Tuesday, August 31, 2010

ပုလုံး ၆ လ ၿပည္႔ ၿပီ

ေၿမးေလးပုလုံး၆လၿပည္႔ခါနီးေတာ႔ဘိုးဘိုးေၿမးေလး ကို လြမ္းတာနဲ႔ စင္ကာပူကို လာခဲ႔ရၿပန္ၿပီ။ ေလယာဥ္စရိတ္ပဲ ကုန္တာေလ၊ စားေတာ႔ေနေတာ႔ သမီးအိမ္မွာ ဆိုရင္ ဘာမ မ၀ယ္ ရင္ ဘာမွ မကုန္ဘူး။ ပုလုံးေမြးေတာ႔အေမ မရွိေတာ႔တဲ႔ ေၿမးေလး ရဲ့ေမေမ အားမငယ္ရေအာင္ဘိုးဘိုး စင္ကာပူကိုအရင္တစ္ေခါက္ ကလာခဲ႔တယ္ေလ။ ပုလုံးေလး ေမြးတာကိုအားေပးၿပီး ရက္သားေလးမွာပဲဘိုးဘိုးရန္ကုန္ကိုၿပန္ခဲ႔ ရတယ္။ ပုလုံးေမေမကေတာ႔ ဘိုးဘိုးဆီကိုဓါတ္ပုံေတြပို႔ေပးလို႔ ပုလုံးေလးရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာတိုးတက္မႈေတြ၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ တိုးတက္မႈေတြကို သိခဲ႔ ရတယ္။VZO ကတဆင္႔ပုလုံးႀကီးထြားမႈကိုၿမင္ခဲ႔ရတယ္။ ဘိုးဘိုး Changi ေလဆိပ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ မွန္ရဲ့တစ္ဖက္မွာ ပုလုံးကို ၀၀ကစ္ကစ္ေလးေတြ႔ လိုက္ရလို႔ ပီတိေတြၿဖာမိခဲ႔တယ္။ေလဆိပ္က custom ကအိတ္ထဲမွာ ဓါးတစ္ေခ်ာင္းေတြ႔တယ္၊ဖြင္႔ၿပပါဆိုတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းထြက္မရဘူး။ ဟုတ္တယ္၊ ငါ swiss knife တစ္ေခ်ာင္းခရီးထြက္တိုင္းယူသြားတယ္ဆိုၿပီးအိတ္ဖြင္႔ထုတ္ၿပလိုက္ေတာ႔မွ ေက်နပ္သြားတယ္။ ဘာလာလုပ္တာ လဲ ေမးေတာ႔ ငါ႔ေၿမးလာေတြ႔တာဆိုၿပီး ရင္ေကာ႔ေၿပာလိုက္တယ္။ custom ကတာ၀န္ခံက မသိမသာလိုက္ ၾကည္႔ေသးတယ္။ တံခါး ကထြက္ထြက္ခ်င္း ပုလုံးတို႔မိသားစုအနားေရာက္လာတာကိုး။

ပုလံုးကိုခ်ီခ်င္တဲ႔စိတ္ေတြမ်ဳိသိပ္ထားရေတာ႔လြယ္ထားတာေတြ၊ဆြဲထားတာေတြအကုန္ခ်ေၿမးေလးကို သူ႔အေဖ လက္ထဲကေနယူခ်ီလိုက္ပါတယ္။ ၿပည္႔ၿပည္႔တုတ္တုတ္ေလးဆိုေတာ႔ ခ်ီရတာတနင္႔တပိုးႀကီးပါပဲ။ ပုလုံးက မ်က္လုံးၿပဴး ၾကည္႔ေနၿပီးေနာက္ေတာ႔ ဘိုးဘိုးကို ရီၿပလိုက္လို႔ သူ႔အေမေၿပာလိုက္တာ နဲ႔ ဘိုးဘိုး ကို ႏွဳတ္ဆက္ အၿပဳံးေလးနဲ႔ ႀကိဳဆိုလိုက္ပါတယ္။ custom ကတာ၀န္ခံကလည္းေၿမး နဲ႔အဘိုးၿပန္လည္ေတြ႔ဆုံပြဲကို ၿပဳံး ၿပီးၾကည္႔ ေနေလရဲ့။ တလမ္းလုံး taxi ေပၚမွာပုလုံးေလးကၿငိမ္ၿပီ လိုက္လာတယ္ေလ။

ပုလုံးကမ်က္ႏွာအရမ္းခ်ဳိတယ္။ ၿမင္သူတိုင္းက သူ႔ပါးေလးကိုလိမ္ဆြဲခ်င္ၾကတယ္။ sky park ေပၚတက္ၾကေတာ႔ မိုးရြာလို႔ဆိုဖါေပၚမွာ ခဏေစာင္႔ေနတာ၊ ေဘးမွာ ၿပင္သစ္မႀကီးတစ္ေယာက္ လာထိုင္တယ္။ သူတိုလင္ မယား၂ေယာက္စကားေၿပာ ေတာ႔ၿပင္သစ္လို ေၿပာေနၾကလို႔ၿပင္သစ္မွန္း သိတာပါ။ ပုလုံးကေကာင္ခါငင္ခါ
ေဘးနားကၿပင္သစ္မႀကီး ကိုၿပဳံးၿပၿပီး စကားေတြ ၀ူး၀ါးနဲ႔ေၿပာေနပါေရာ။ ၿပင္သစ္မႀကီးကလည္း သေဘာက်လြန္း လို႔သူကို ၿပင္သစ္ လိုေၿပာ ၿမွဴၿပန္ေရာ။ ပုလုံးကလည္း၀ူး၀ါးနဲ႔ၿပန္ေၿပာ၊ ကိုယ္႔ေၿမး ဖြန္ေၾကာင္ေနတာကို သေဘာက် စြာနဲ႔ ၾကည္႔ေနမိ လိုက္ေတာ႔တယ္။ shopping mall ေတြေရာက္လို႔ သူအေမ ကပစၥည္းေရြးေနရင္ သူက စာေရးမ ကိုၿပံဳးၿပၿပီး ဖြန္ေၾကာင္ပါေရာ။ ဆိုင္က စာေရးမကသူအေမပစၥည္းေရြးေနတာကို မၾကည္႔ ႏုိင္ဘူး၊ အဘိုး ကိုယ္ေပၚက ပုလုံးကို ပါးဆြဲ လက္ ကိုင္နဲ႔ မေနႏုိင္ဘူး၊ လာလာၿမွဴေနတတ္တယ္။ စလုံးမေတြခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ ခေလးေတြ႔ရင္ ဟန္မေဆာင္ႏုိင္ၾကေတာ႔ဘူး။ ဒါနဲ႔သမီးကအသားညိဳေတာ႔ ပုလုံးကို carrier နဲ႔ခ်ီသြားရင္ စလုံး ခေလး ကို ထိန္းေနတဲ႔ ဖအုတ္ထုတ္ လို႔ထင္မွာ လို႔ေၿပာရတယ္။

