ ကြၽန္မတို႕အားလံုးကိုယ့္ကိုယ္ကိုယံုၾကည္စိတ္ရွိေနဖို႕ေတာ့
လိုအပ္ပါတယ္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
တင္ဦး ပို႔လိုက္တာပါ အမ်ားဖတ္ရေအာင္ post တင္လိုက္တာပါ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
ၿမိဳ႕မက် ေတာမက်ေနရာေလးမွာေနပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ့ အေဖဟာေန႕စဥ္မနက္အာရုဏ္မိုးလင္းခင္အေစာႀကီးထၿပီး ကုန္စိမ္းကားေတြနဲ႕အေဖာ္လိုက္ရသူပါ။
ေျပာရရင္ ကုန္စိမ္းကားေနာက္လိုက္ေပါ့ဗ်ာ။ ေစ်းမွာလိုရင္လိုသလို ကုန္စိမ္းေတာင္းေတြထမ္းေပးရတယ္..။
ဒီလိုပင္ပင္ပန္းပန္းရွာရတဲ့ေငြနဲ႕ေန႕စဥ္စားစရာ၀ယ္၊ ပိုတဲ့ေငြေလးကို ျခစ္ျခဳတ္စုၿပီး ကြၽန္ေတာ့အတြက္ပညာ
သင္စရိတ္ရွာၿပီး ၿမိဳ႕မွာေက်ာင္းထားေပးရွာတယ္..။
ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္အိမ္ျပန္ေရာက္လာတဲ႕တစ္ရက္မွာေတာ့ အေဖက ကြၽန္ေတာ့ကို
သူ နဲ႕အတူ ကုန္စိမ္းကားနဲ႕လိုုက္ခဲ႕ခိုင္းတယ္္။
" သား..အေဖနဲ႕လိုက္ခဲ႕..။ သားဘာမွမလုပ္ရပါဘူး..အေဖနားမွာအေဖာ္လိုက္ယံုေလးပါ "..လို႕အေဖကေျပာတယ္။
တင္ဦး ပို႔လိုက္တာၾကိဳက္ လို႔ အမ်ားသူငါမ်ွေ၀ဖတ္ရႈရေအာင္ postတ္ငလိုက္တာပါ
ကြၽန္ေတာ္လည္းေက်ာင္းပိတ္ရက္ေလးအိမ္မွာနားရမလားမွတ္တယ္..အခုလုိ သူနဲ႕လိုက္ခိုင္းေတာ့စိတ္ထဲ
သိပ္မၾကည္လင္ခ်င္ဘူး။ အေဖဆိုေတာ့ လြန္ဆန္လို႕ကလည္းမရေတာ့..မလိုက္ခ်င္လိုက္ခ်င္နဲ႕ မနက္ေစာေစာ
အာရုဏ္မလင္းခင္ထ..အေဖနဲ႕အတူေစ်းကားနဲ႕လိုက္ရေတာ့တာေပါ့။ အေဖကကြၽန္ေတာ့ကို ဘာမွမထမ္းမပိုး
ခိုင္းေပမယ့္ အေဖ့ေနာက္ကေနကြၽန္ေတာ့မွာ တေကာက္ေကာက္လိုက္ၿပီး ပင္ပမ္းလိုက္တာ
မေျပာပါနဲ႕ေတာ့.။ ရက္အနည္းငယ္လည္းေစ်းကားနဲ႕လိုက္လည္းၿပီးေရာ ပင္ပမ္းတဲ႕ဒါဏ္နဲ႕ ကြၽန္ေတာ္
အပ်င္းဖ်ားယူေရာ။ အဲ႕ေတာ့မွ အေဖလည္းဘာမွမတတ္ႏိုင္ရွာဘဲ သက္ျပင္းတြင္တြင္ခ်ႇ ကြၽန္ေတာ့ကို
အနားေပး၊ ေနာက္ေန႕ေတြသူဘဲေစ်းကားနဲ႕ု လိုက္ရေတာ့တာေပါ့။
ဒါေပမယ့္လူ႕ေလာကမွာ မေမွ်ာ္မွန္းႏိုင္တာေတြကျဖစ္လာတတ္တယ္ေလ။ တေန႕ေတာ့ အေဖ ရုတ္တရက္
နာမက်န္းျဖစ္ၿပီး အိပ္ရာထဲလဲပါေလေရာ..။ သံုး..ေလးပါတ္ေလာက္အိပ္ရာကမထႏိုင္ရွာဘူး။အိမ္ရဲ႕
၀င္ေငြကလည္း အေဖ့ေပၚတည္ေနေတာ့ ပိုက္ဆံျပတ္ၿပီးထမင္းငတ္မယ့္ကိန္းဆိုက္ေနေတာ့တာေပါ့။
ဘယ္လိုမွမျဖစ္တဲ႕အဆံုး ဘာမွမလုပ္တတ္ရွာတဲ႕အေမနဲ႕ လူမမယ္ညီမေလးကိုငဲ့ကြက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္
အေဖ့ေနရာ၀င္ယူရေတာ့တယ္။ အေဖ လုပ္တဲ႕အတိုင္း မနက္မိုးမလင္းခင္ေစာေစာထ..ေစ်းကားနဲ႕လိုက္..
ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတာင္းႀကီးေတြကိုထမ္း၊ ေစ်းထဲကဆိုင္ေတြစီတစ္ဆိုင္၀င္တစ္ဆိုင္ထြက္ထမ္းပိုးပို႕ ေပါ့ ။
ေၾသာ္..အေဖနဲ႕ငါအရင္ကလိုက္သြားခဲ့မိလို႕ ေတာ္ေသးတာေပါ့လို႕ေတြးမိတယ္။ မိဘဆိုေတာ့...အေဖက
ကြၽန္ေတာ္ ေခြၽးသံတစ္ရႊဲရႊဲနဲ႔အိမ္ကိုျပန္လာတိုင္း.. ကြၽန္ေတာ္ရွာလို႕ရလာတဲ႕ပိုက္ဆံေတြ အေဖ့ကိုအပ္တိုင္း
ဂရုဏာစိတ္နဲ႕ " ငါ့သားပင္ပမ္းရွာတယ္..က်န္းမာေရး ထိခိုက္မယ္. .အေဖေနျပန္ေကာင္းရင္ငါ့သားမလုပ္
ရေတာ့ပါဘူးကြာ" ..လို႕ ေျပာရွာတယ္။ ဒါေပမယ့္ အ့ံၾသစရာေကာင္းတာက တစ္စက္ေလးမွ ကြၽန္ေတာ္
ေမာပမ္းျခင္းမရွိေတာ့တာကိုပါဘဲ။
ဒါနဲ႕ကြၽန္ေတာ္ အေဖ့ကိုေျပာမိတယ္..။
" အေဖ..သိပ္အ့့ံၾသစရာေကာင္းတယ္ဗ်ာ..အေဖသားကို ဟိုးတစ္ခါေစ်းကားလိုက္ခိုင္းတုန္းက သားမွာအေဖ့ေနာက္
လိုက္ၿပီး ဘာမွမယ္မယ္ရရမလုပ္ရတာေတာင္ ပင္ပန္းခဲ႕လိုက္တာမေျပာပါနဲ႕။ ဒါေပမယ့္..အခု..မနက္တိုင္း
ေစာေစာထရလည္း..ကုန္စိမ္းေတာင္းေတြကိုထမ္းေနရလည္း နည္းနည္းမွကိုပင္ပမ္းတယ္မထင္မိဘူးဗ်.. "
..လို႕ေျပာမိတယ္..။
အဲ႕ဒီေတာ့ အေဖကျပန္ေျပာတယ္။ သူျပန္ေျပာလိုက္တဲ႕စကားကရိုးရိုးေလးပါ..။ ဒါေပမယ့္ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀
အတြက္တကယ္႕ကိုလက္ေဆာင္မြန္ပါဘဲ။
" သား.. တစ္ဖက္ကသားရဲ႕ခႏၶာကိုယ္က က်င့္သားရလာလို႕ စြမ္းအင္တိုးလာတာရယ္..