ဒီေကာင္ကအခ်ိန္မွန္ေတာ႔ လုပ္တတ္တယ္။ NUH ေဆးရုံကိုသူcheck up သြားလုပ္ေတာ႔ဟိုလုပ္ဒီလုပ္နဲ႔ ၁၂နာရီနားေရာက္သြားေရာ။သူအေမကသိတယ္၊ဒီေကာင္ ၁၂ နာရီဆိုရင္အီးအီးပါေနၾကပဲ။ အီးအီးပါထား သလားစစ္ ႀကည္႔ လိုက္ေတာ႔ ဟုတ္ပါဗ်ာ၊ diaper ထဲမွာအီးအီးပါထားပါေရာ။ ဒါနဲ႔သူသား ကိုခ်ီၿပီး ေဆးရုံ အမ်ဳိးသမီးအိမ္သာနားကအခန္းထဲ၀င္သြားတယ္။ diaper လဲေပးတဲ႔ အခန္းေလး တစ္ခုလုပ္ေပးထားတယ္။ စင္ကာပူမွာ ေဆးရုံမွ မဟုတ္ဘူး၊ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အမ်ဳိးသမီးအိမ္သာခန္းနဲ႔ကပ္လ်က္ diaper လဲတဲ႔အခန္းေလးေတြစီစဥ္ေပးထားတယ္။

ပုလုံးက၀တာလဲမေၿပာနဲ႔၊ သူအေမဘာေကြ်းေကြ်းစားတတ္တယ္။ႏုိ႔ ဆာရင္သူေအာ္တဲ႔အသံကတစ္မ်ဳိး၊ သိသာတယ္၊မေအကေတာ႔ေကာင္းေကာင္းသိတာေပါ႔၊သူ႔သားဘာလိုခ်င္ေနၿပီလဲဆိုတာ။ ပုလုံးက ေနမေကာင္း ရင္ ညည္းၿပီးသူ႔အေမကိုပဲကပ္တယ္။ ေနေကာင္းေနရင္ ေတာ႔အေဖနဲ႔ေနရတာ ပိုေပ်ာ္ပုံရတယ္။ အေဖကသူနဲ႔ ကစားတာကိုး။အမယ္ ေမွာက္ပဲေမွာက္တတ္ေသးတာ ကစားတာေတာ႔ မက္သလားမေမးနဲ႔၊ အေဖနဲ႔ကစားရင္ သူေက်နပ္တဲ႔ထိ ကစားရတယ္။ မကစားပဲရပ္ လိုက္ ရင္ ႏွဳတ္ခမ္းႀကီးစူၿပၿပီးစိတ္ေကာက္ပါေလေရာ။ ၾကံၾကံ ဖန္ဖန္ သူအေမကလည္း အဲဒီလိုပုံေတြကိုမွတ္တမ္းတင္ထားတယ္။

ပုလုံးကႏို႔စို႔ေနရင္ေခါင္း ေလး ကို ကုတ္တတ္တယ္။ အဲဒါသူ႔အက်င္႔ပဲ။ႏုိ႔ကို လည္းဘယ္ေတာ႔မွ ကုန္ေအာင္ မစို႔တတ္ဘူး။ သူဆာေနရင္ communicate လုပ္တဲ႔အသံကသိသာတယ္။ ဒီေကာင္ႏုိ႔ဆာေနၿပီ လို႔ေၿပာလို႔ ရတယ္။ သူ႔အေမနဲ႔အေဖၾကားမွာအိပ္တယ္။ တညလုံးလွိမ္႔တာဟိုေရာက္ဒီေရာက္ပဲ။ ထူးၿခားတာက တစ္ခါတေလ မနက္ ၂ နာရီေလာက္ႏိႈးေနၿပီး ေၿခလႈပ္ လက္လႈပ္ေဆာ႔ေနတတ္တယ္။ ပါးစပ္ကလည္း တ၀ူး၀ူးတ၀ါး၀ါးနဲ႔ ဘယ္သူနဲ႔စကားေၿပာေနမွန္း မသိဘူး၊ ငိုလည္းမငို ေအာ္လည္းမေအာ္နဲ႔ မနက္ ၅နာရီေလာက္ၾကမွ ၿပန္အိပ္သြားတတ္တယ္။

အေမအေဖကို ဒုကၡလည္းမေပးဘူး။ ပထမေတာ႔ သူ႔အေမနဲ႔ အေဖက ေခ်ာ႔သိပ္ေသးတယ္၊ ေနာက္ေတာ႔ဒီတိုင္း ပစ္ထားလိုက္ေရာ။ အဘိုး ကနတ္သူငယ္နဲ႔စကားေၿပာေနတာနဲ႔တူတယ္ လို႔ေၿပာရတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ၊ စကားမေၿပာတတ္တဲ႔အခ်ိန္ ခေလးဘ၀ကၿဖစ္ပ်က္ခဲ႔တာေတြဟာလူတိုင္းအတြက္ လွ်ဳိ႔၀ွက္ခ်က္တစ္ခု ပဲမဟုတ္ လား။