ပိုျဖစ္ႏိုင္တာက သားရဲ႕စိတ္ဓာတ္ရင့္က်က္လာမွဳေၾကာင့္ျဖစ္မွာပါ..။ ရင့္က်က္မွဳက သားကို
ႀကီးေလးတဲ႕တာ၀န္ကိုယူလိုစိတ္ သထၳိမ်ဳိးကိုျဖစ္ေပၚေစလိုက္တာပါ။ ဒီေတာ့ ဘယ္ေလာက္
ဲဲဲဲပင္ပမ္းပင္ပမ္း..ငါ့သားကို သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္ေနေစတာေပါ့.. "
ခုေတာ့..ကြၽန္ေတာ္ အေဖ့စကားတစ္ခြန္းထဲနဲ႕ တာ၀န္ယူလုပ္ကိုင္လို႕ရလာတဲ႕ ရလာဒ္ရဲ႕ ခ်ဳိၿမိန္တဲ႕
အရသာကိုေကာင္းေကာင္းခံစားသိခြင့္ရေနၿပီေလ..။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ဒီအေၾကာင္းကိုေျပာျပသူလူငယ္ေလးဟာ လက္ရွိ ကုမၼဏီတစ္ခုမွာ ထူးခြၽန္၀န္ထမ္းတစ္ဦးအေနနဲ႕
အလုပ္ေတြကိုတာ၀န္ယူထမ္းေဆာင္ရင္း မိဘကိုတစ္ဖန္ျပန္လည္ေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ရေနသူ ျဖစ္ေနပါၿပီ။
သူေျပာျပတဲ႕အေပၚမွာ ကြၽန္မကခံစားလို႕ရသလိုျပန္လည္တင္ျပျခင္းပါ။
တကယ္ေတာ့ မိမိမွာတာ၀န္ရွိတယ္လို႕ ခံယူလိုက္တာနဲ႕ အဲ့ဒီ ဖိအားေၾကာင့္တြန္းအား ျဖစ္ေပၚေစၿပီး
မိမိတာ၀န္ကို ၿပီးေျမာက္ေစတဲ႕ စြမ္းအား ရွိလာတာခ်ည္းပါဘဲ။ အဲ႕ဒီျဖစ္စဥ္အစနဲ႕ ျဖစ္ စဥ္အဆံုးရဲ႕
အတြင္းမွာလည္း ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ ရွိေနစျမဲပါ။ ကြၽန္မတို႕အားလံုးကိုယ့္ကိုယ္ကိုယံုၾကည္စိတ္ရွိေနဖို႕ေတာ့
လိုအပ္ပါတယ္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
တင္ဦး ပို႔လိုက္တာပါ အမ်ားဖတ္ရေအာင္ post တင္လိုက္တာပါ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
Thursday, January 7, 2010
လူျဖစ္ရျခင္း၏ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္
အသက္ ႏွင့္ အခ်ိန္
စကၠန္႕၊ မိနစ္၊ နာရီ၊ ေန႕၊ ရက္၊ လ၊ ႏွစ္ စသည့္
အခ်ိန္တိုေလးမ်ားကို
ေပါင္းစည္းထားျခင္းသည္ပင္
အသက္မည္၏။
ထို႕ေၾကာင့္ အသက္ကို တန္ဖိုးထားသူသည္
အခ်ိန္ကို တန္ဖုိးထားရမည္။
ကုသိုလ္၊ ပညာ၊ ဥစၥာ သံုးမ်ဳိးအနက္
တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးကိုမွ မရဘဲ
အခ်ိန္ျဖဳန္းတီးသူမ်ားသည္
မိမိအသက္ကို
ျဖဳန္းတီးသူမ်ားပင္ ျဖစ္၏။
သာယာဝတီမွ ေမာင္ရဲျမင့္သည္ အျခားဘာသာဝင္ ျဖစ္သည္။ စာေရးသူႏွင့္ ဘာသာတရားအေၾကာင္းကို ပြင့္လင္းရင္းႏွီးစြာ ေဆြးေႏြးအၿပီးတြင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္တစ္ဦး ျဖစ္သြားခဲ့သည္။ သူႏွင့္ ေဆြးေႏြးပံုအက်ယ္ကို “အ႐ႈံးမရွိေသာဒႆန” စာအုပ္တြင္ ဖတ္႐ႈႏိုင္သည္။ ေမာင္ရဲျမင့္သည္ စာဖတ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အေတြးအေခၚ ေကာင္းသည္။ သူ႕အေတြးအေခၚေလး တစ္ခုကို ဖတ္႐ႈခံစားၾကည့္ပါ။