ပုလုံးကိုအၿပင္ေခၚသြားရင္ပတ္၀န္းက်င္ကိုၾကည္႔ၿပီးၿငိမ္ေနတတ္တယ္။ကားေတြ၊ လူေတြသြားၾကလာၾကတာကို ၾကည္႔ေနတတ္တယ္။ေတာ္ယုံနဲ႔မေအာ္ေတာ႔ဘူး၊ မငိုေတာ႔ဘူး၊carrier ေပၚမွာလည္းေကာင္းေကာင္း လိုက္ တယ္၊ push chair ေပၚမွာလည္းၿငိမ္လို႔ပဲ။ MRT နဲ႔ဆိုရင္သူ႔ေမနဲ႔သြားလို႔ရတယ္။ စင္ကာပူမွာက ခေလးအေမ ေတြ push chair လြယ္လြယ္တြန္းရေအာင္ပလက္ေဖါင္းေပၚတက္တာကအစ၊ MRT ေအာက္ဆင္းအေပၚ တက္ေတြ မွာ lift ေတြရွိေနေတာ႔အမ်ဳိးသမီး(အေမ)တစ္ေယာက္တည္းလည္းၿဖစ္တယ္။ MRT ေပၚေရာက္ရင္ ႏုိင္ငံႀကီးသားပီသစြာ ေနရာကထေပးၾကတာမ်ားပါတယ္။ ဘတ္စ္ကားၾကေတာ႔ push chair ကိုေခါက္ၿပီး ခေလး ကို ခ်ီတက္ရေတာ႔ အေမတစ္ေယာက္တည္းမၿဖစ္ဘူး၊ အေမေကာအေဖေကာပါမွ ၿဖစ္မယ္။

ပုလုံး၆လၿပည္႔တဲ႔ေန႔ ကအမွတ္တရသမီးတို႔မိသားစုနဲ႔အတူ sky parkေပၚတက္ၾကတယ္။ လူသားေတြရဲ့ ဗိသုကာပညာရပ္ကေတာ႔အံ့စရာပါပဲ။ စင္ကာပူတစ္ၿမိဳ႔လုံးအၿပင္ ပင္လယ္ၿပင္ထိၿမင္ကြင္း ကေတာ႔အင္မတန္မွ အံ့မခန္းသာယာဖြယ္ရာတစ္ခုွပါ။ စင္ကာပူႏုိင္ငံအေနနဲ႔ tourists ေတြဆီကသဲ႔ယူလိုက္ႏုိင္တဲ႔ေငြ ေတြဟာအား က် စရာေကာင္းလွပါတယ္။ sky park ေပၚတက္ ၾကည္႔ရင္ စင္ကာပူေဒၚလာ ၂၀ ေပးရပါတယ္။ ေၿမးေလး ပုလုံးက ငယ္ေသးေတာ႔ဒါေတြမခံစားတတ္ေသးပါ။ စင္ကာပူမွာေနခဲ႔တဲ႔ ၁၆ ရက္တာကာလအတြင္း ပုလုံးနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ၿဖဳန္းခဲ႔ရေတာ႔ ေၿမး နဲ႔ အဘိုးၾကားမွာ ရင္းႏွီးမႈတည္ေဆာက္ႏုိင္ခဲ႔ေရာ။ အေမနဲ႔ ရန္ၿဖစ္ရင္ အဘိုး ေပၚေရာက္လာေရာ။ ၁၇ ေပါင္ရွိတဲ႔ ပုလုံးကို အေမ ကမနည္း ခ်ီေနရတယ္ေလ။ အဘိုး လည္း လက္ေမာင္း ၿပဳတ္ လုနီးပါးနင္႔ေနေအာင္ ခ်ီရတာပါ။အဘိုးရင္ခြင္ေပၚမွာ ဆို ရင္ ေၿမးေလးကၿငိမ္ေနပဲေလ။ တိုက္ေအာက္ေခၚ သြားၿပီး ဇရက္ေတြ၊ ခိုေတြကို ၿပလိုက္ရင္ၿငိမ္ လို႔၊ ပတ္၀န္းက်င္ကိုေတာ္ေတာ္ စိတ္၀င္စားတဲ႔ ေကာင္ပဲ။ ၆ လသားေပမဲ႔ သင္ေပးရင္ေတာ္ေတာ္ ေလးနားလယ္ေနေတာ႔ ဥာဏ္ေကာင္းမဲ႔ေကာင္ လို႔ပဲယုံႀကည္မိပါ ေတာ႔တယ္။ အၿပင္ထြက္ ခ်င္ရင္လက္ညွိဳးေထာင္ဆိုရင္ေထာင္ရွာတယ္။

Sunday, August 15, 2010

အေႀကြး

စင္ကာပူေရာက္ မေတာက္တေခါက္လူ (ဘ၀ျမင့္၊ ေ၀ဖန္တတ္သူ၊ ဇြတ္လုပ္တတ္သူ တဦး)

ျပည္ပေရာက္ျမန္မာမ်ား .. စီးပြားေရးလာရွာရင္း ေရတိမ္နစ္သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနပါတယ္။ ပ်က္အစဥ္ .. ျပင္ခဏဆိုတဲ့ စကားပံုရွိေတာ့ ပ်က္စီးေနသူမ်ား ..သူတို႔ဘ၀ကိုဆက္လက္ မနစ္မြန္းေစခ်င္တဲ့အတြက္ ဒီစာကို ေရးရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္က .. စင္ကာပူမွာ စီးပြားေရးသမားမဟုတ္ပဲ ေဒ၀ါလီခံရတဲ့ (Bankrupt) ဘ၀ပ်က္စာရင္း၀င္ျဖစ္ေပမဲ့ ဘုရားနဲ႔နတ္ေစာင့္တဲ့အတြက္ လံုးပါးမသြားေသးပါဘူး။ အသက္ရွင္ေနပါေသးတယ္။ စီးပြားေရးမလုပ္ပဲ ဘာေၾကာင့္ အေၾကြးေတြအမ်ားၾကီးတင္ Bankrupt ျဖစ္သြားရပါသလဲ ဆိုေတာ့ ဘဏ္ေတြရဲ့ Bank Loan ေတြနဲ႔ Credit Card ေတြရဲ့ Cash Advance ေတြကို ဇနီးသည္နဲ႔ဆန္႔က်င္ျပီး ႏွစ္ရွည္လမ်ားစြာ သံုးစြဲမိလို႔ပါ။

လူတိုင္း ေငြခ်မ္းသာခ်င္ၾကပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ငယ္ရြယ္စဥ္ကတည္းက ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ေအာင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ ... နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ၾကိဳးစားရင္း၊ ေလာကစည္းစိမ္ေတြကိုလည္း ရသေလာက္ရယူၾကပါတယ္။