“လူတစ္ေယာက္မွာ တီဘီေရာဂါ ျဖစ္ေနသည္။ ေျခာက္လေလာက္ စြဲေသာက္လွ်င္ ကင္းရွင္းစြာ ေပ်ာက္မည့္ ေဆးလည္း သူ႕အနားတြင္ ရွိေနသည္။ သို႕ေသာ္ သူကား ထိုေဆးကို မေသာက္။ အေၾကာင္းကား ထိုေဆးသည္ သူ႕ႏိုင္ငံမွ ထုတ္လုပ္ေသာ ေဆးမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ဟူ၏။ ထိုသို႕ မေသာက္လွ်င္ ထိုသူသည္ တီဘီေရာဂါျဖင့္ ေသဖို႕သာရွိ၏။”
“ထို႕အတူ ေလာဘ၊ ေဒါသ စေသာ ကေလသာေရာဂါကို ေပ်ာက္ေစမည့္ တစ္ခုတည္းေသာ ေဆးသည္ ဗုဒၶ၏ ဝိပႆနာတရားပင္ ျဖစ္၏။ ထိုဝိပႆနာေဆးကို မိမိဘာသာက နည္းလမ္း မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ မေသာက္သံုးႏိုင္၊ မက်င့္သံုးႏိုင္ဟု ဆိုလွ်င္ ပူေလာင္ေသာ၊ အပါယ္သို႕ ဆြဲခ်ေသာ ကိေလသာေရာဂါမ်ား မေပ်ာက္ကင္း႐ံုသာ ရွိ၏။”
ေမာင္ရဲျမင့္သည္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ျဖစ္လာၿပီးေနာက္ ရဟန္းျပဳလိုက္ေသာအခါ “ဦးဝိသုဒၶိ” ျဖစ္သြား၏။ ေရႊျပည္သာၿမိဳ႕၊ မႏၲေလးေက်ာင္းမွာ ငါးဝါခန္႕ သီတင္းသံုးၿပီးေနာက္ ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕သို႕ ေျပာင္းေရႊ႕သြားခဲ့သည္။ ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕၊ ခုနစ္မိုင္ရြာရွိ ေတာင္ႀကီးတစ္ေတာင္ေပၚတြင္ တစ္ပါးတည္း ဧကစာရီ သီတင္းသံုးၿပီး ပခုကၠဴဝိပႆနာ သင္တန္းေခြ တရားမ်ားကို နာယူလ်က္ တရားက်င့္ေနသည္။
ဦးဝိသုဒၶိသည္ သူ႕ထံသို႕ ေရာက္လာသမွ် ဒကာ၊ ဒကာမ မ်ားအား အေတြးအျမင္ပါသည့္ တရားတိုေလးမ်ားကို ေဟာေပးေလ့ရွိသည္။ သူ႕တရားအမ်ားစုသည္ အေမးပါေသာ္လည္း အေျဖမပါေပ။ အလြန္ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းသျဖင့္ နမူနာတစ္ခု ေဖာ္ျပပါအံ့။ တစ္ခါတြင္ ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕၊ သူေဌးကၽြန္းဟိုတယ္မွ ဦးဘုန္းျမင့္တစ္ေယာက္ ဦးဝိသုဒၶိ၏ ေတာေက်ာင္းေလးသို႕ ေရာက္လာသည္။ ဦးဝိသုဒၶိက စတင္ ေမးျမန္းသည္။
“ဒကာႀကီး … နာမည္ ဘယ္လိုေခၚသလဲ”
“ဦးဘုန္းျမင့္လို႕ ေခၚပါတယ္ ဘုရား”
“ဒကာႀကီး၊ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ဘာလုပ္သလဲ”
“တပည့္ေတာ္ သူေဌးကၽြန္းဟိုတယ္ အင္ဂ်င္နီယာဌာနမွာ အလုပ္လုပ္ပါတယ္ ဘုရား”
“ဒကာႀကီး၊ လူလာျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ အင္ဂ်င္နီယာလုပ္ဖို႕ တစ္ခုတည္းအတြက္လား”
ဦးဝိသုဒၶိ၏ တရားသည္ စကားလံုး (၂၇)လံုး ခန္႕ႏွင့္ ၿပီးဆံုးခဲ့ေလၿပီ။ ကမ႓ာ့အတိုဆံုး တရားဟု ဆိုရေလမည္လားမသိ။ ဦးဘုန္းျမင့္ အတြက္ကား အံ့ၾသစရာ အေကာင္းဆံုး ေန႕တစ္ေန႕ ျဖစ္သြား၏။ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနပါလ်က္ “လူျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္” ကို ဦးဘုန္းျမင့္တစ္ေယာက္ တစ္ခါမွ် မစဥ္းစားခဲ့ဖူးေပ။