ပထမေတာ့ ပညာဆည္းပူးတယ္။ စင္ကာပူေရာက္လူသူ အမ်ားစုကေတာ့ ပညာတတ္ (ဘြဲ႔၊ဒီပလိုမာ) အမ်ား စုျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၀၀ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ အလုပ္သမား (က်ား၊မ) မ်ိဳးစံု ၁၀တန္းမေအာင္ေပမဲ့ အလုပ္လုပ္ ခြင့္ရ လာၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ဟာ တလ ေဒၚလာ၆၀၀ေလာက္ပဲရတဲ့ မိန္းမငယ္ေလးတစ္ဦး ေရာင့္ရဲေနထိုင္စု ေဆာင္းရင္း ၁၀ႏွစ္အၾကာ ျမန္မာျပည္မွာ သိန္း၃၀၀တန္တဲ့အိမ္တစ္လံုး ၀ယ္ေပးခဲ့ဖူးပါတယ္။ စင္ကာပူမွာ တစ္လ ေဒၚလာ ၃၀၀၀ေက်ာ္ ၀င္ေငြရွိေနသူေတြ ျမန္မာျပည္မွာေရာ၊ စင္ကာပူမွာေရာ အိမ္တစ္ခုမွ မ၀ယ္ႏိုင္ တာ အမ်ားၾကီးပါပဲ။

ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ စင္ကာပူေရာက္ျပီး ၀င္ေငြ တစ္လ ေဒၚလာ၃၀၀၀ေက်ာ္ရေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း၊ ေလာက စည္းစိမ္ေတြ ခံစားတာေပါ့။ ဇနီး၊သားသမီးရွိေတာ့ ေနာင္ေရးၾကည့္ရေသးတယ္။ အရက္သမား၊ေဆးသမား၊ မိန္းမလိုက္စား၊ ေလာင္းကစားသမားေတာ့ မဟုတ္ေပမဲ့ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ၊ႏွစ္ခါေလာက္ေတာ့ ဒီ ဘုရားမၾကိဳက္တဲ့၊ နတ္ဆိုးဆြဲေဆာင္ရ မဟုတ္တဲ့အလုပ္ေတြ လုပ္မိပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ေငြေၾကးခ်မ္းသာခ်င္တဲ့စိတ္က ရွိေတာ့ ေငြကုန္တဲ့အလုပ္ေတြကို ေရွာင္ႏိုင္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ေကာင္းေကာင္းစားေသာက္၊ ေနထိုင္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေၾကာင့္ အစားအေသာက္ဆိုင္မ်ား၊ ေနာက္ဆံုးေပၚပစၥည္းေတြသံုးမႈမ်ား၊ မေရာင္ရာဆီလူး ေရွာက္သံုးတာ ေတြေၾကာင့္ သိပ္မစုေဆာင္းျဖစ္ပါဘူး။ Credit Card အေၾကြး၀ယ္ခြင့္အျပင္၊ ေငြေခ်းငွားခြင့္ ကဒ္ျပားကေလးက လည္း စနစ္တက်သံုးဖို႔ၾကိဳးစားေပမဲ့ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ မလိုအပ္ပဲ သံုးစြဲတာေတြ မ်ားေနတယ္။

အဆိုး၀ါးဆံုးကေတာ့ စင္ကာပူမွာ အျမဲတမ္းေနထိုင္ခြင့္ PR ရရွိတဲ့အခ်ိန္ကစျပီး .. စင္ကာပူမွာ ကိုယ္ပိုင္အလုပ ္လုပ္ႏိုင္ျပီး ပိုအဆင္ေျပေတာ့မယ္ ေတြးေတြးျပီး ဘ၀င္ျမင့္လာပါတယ္။ ဒါေတြကေတာ့ ရြာကျမိဳ႔တက္လာျပီး အဆင္ေျပလာတဲ့ ေတာသားတိုင္း ျဖစ္ေနက် ဘ၀င္ျမင့္ေရာဂါပါပဲ။ HDB အိမ္ကေလးကို အေၾကြးနဲ႔၀ယ္လိုက္ တယ္။ အိမ္ပိုင္ေတာ့ အိမ္ငွားခေငြ သက္သာသြားတယ္။ တယ္ဟုတ္ပါလား .. ၊ Property make money ဆိုတာ လက္ေတြ႔ျမင္ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ အိမ္ငွားခ သက္သာသြားတဲ့ေငြကို စုေဆာင္းထားရမဲ့အစား တျခားေနရာမွာ သံုးမိ တယ္။ ၀င္ေငြေလးက ပိုလွ်ံေတာ့ Life Insurance သမားေတြ လာကပ္ၾကတယ္။ စီးပြားေရးလုပ္ရင္ ေငြေခ်းျပီး လုပ္ရမွာပဲ ဆိုတဲ့ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းၾကီးကို အေသကိုင္ထားတဲ့ ကြ်န္ေတာ္က ေငြေခ်းလို႔ရတဲ့ Short Term life insurance ကို တစ္လ ေဒၚလာ၅၀၀ နဲ႔စုေဆာင္းတယ္။ ေနာက္ ၃ႏွစ္ေလာက္ေနရင္ စုေဆာင္းေငြ ေဒၚလာ ၃ေသာင္းေလာက္ ရလာမယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ဆို ကုိယ့္ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းေလးလည္း အဆင္ေျပလာခ်ိန္ အကိုက္ ပဲေပါ့။