ဦးဝိသုဒၶိသည္ ထိုေမးခြန္းကို ေက်ာင္းသို႕ ေရာက္လာသူ အားလံုးအား ေမးျမန္းေလ့ရွိသည္။ သို႕ေသာ္ အေျဖကိုကား ေျပာမျပေပ။ အေမးခံရသူကိုယ္တိုင္ ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္ျဖင့္ အေျဖထုတ္ရသည္။ စာေရးသူသည္ ဤတရားကို ရန္ကုန္တိုင္း၊ ေဒါပံုၿမိဳ႕၊ ယမံုနာလမ္းတြင္ စတင္ ေဟာၾကားခဲ့သည္။
ထိုတရားသည္ နာၾကားရသူ အားလံုးအတြက္ အံ့ၾသတုန္လႈပ္ဖြယ္ရာ ျဖစ္သြားသည္။ အသိဉာဏ္ပညာ အလင္းေတြ အမ်ားႀကီး ရသြားၾကသည္။ ဤတရား ဗီစီဒီအေခြကို သာေကတ၊ (၁)ေစ်းလမ္း၊ ေရႊလဝင္း စဆိုးဆိုင္ႏွင့္ ေဆးဆိုင္ပိုင္ရွင္ ဦးေက်ာ္လွ၊ ေဒၚစန္းတင့္ မိသားစုတို႕က ဓမၼဒါနအျဖစ္ လွဴဒါန္းေနရာ ေခြေပါင္း ေထာင္ခ်ီေနၿပီဟု သိရသည္။
ထို ယမံုနာလမ္းေဘးမွ မီးေသြးေရာင္းေသာ ဘာသာျခား ဒကာႀကီးတစ္ဦးသည္ ထိုတရားကို နာၾကားမိသြားၿပီး ဗုဒၶဘာသာဝင္ ျဖစ္သြားသည္။ ထိုဘာသာေျပာင္းလာေသာ ဒကာႀကီးသည္ ေရႊလဝင္း မိသားစုထံမွ ယင္းတရားေခြမ်ားကို ယူ၍ ထပ္ဆင့္ ဓမၼဒါန ျပဳေနသည္မွာလည္း ေခြေပါင္း ရာဂဏန္းအထိ ရွိေနၿပီဟု သိရသည္။
ထိုဘာသာျခား ဒကာႀကီးက ဦးလွဝင္းတို႕ မိသားစုအား ေျပာခဲ့ေသာ စကားမွာ မွတ္သားဖြယ္ ေကာင္းလွ၏။
“ကၽြန္ေတာ္ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနၿပီးေတာ့ ‘လူျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္’ ကို တစ္ခါမွ မစဥ္းစားမိဘူး၊ လူလာျဖစ္ရတာ မီးေသြးေရာင္းဖို႕ တစ္ခုတည္းအတြက္လို႕ပဲ ထင္ေနမိတယ္၊ ဒီတရားကို နာရမွ လူျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိသြားတယ္”
လူျဖစ္ရျခင္း၏ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ ဝမ္းစာရွာဖို႕ မဟုတ္၊ အိပ္ဖို႕ မဟုတ္၊ စားဖို႕ မဟုတ္၊ ကာမဂုဏ္ ခံစားဖို႕ မဟုတ္။ ကုသိုလ္ျပဳဖို႕ အတြက္သာ ျဖစ္၏။ တိရစာၦန္တြင္ ဝမ္းစာရွာျခင္း၊ အိပ္ျခင္း၊ စားျခင္း၊ ကာမဂုဏ္ ခံစားျခင္းဟူေသာ အခ်က္ေလးခ်က္ ရွိသကဲ့သို႕ လူတြင္လည္း ထို႕အတူ ေလးခ်က္ပင္ ရွိ၏။ ဤေလးခ်က္တည္းသာ ရွိေနပါက လူသည္ တိရစာၦန္ႏွင့္ ဘာမွ်မထူး၊ အတူတူသာ ျဖစ္၏။
လူသားသည္ ကုသိုလ္ (ပရဟိတအလုပ္)ကို လုပ္တတ္၏။ တိရစာၦန္ကား မလုပ္တတ္။ ဤကုသိုလ္ (ပရဟိတအလုပ္) ေၾကာင့္သာလွ်င္ လူသားသည္ တိရစာၦန္ထက္ သာလြန္ ျမင့္ျမတ္သြားျခင္း ျဖစ္၏။
မဏႎ မိေဂါ ပႆေႏၲာပိ၊
တိဏံ ခါဒံဝ ဂစၧတိ။
လဒၶကာေလာ ဒုပၸေညာပိ၊
ကာမံ ဘုၪၨံဝ ဂစၧတိ။
“သမင္သည္ ပတၱျမားကို ျမင္ေသာ္လည္း ဂရုမစိုက္ဘဲ ျမက္ကိုသာ စားၿပီး ေတာတြင္းသို႕ ဝင္သြား၏။ ထို႕အတူ ပညာမဲ့ေသာ လူသားသည္လည္း လူ႕ဘဝကို ကုသိုလ္ရဖို႕ အသံုးမခ်ဘဲ ကာမဂုဏ္ ခံစားဖို႕အတြက္ အသံုးခ်၍ အပါယ္ေလးပါးသို႕ သြားသည္။”
ဤကား ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမ ေဒသနာေတာ္ေလးတစ္ခုပင္ ျဖစ္၏။
“လူျဖစ္ရျခင္း၏ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ကို မသိေသာ ပညာမဲ့သည္ လူ႕ဘဝကို ကာမဂုဏ္ ခံစားဖို႕အတြက္ အသံုးခ်၍ အပါယ္ေလးပါးသို႕ သြားသည္။ လူျဖစ္ရျခင္း၏ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သိေသာ ပညာရွိသည္ လူ႕ဘဝကို ကုသိုလ္ရဖို႕အတြက္ အသံုးခ်၍ နိဗၺာန္သို႕ သြားသည္။”
(ဆရာေတာ္ အရွင္ဇဝန (ေမတၱာရွင္-ေရႊျပည္သာ) ေရးသား ထုတ္ေဝေသာ “လူျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္” စာအုပ္မွ ကူးယူ၍ ဓမၼဒါနျပဳပါသည္။)
စကၠန္႕၊ မိနစ္၊ နာရီ၊ ေန႕၊ ရက္၊ လ၊ ႏွစ္ စသည့္
အခ်ိန္တိုေလးမ်ားကို
ေပါင္းစည္းထားျခင္းသည္ပင္
အသက္မည္၏။
ထို႕ေၾကာင့္ အသက္ကို တန္ဖိုးထားသူသည္
အခ်ိန္ကို တန္ဖုိးထားရမည္။
ကုသိုလ္၊ ပညာ၊ ဥစၥာ သံုးမ်ဳိးအနက္
တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးကိုမွ မရဘဲ
အခ်ိန္ျဖဳန္းတီးသူမ်ားသည္
မိမိအသက္ကို
ျဖဳန္းတီးသူမ်ားပင္ ျဖစ္၏။
သာယာဝတီမွ ေမာင္ရဲျမင့္သည္ အျခားဘာသာဝင္ ျဖစ္သည္။ စာေရးသူႏွင့္ ဘာသာတရားအေၾကာင္းကို ပြင့္လင္းရင္းႏွီးစြာ ေဆြးေႏြးအၿပီးတြင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္တစ္ဦး ျဖစ္သြားခဲ့သည္။ သူႏွင့္ ေဆြးေႏြးပံုအက်ယ္ကို “အ႐ႈံးမရွိေသာဒႆန” စာအုပ္တြင္ ဖတ္႐ႈႏိုင္သည္။ ေမာင္ရဲျမင့္သည္ စာဖတ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အေတြးအေခၚ ေကာင္းသည္။ သူ႕အေတြးအေခၚေလး တစ္ခုကို ဖတ္႐ႈခံစားၾကည့္ပါ။
“လူတစ္ေယာက္မွာ တီဘီေရာဂါ ျဖစ္ေနသည္။ ေျခာက္လေလာက္ စြဲေသာက္လွ်င္ ကင္းရွင္းစြာ ေပ်ာက္မည့္ ေဆးလည္း သူ႕အနားတြင္ ရွိေနသည္။ သို႕ေသာ္ သူကား ထိုေဆးကို မေသာက္။ အေၾကာင္းကား ထိုေဆးသည္ သူ႕ႏိုင္ငံမွ ထုတ္လုပ္ေသာ ေဆးမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ဟူ၏။ ထိုသို႕ မေသာက္လွ်င္ ထိုသူသည္ တီဘီေရာဂါျဖင့္ ေသဖို႕သာရွိ၏။”
“ထို႕အတူ ေလာဘ၊ ေဒါသ စေသာ ကေလသာေရာဂါကို ေပ်ာက္ေစမည့္ တစ္ခုတည္းေသာ ေဆးသည္ ဗုဒၶ၏ ဝိပႆနာတရားပင္ ျဖစ္၏။ ထိုဝိပႆနာေဆးကို မိမိဘာသာက နည္းလမ္း မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ မေသာက္သံုးႏိုင္၊ မက်င့္သံုးႏိုင္ဟု ဆိုလွ်င္ ပူေလာင္ေသာ၊ အပါယ္သို႕ ဆြဲခ်ေသာ ကိေလသာေရာဂါမ်ား မေပ်ာက္ကင္း႐ံုသာ ရွိ၏။”