ေငြလိုရင္ ဘဏ္ေတြကေန အတိုးႏႈံး ၁၅ရာႏႈံးေပးျပီး ေခ်းလိုက္တယ္။ ေနာက္လ လစာရေတာ့ ဘဏ္ကေခ်းထား တာ ျပန္သြင္းလိုက္တယ္။ ဒီလို ေငြလိုရင္ ဘဏ္က ေခ်းခြင့္ရေတာ့ မၾကာခဏလုပ္မိတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ဘဏ္ ေတြကလည္း ၆လ Promotion ေပးျပီး အတိုးကို ၅ရာႏႈံးေလာက္ေပးေနတဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ ေငြမလိုပဲ ေဒၚလာ၅ ေထာင္ေလာက္ ေကာက္ေခ်းလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ ကုိယ္လုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္ေလးေတြ ကုမၼဏီေထာင္၊ ပစၥည္း ၀ယ္၊ ကား၀ယ္ စတဲ့လုပ္ငန္းေတြ ေရွာက္လုပ္တယ္။ ႏွစ္ကုန္လို႔ ေဘာနပ္စ္ ရတဲ့အခ်ိန္မွာ တခါတေလ ေဒၚလာ ေသာင္းနဲ႔ခ်ီျပီးရတတ္ေတာ့ အေၾကြးေတြကို ျပန္ဆပ္ႏိုင္တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ႏွစ္အေတာ္ၾကာေတာ့ အေၾကြးေတြကို ႏွစ္ကုန္တဲ့အခါ ေဘာနပ္စ္ရလဲ မဆပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အျပင္လုပ္ငန္း လုပ္မယ္ဆိုျပီး ေထာင္ထားတဲ့ ကုမၼဏီလုပ္ငန္းကလည္း ထင္သလိုမျဖစ္လာဘူး။ အသံုးစရိတ္ေတြက ပိုတက္ လာျပီး ၀င္ေငြကလည္း ထင္သေလာက္တက္မလာဘူး၊ ကိုယ့္ကုမၼဏီမွာလည္း လစာေတြေတာ့ တက္လာေပမဲ့ Basic Pay တလေဒၚလာ တစ္ေသာင္းေက်ာ္ရဖို႔ဆိုတာ လခစားအလုပ္မွာ ဘယ္ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလဲ။ Manager, Director ျဖစ္မွ လစာေငြ ေသာင္းဂဏန္းအထက္ရႏိုင္မွာဆိုေတာ့ Technical အလုပ္ကေန Manager အလုပ္ျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားရတယ္။ မိသားစု စား၀တ္ေနေရးဖူလံႈေတာ့ ဘ၀တိုးတက္ေရး (ေငြပိုရရွိေရး) အတြက္ အျပင္းအထန္ ၾကိဳးစားရပါတယ္။

ေငြပိုမသံုးေရးအတြက္ ၾကိဳးစားရမဲ့အစား ေငြပိုရရွိေရး ၾကိဳးစားေတာ့ လံုး၀အမွားလမ္းၾကီးကို ေလွ်ာက္ရင္း၊ ပိုးဖလံမ်ိဳး မီးကိုတိုးေတာ့တယ္။

ေနာက္ဆံုးေျပာရရင္ ပထမႏွစ္ အေၾကြး ၅ေထာင္၊ ႏွစ္ကုန္ေတာ့ ေဘာနပ္စ္နဲ႔ ျပန္ဆပ္ႏိုင္တယ္။ ဒုတိယႏွစ္ အေၾကြး တေသာင္း ျပန္မဆပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ေငြသံုးစရိတ္ကို အထူးဆင္ခ်င္ရတယ္။ တတိယႏွစ္ အေၾကြး ၂ေသာင္းျဖစ္လာတယ္။ ကုမဏီက ေဘာနပ္စ္နဲ႔ တေသာင္းေလာက္ ျပန္ဆပ္ႏိုင္တယ္။ စတုထႏွစ္ အေၾကြး ၃ေသာင္းျဖစ္လာတယ္။ မဆပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး....ဒါေပမဲ့ ဘ၀င္ျမင့္ေနတုန္းပဲ။ မိေ၀းဖေ၀း .ႏိုင္ငံျခားသြားလုပ္ရင္ ေငြရမယ္ေမွ်ာ္လင့္တယ္။ ေနာက္ထပ္ ေငြတစ္ေသာင္းရေအာင္ထပ္ေခ်းလိုက္တယ္။

ဘယ္လိုေခ်းသလဲ ... ဘဏ္တခုတည္းကေခ်းရင္ လစာေငြရဲ့ ၂ဆပဲေခ်းတယ္။ Credit Card နဲ႔ေခ်းရင္လည္း လစာရဲ့ ၂ဆေခ်းႏိုင္တယ္။ ဒီေတာ့ ဘဏ္တခုက လစာရဲ့ ၄ဆ ေခ်းႏိုင္တာေပါ့။ ဘဏ္ ၅ခုေလာက္ဆီကဆို လစာရဲ့ ၂၀ဆ ေခ်းလို႔ရတယ္။ ခက္တာက လစဥ္၅ရာႏႈံးျပန္ဆပ္ရေတာ့ ေခ်းေငြ၃ေသာင္းဆို တိုးရင္းေပါင္းေတာ့ တစ္လကို ေဒၚလာ၂ေထာင္နီးပါးျပန္ဆပ္ရတယ္။ ကြ်န္ေတာ့လစာေလးက ေဒၚလာ၃၀၀၀ေလာက္။ ႏွစ္ကုန္ရင္ ေဘာနစ္က ၄လစာရရင္ တစ္ေသာင္းေလာက္ပဲရေတာ့၊ ဒီအေၾကြးေဒၚလာ၃ေသာင္းကို ျပန္ဆပ္ဖို႔ဆိုတာ လက္ရွိ ကိုယ့္အစြမ္းအစနဲ႔ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ဒါနဲ႔ ဘဏ္ေခ်းေငြကို လစဥ္ အရစ္က်ျပန္ဆပ္တဲ့ နည္းလမ္း ကလည္း ေခ်းခ်င္သူေတြအတြက္ အေတာ္အဆင္ေျပလွပါတယ္။ 6 months Promotion Interest Rate 5% ... နဲ႔ ဘဏ္ေတြက ေပးပါတယ္။ ၆လအတြင္း မဆပ္ႏိုင္ရင္ တျခားဘဏ္တခု အေကာင့္ထပ္ဖြင့္ျပီး ေငြထပ္ေခ်း၊ အတိုး ႏႈံးျမင့္သြားတဲ့ အေၾကြးေတြကို ျပန္ဆပ္ေပါ့။ Credit Card ေခ်းေငြေတြက အတိုးႏႈံး ၂၄ရာႏႈံး (ျမန္မာျပည္ က တစ္လ ၂က်ပ္တိုးႏႈံးေလာက္) ရွိေတာ့ ေခ်းေငြ ေဒၚလာ ၃ေသာင္းဆို အတိုးခ်ည္းပဲ တစ္လကို ေဒၚလာ၈၀၀ ေလာက္ ေပးလာရမယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ကုိယ္ကို ဟုတ္လွခ်ည္ထင္တဲ့လူေတြ ဘဏ္ေတြက Promotion လုိက္ရွာ ေခ်းငွားၾကတာေပါ့။ စင္ကာပူကလည္း ဘဏ္ေတြမႈိလိုေပါတဲ့နိုင္ငံပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ရွာၾကံေခ်းမယ္ဆိုရင္ ေနာက္ ထပ္ ဘဏ္အခု ၂၀ေလာက္ဆီက ေဒၚလ ၂သိန္းေလာက္ေခ်းငွားျပီး စင္ကာပူကထြက္ေျပး၊ ျမန္မာျပည္ေတာမွာ ျပန္ေနလဲရတာေပါ့။ ဘယ္သူမွ ဒီလိုမလုပ္ခ်င္ပါဘူး။ သူခိုးဓါျပေတာင္ ေျဖာင့္မတ္စြာလုပ္ကိုင္ခ်င္တာပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ ဘဏ္တစ္ခုက ၆လၾကာရင္ အတိုး 5% ကေန 21% မေျပာင္းခင္ ၾကိဳျပီး Promotion 5% ရတဲ့ တျခားဘဏ္ကို Fund Transfer နည္းစနစ္နဲ႔ အေၾကြးေတြကို ဟိုေရႊ႔၊သည္ေရႊ႔ လုပ္ရတာေပါ့။ အေၾကြးရွင္ ဘဏ္ေငြစာရင္းေတြ မ်ားလာေတာ့ ဒီနည္းနဲ႔လုပ္ရတာ ဦးေႏွာက္ေတာ္ေတာ္ေျခာက္လာရတယ္။ ဘဏ္ေတြကလည္း တယ္လီဖုန္း လွမ္းေခၚျပီး အေၾကြးဆပ္ခ်ိန္က်ေနျပီး တဂြမ္ဂြမ္ေခၚလာၾကတယ္။ လူပဲ .. ဒါေလာက္မ်ားတဲ့ အေၾကြးစာရင္းေတြ ကို မေပးပဲ ေမ့သြားတယ္ဆိုရင္ ဘဏ္၀န္ထမ္းေတြက သတိေပးတယ္။ Late Fee ေတြကလည္း မနည္းဘူး။ ဘဏ္မွ ေငြခ်ည္းဖူးတဲ့ လူတိုင္း စိတ္ညစ္ရပံုေပါ့။ ေၾသာ္ .. ဒါနဲ႔၊ ဘဏ္ေတြက ဘာလို႔ လူေတြကို ၂လစာ ေငြေခ်း ၾကသလဲ .. ေမးစရာပဲ။ ဘဏ္ဆိုတာ မေသခ်ာရင္ဘာမွ မလုပ္ဘူး။ ဘဏ္ဆိုတာ တရား၀င္ ေငြတိုး ေခ်းစားတဲ့ အစိုးရအသိအမွတ္ျပဳ လုပ္ငန္းၾကီးပဲ။ ကြ်န္ေတာ္လိုလူလည္း အေၾကြးတင္ Bankrupt ျဖစ္သြားေပမဲ့ ျပန္ဆပ္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနတာပဲ။

ေငြပိုရွာဖို႔ကို အၾကီးအက်ယ္စဥ္းစားရတယ္။ Credit Card ကလည္း ေနာက္ထပ္ ေဒၚလာ၂ေသာင္းေလာက္ထိ ေခ်းခြင့္ရွိေသးတယ္။ ေငြေနာက္လိုက္ရင္း ေသမထူး-ေနမထူး Do or Die .. စင္ကာပူကထြက္ျပီး ႏိုင္ငံျခား ကိုသြား အလုပ္လုပ္မယ္ ဆံုးျဖက္ခဲ့တယ္။ ျမန္မာျပည္ေတာ့ မျပန္ရဲဘူး၊ ျမန္မာျပည္ျပန္ျပီး စင္ကာပူက စုေဆာင္း ေငြ ေဒၚလာသိန္းခ်ီပိုက္ ျမန္မာျပည္ျပန္သြားတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ား ၃ႏွစ္ေလာက္အၾကာ ကုတ္ကုတ္နဲ႔ စင္ကာပူ ျပန္ေရာက္လာ ျမင္ရေတာ့ေၾကာက္တာေပါ့။ ျမန္မာျပည္ အာဏာပိုင္မ်ားနဲ႔ ေပါင္းေဖၚလုပ္ကိုင္ဖို႔ လဲမျဖစ္ႏိုင္၊ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ျပန္ေနဖို႔ကလည္း အရြယ္ကငယ္ေသးတယ္ဆိုေတာ့ Adventure ပဲလုပ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ ပါတယ္။ ဇနီးသယ္ကေတာ့ ဟိုး .. ဘဏ္ေၾကြး စယူကတည္းက အတန္တန္တားခဲပါတယ္။ အခုေတာ့ မထူးေတာ့ဘူး အလြန္ဆံုးျဖစ္လွ Bankrupt ျဖစ္မယ္ဆိုရင္လည္း စင္ကာပူပီအာအျဖစ္ကို စြန္႔လႊတ္ျပီး .. စုေဆာင္းေငြ CPF money ျပန္ထုတ္၊ ျမန္မာျပည္ျပန္ျပီး ေအးေအးေဆးေဆး ေနေတာ့မယ္ .. Do or Die ေပါ့။