ေမာင္ရဲျမင့္သည္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ျဖစ္လာၿပီးေနာက္ ရဟန္းျပဳလိုက္ေသာအခါ “ဦးဝိသုဒၶိ” ျဖစ္သြား၏။ ေရႊျပည္သာၿမိဳ႕၊ မႏၲေလးေက်ာင္းမွာ ငါးဝါခန္႕ သီတင္းသံုးၿပီးေနာက္ ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕သို႕ ေျပာင္းေရႊ႕သြားခဲ့သည္။ ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕၊ ခုနစ္မိုင္ရြာရွိ ေတာင္ႀကီးတစ္ေတာင္ေပၚတြင္ တစ္ပါးတည္း ဧကစာရီ သီတင္းသံုးၿပီး ပခုကၠဴဝိပႆနာ သင္တန္းေခြ တရားမ်ားကို နာယူလ်က္ တရားက်င့္ေနသည္။
ဦးဝိသုဒၶိသည္ သူ႕ထံသို႕ ေရာက္လာသမွ် ဒကာ၊ ဒကာမ မ်ားအား အေတြးအျမင္ပါသည့္ တရားတိုေလးမ်ားကို ေဟာေပးေလ့ရွိသည္။ သူ႕တရားအမ်ားစုသည္ အေမးပါေသာ္လည္း အေျဖမပါေပ။ အလြန္ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းသျဖင့္ နမူနာတစ္ခု ေဖာ္ျပပါအံ့။ တစ္ခါတြင္ ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕၊ သူေဌးကၽြန္းဟိုတယ္မွ ဦးဘုန္းျမင့္တစ္ေယာက္ ဦးဝိသုဒၶိ၏ ေတာေက်ာင္းေလးသို႕ ေရာက္လာသည္။ ဦးဝိသုဒၶိက စတင္ ေမးျမန္းသည္။
“ဒကာႀကီး … နာမည္ ဘယ္လိုေခၚသလဲ”
“ဦးဘုန္းျမင့္လို႕ ေခၚပါတယ္ ဘုရား”
“ဒကာႀကီး၊ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ဘာလုပ္သလဲ”
“တပည့္ေတာ္ သူေဌးကၽြန္းဟိုတယ္ အင္ဂ်င္နီယာဌာနမွာ အလုပ္လုပ္ပါတယ္ ဘုရား”
“ဒကာႀကီး၊ လူလာျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ အင္ဂ်င္နီယာလုပ္ဖို႕ တစ္ခုတည္းအတြက္လား”
ဦးဝိသုဒၶိ၏ တရားသည္ စကားလံုး (၂၇)လံုး ခန္႕ႏွင့္ ၿပီးဆံုးခဲ့ေလၿပီ။ ကမ႓ာ့အတိုဆံုး တရားဟု ဆိုရေလမည္လားမသိ။ ဦးဘုန္းျမင့္ အတြက္ကား အံ့ၾသစရာ အေကာင္းဆံုး ေန႕တစ္ေန႕ ျဖစ္သြား၏။ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနပါလ်က္ “လူျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္” ကို ဦးဘုန္းျမင့္တစ္ေယာက္ တစ္ခါမွ် မစဥ္းစားခဲ့ဖူးေပ။
ဦးဝိသုဒၶိသည္ ထိုေမးခြန္းကို ေက်ာင္းသို႕ ေရာက္လာသူ အားလံုးအား ေမးျမန္းေလ့ရွိသည္။ သို႕ေသာ္ အေျဖကိုကား ေျပာမျပေပ။ အေမးခံရသူကိုယ္တိုင္ ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္ျဖင့္ အေျဖထုတ္ရသည္။ စာေရးသူသည္ ဤတရားကို ရန္ကုန္တိုင္း၊ ေဒါပံုၿမိဳ႕၊ ယမံုနာလမ္းတြင္ စတင္ ေဟာၾကားခဲ့သည္။
ထိုတရားသည္ နာၾကားရသူ အားလံုးအတြက္ အံ့ၾသတုန္လႈပ္ဖြယ္ရာ ျဖစ္သြားသည္။ အသိဉာဏ္ပညာ အလင္းေတြ အမ်ားႀကီး ရသြားၾကသည္။ ဤတရား ဗီစီဒီအေခြကို သာေကတ၊ (၁)ေစ်းလမ္း၊ ေရႊလဝင္း စဆိုးဆိုင္ႏွင့္ ေဆးဆိုင္ပိုင္ရွင္ ဦးေက်ာ္လွ၊ ေဒၚစန္းတင့္ မိသားစုတို႕က ဓမၼဒါနအျဖစ္ လွဴဒါန္းေနရာ ေခြေပါင္း ေထာင္ခ်ီေနၿပီဟု သိရသည္။
ထို ယမံုနာလမ္းေဘးမွ မီးေသြးေရာင္းေသာ ဘာသာျခား ဒကာႀကီးတစ္ဦးသည္ ထိုတရားကို နာၾကားမိသြားၿပီး ဗုဒၶဘာသာဝင္ ျဖစ္သြားသည္။ ထိုဘာသာေျပာင္းလာေသာ ဒကာႀကီးသည္ ေရႊလဝင္း မိသားစုထံမွ ယင္းတရားေခြမ်ားကို ယူ၍ ထပ္ဆင့္ ဓမၼဒါန ျပဳေနသည္မွာလည္း ေခြေပါင္း ရာဂဏန္းအထိ ရွိေနၿပီဟု သိရသည္။
ထိုဘာသာျခား ဒကာႀကီးက ဦးလွဝင္းတို႕ မိသားစုအား ေျပာခဲ့ေသာ စကားမွာ မွတ္သားဖြယ္ ေကာင္းလွ၏။
“ကၽြန္ေတာ္ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနၿပီးေတာ့ ‘လူျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္’ ကို တစ္ခါမွ မစဥ္းစားမိဘူး၊ လူလာျဖစ္ရတာ မီးေသြးေရာင္းဖို႕ တစ္ခုတည္းအတြက္လို႕ပဲ ထင္ေနမိတယ္၊ ဒီတရားကို နာရမွ လူျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိသြားတယ္”
လူျဖစ္ရျခင္း၏ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ ဝမ္းစာရွာဖို႕ မဟုတ္၊ အိပ္ဖို႕ မဟုတ္၊ စားဖို႕ မဟုတ္၊ ကာမဂုဏ္ ခံစားဖို႕ မဟုတ္။ ကုသိုလ္ျပဳဖို႕ အတြက္သာ ျဖစ္၏။ တိရစာၦန္တြင္ ဝမ္းစာရွာျခင္း၊ အိပ္ျခင္း၊ စားျခင္း၊ ကာမဂုဏ္ ခံစားျခင္းဟူေသာ အခ်က္ေလးခ်က္ ရွိသကဲ့သို႕ လူတြင္လည္း ထို႕အတူ ေလးခ်က္ပင္ ရွိ၏။ ဤေလးခ်က္တည္းသာ ရွိေနပါက လူသည္ တိရစာၦန္ႏွင့္ ဘာမွ်မထူး၊ အတူတူသာ ျဖစ္၏။
လူသားသည္ ကုသိုလ္ (ပရဟိတအလုပ္)ကို လုပ္တတ္၏။ တိရစာၦန္ကား မလုပ္တတ္။ ဤကုသိုလ္ (ပရဟိတအလုပ္) ေၾကာင့္သာလွ်င္ လူသားသည္ တိရစာၦန္ထက္ သာလြန္ ျမင့္ျမတ္သြားျခင္း ျဖစ္၏။
မဏႎ မိေဂါ ပႆေႏၲာပိ၊
တိဏံ ခါဒံဝ ဂစၧတိ။
လဒၶကာေလာ ဒုပၸေညာပိ၊
ကာမံ ဘုၪၨံဝ ဂစၧတိ။
“သမင္သည္ ပတၱျမားကို ျမင္ေသာ္လည္း ဂရုမစိုက္ဘဲ ျမက္ကိုသာ စားၿပီး ေတာတြင္းသို႕ ဝင္သြား၏။ ထို႕အတူ ပညာမဲ့ေသာ လူသားသည္လည္း လူ႕ဘဝကို ကုသိုလ္ရဖို႕ အသံုးမခ်ဘဲ ကာမဂုဏ္ ခံစားဖို႕အတြက္ အသံုးခ်၍ အပါယ္ေလးပါးသို႕ သြားသည္။”
ဤကား ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမ ေဒသနာေတာ္ေလးတစ္ခုပင္ ျဖစ္၏။
“လူျဖစ္ရျခင္း၏ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ကို မသိေသာ ပညာမဲ့သည္ လူ႕ဘဝကို ကာမဂုဏ္ ခံစားဖို႕အတြက္ အသံုးခ်၍ အပါယ္ေလးပါးသို႕ သြားသည္။ လူျဖစ္ရျခင္း၏ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သိေသာ ပညာရွိသည္ လူ႕ဘဝကို ကုသိုလ္ရဖို႕အတြက္ အသံုးခ်၍ နိဗၺာန္သို႕ သြားသည္။”
(ဆရာေတာ္ အရွင္ဇဝန (ေမတၱာရွင္-ေရႊျပည္သာ) ေရးသား ထုတ္ေဝေသာ “လူျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္” စာအုပ္မွ ကူးယူ၍ ဓမၼဒါနျပဳပါသည္။)
Subscribe to:
Posts (Atom)