ကြ်န္ေတာ္ႏိုင္ငံျခားထြက္အလုပ္လုပ္တာလည္း တႏွစ္နီးပါး ၾကိဳးစားခဲ့တာ အဆင္မေျပဘူး၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ စင္ကာပူမွာ Bankrupt လုပ္လိုက္ရပါတယ္။ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီျပီး ကိုယ္စိတ္ႏွလံုး မခ်မ္းေျမ့ရတဲ့ကာလပါ။ စိတ္ေထာင္း ကိုယ္ေက် ဆိုတဲ့အတိုင္း ကိုယ္ခႏၱာကလည္း ႏွလံုးေရာဂါလို၊ ေသြးတိုး၊ ေခါင္းကိုက္၊ အိပ္မေပ်ာ္ .. ဒီကာလကို သစၥာရွိတဲ့ ဇနီး၊မိသားစုအားျဖင့္၊ ဘုရားတရားအားျဖင့္ ရပ္တည္ခဲ့ရပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းဆို တယ္လီဖုန္း ေတာင္ ျပန္သိမ္းခံရတယ္။ ကား၊အိမ္ .. ပိုင္ရွင္နာမည္ေတြလည္း မိန္းမနာမည္နဲ႔ အျမန္ေျပာင္းပစ္ရတယ္။ သို႔မဟုတ္ သိမ္းခံရမွာပဲ။ ဘဏ္စာရင္းေတြလည္း အကုန္ပိတ္ခံရတယ္။ ႏိုင္ငံျခားသြားခြင့္လည္း ပိတ္ပင္ခံရ တယ္။ လူမြဲစာရင္းခံရတယ္ဆိုတာ ... အရင္က ၾကားဖူးတာပဲရွိတယ္။ အခုေတာ့ ကိုယ္ေတြ႔ပဲဗ်ဳိ႔။ ျမန္မာျပည္မွာ ဆို သူေဌး၊ အရာရွိၾကီးမ်ား ေခ်းေငြျပန္မဆပ္ႏိုင္ရင္ ေထာင္ခ်ပစ္ခံရတယ္၊ စင္ကာပူမို႔ ေတာ္ေသးတာေပါ့ .. ဆိုျပီးေျဖရတယ္။

မိသားစုအေရးအတြက္ ငဲ့ညာျပီး၊ စင္ကာပူမွာပဲ ရတဲ့အလုပ္၀င္လုပ္ရပါတယ္။ အၾကံၾကီးေတြကို စြန္႔ပစ္လိုက္ ရတယ္။ ၂၀၁၀ခုႏွစ္ HDB အိမ္ေစ်းတက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ အိမ္ကိုေရာင္းခ်လိုက္ေတာ့ အျမက္ထြက္လာပါတယ္။ အေၾကြးေတြကို ျပန္ဆပ္ႏိုင္ျပီး အေၾကြးတင္ Bankrupt ဘ၀ကေတာ့ လြတ္ေျမာက္သြားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စင္ကာပူမွ ေနစရာမရွိရင္ ငွားေနရတဲ့ စရိတ္က တစ္လေဒၚလ ၁၈၀၀ေလာက္ဆိုေတာ့ ေရရွည္ ဘယ္တတ္ ႏိုင္မလဲ။ အိမ္အေသးကို Down Grade လုပ္ျပီး ျပန္၀ယ္ရပါတယ္။ လစဥ္ Installment ေပးရေငြမ်ားေတာ့ အိမ္မွာလည္း လူအပိုတင္ထားရပါတယ္။ စီးပြားေရးလုပ္ရင္ ေငြအရင္းအႏွီးရွာျပီးလုပ္ရတယ္ဆိုတဲ့ ကြ်န္ေတာ့ရဲ့ အေတြးအေခၚလည္း ေပ်ာက္သြားပါျပီ။ CPF စုေဆာင္းေငြကို ထုတ္ျပီး ျမန္မာျပည္ေအးေအးေဆးေဆးျပန္ေနရမဲ့ အရြယ္လဲမဟုတ္ေသးဘူး။ အသက္၆၀ေက်ာ္သူမ်ား CPF ေငြအကုန္ထုတ္ပစ္လုိက္ျပီး ျမန္မာျပည္ျပန္သြား ေနတယ္။ အခ်ိန္တန္ေတာ့ စင္ကာပူမွာေနတဲ့ သားသမီးမ်ားဆီ တ၀ဲ၀ဲတလည္လည္နဲ႔ ျပန္လာရတာပဲ။

ဒီစာကို ဖတ္ျပီး ေၾသာ္ .. ဒီလိုေငြေခ်းလို႔ရပါလား .. ဆိုျပီး ဒီလူမလုပ္တတ္လို႔ပါ။ ငါသာဆိုရင္ .. ဘယ္လိုလုပ္ လိုက္မယ္ .. ဆိုျပီး ဘဏ္ေငြေခ်း စီးပြားေရးလုပ္မဲ့လူေတြ ေပၚလာမွာပါ။ ကြ်န္ေတာ္အဓိကေရးခ်င္တာက ဘ၀င္ျမင့္စိတ္နည္းရင္၊ စီးပြားေရးေအာင္ျမင္ပါမယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းပါ။ (လူျဖစ္မွေတာ့ ဘ၀င္ျမင့္တာ ထံုးစံ ပါပဲ)။ ဘယ္လိုေဖ်ာက္ရမလဲဆိုေတာ့ .. မိမိထက္ ၁၀ႏွစ္မက အသက္ၾကီးသူမိတ္ေဆြမ်ားနဲ႔ အပတ္စဥ္ ေတြ႔ဆံု စကားေျပာ၊ ရင္ဖြင့္၊ အၾကံဥာဏ္ေတာင္းခံရင္ .. ဘ၀င္ျမင့္ေရာဂါ နည္းပါးသြားမယ္။ မိဘ၊ဦးေလးအေဒၚ .. စသျဖင့္ေပါ့။ ဒါမွ လူဘ၀မွာ ေနရတာလည္း ပိုျပီး ၀မ္းေျမာက္စရာျဖစ္လာမွာပါ။ သူေဌးဇာတာရွိသူေတြမွာ စိတ္ရွည္ျခင္း၊ ေရာင့္ရဲ့ျခင္း (မသံုးသင့္တာမသံုးျခင္း) .. စတဲ့အရည္အခ်င္းမ်ားရွိတယ္လို႔ Forbes မဂၢဇင္းမွာေရးထားပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့မွာ ဒီဗီဇမရွိပါ။

ကိုယ့္အစြမ္းနဲ႔စြတ္ လုပ္ျမဲေလွ်ာက္လုပ္ေနရင္ ပိုးဖလံ၊မီးကိုတိုးသလိုပါ .. ေငြေၾကးအခက္အခဲျဖစ္ေစ၊ ဘာအခက္ အခဲျဖစ္ပါေစ .. ေရွာင္ေျပးလို႔မရပါဘူး။ ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းျခင္းက အေကာင္းဆံုးပါ။ ဘဏ္ကို လူေတြ႔ သြားေတြ႔ပါ။ အစိုးရကြ်မ္းက်င္သူမ်ားကို ေတြ႔ဆံုအၾကံဥာဏ္ေတာင္းပါ။ Bankrupt ျဖစ္သြားျပီး အေၾကြးျပန္ဆပ္ .. အဆင္ေျပ သြားသူေတြမ်ားပါတယ္။ မိမိအစြမ္းနဲ႔ ငါဗဟိုျပဳ အသက္ရွင္မႈကို စြန္႔လႊတ္ဖို႔ပါ။ မိ္မိ ေငြေၾကးဆိုင္ရာ အမွားကို ေသခ်ာ စီစစ္ၾကည့္ရင္ ဘယ္သူမျပဳမိမိမႈပါပဲ..။ ကိုယ္၊စိတ္၊၀ိညာဥ္ က်န္မာေရးကို ဂရုစိုက္ပါ။

ေငြဆိုတာ လူကဖန္တီးထားတဲ့အရာပါ။ ဒီေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ စီးပြားေရးလုပ္ခ်င္ရင္ လူအဓိကပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ေတာ့ စီးပြားေရးဇာတာမရွိ။ ဒါေလာက္ပါပဲ။

ေလးစားဖို႔ ေကာင္းတဲ႔ သံအမတ္ၾကီး ေဒၚခင္ၾကည္

တရား၀င္ သမိုင္းတင္ မခံရ ရွာေသးတဲ့ သမိုင္းေဖ်ာက္ခံထားရတဲ့ သူနာျပဳ ဆရာမ ျဖစ္ၿပီး သူမရဲ႕ ဘ၀ကေတာ့ ပိုလို႕ နာက်ည္း သနားစရာေကာင္းေနပါတယ္။ ငယ္ငယ္ ရြယ္ရြယ္နဲ႕ ခင္ပြန္းသည္ လုပ္ၾကံ ခံရလို႕ မုဆိုးမျဖစ္ရံု သာမကသူမနဲ႕ လူမမယ္ ကေလးႏွစ္ေယာက္ပါ ျပည္ႏွင္ဒဏ္ကို မ်က္ႏွာဖံုးတပ္ထားတဲ့ သံအမတ္ ရာထူး အျဖစ္ ခံယူရင္းနဲ႕ ႏိုင္ငံ ရပ္ျခားမွာ ေနထိုင္ ၏ခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမဟာ ကမၻာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဘယ္ဆုရွင္ သမီး တစ္ေယာက္၊ကမၻာ့ အဆင့္ျမင့္ဆံုး သိပၸံ ပညာရွင္ သား တစ္ေယာက္ကို ေမြးထုတ္ေပးႏိုင္ခဲ့ၿပီး သမီးျဖစ္သူကလဲ အနီးကပ္ မေစာင့္ေရွာက္ ႏိုင္လ်က္ကေနျမန္မာစာ ပါရဂူ အျဖစ္ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈကို ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ ႏိုင္သူ ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားႏိုင္တဲ့ ေျမး တစ္ေယာက္ တို႕ကို သြန္သင္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ အထိ ေမြးထုတ္ ေပးႏိုင္ ခဲ့ ပါတယ္။

သူမရဲ႕သမိုင္းမွတ္တမ္း နည္းပါးရျခင္းအေၾကာင္းထဲမွာ သူမရဲ႕ ရိုးရွင္းစြာသိုသိုသိပ္သိပ္ ေနတတ္တဲ့ အက်င့္ ေၾကာင့္ သူမရဲ႕ အတၳဳပတၲိကို အျပဳစုမခံခဲ့တဲ့ အတြက္လဲ ပါ၀င္ပါတယ္။ ထိုင္းဘုရင့္ မယ္ေတာ္ထက္ အသက္ ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ငယ္တဲ့ ေဒၚခင္ၾကည္ဟာ ၾကည့္ျမင္တိုင္ အမ်ိဳးသမီး အထက္တန္း ေက်ာင္းကေနေအာင္ျမင္ၿပီး ေနာက္သူနာျပဳ သင္တန္း ဆင္းၿပီး ရန္ကုန္ ျပည္သူ႕ေဆးရံုၾကီးမွာ အလုပ္ ၀င္လုပ္ေနစဥ္ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ ၾကီး အတြင္းမွာ သူမရဲ႕သနားၾကင္နာ စိတ္ရွည္မႈနဲ႕ စည္းကမ္းၾကီးမႈ တို႕ေၾကာင့္ လူနာေတြရဲ႕ ရိုေသေလးစား အားကိုး ခံရတဲ့ အတြက္ နာမည္ ေက်ာ္ၾကား ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဟာလဲသူ႕တပ္ဖြဲ႕ ျဖစ္တဲ့ ဘီအိုင္ ေအ တပ္နဲ႕ တူတူတိုက္ပြဲမွာ ဒဏ္ရာရမႈ၊ ငွက္ဖ်ားမိမႈနဲ႕ အင္အားကုန္ခမ္း မႈေၾကာင့္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း သူမ တာ၀န္က်ရာ ေဆးရုံကို ေရာက္လာ ပါေတာ့တယ္။ တျခားသူနာျပဳေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ဆိုတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တစ္ေယာက္ ကို အနားမကပ္ရဲ ခဲ့ၾကပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရးနဲ႕ လြတ္လပ္ေရး ကိုပဲ သိတဲ့လူမႈေရးေတြဂရုမစိုက္တတ္တဲ့ ေအာင္ဆန္းအရိုင္းကိုသူနာျပဳေတြ ေဆးတိုက္ ေဆးထိုး လုပ္ရင္းအမွား လုပ္မိမွာ ေၾကာက္ၾကတာ မဆန္း ပါဘူး။ ဒီတာ၀န္ကို ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းပီသစြာ ေဒၚခင္ၾကည္ဟာ အရဲစြန္႕ ယူခဲ့ပါတယ္။

ေခါင္းမာလွတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ေဒၚခင္ၾကည္ရဲ႕ ျပဳစုမႈ၊ တိက်မႈ၊ဟာသဉာဏ္ ရွိမႈ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ ဆန္း ကိုပင္ အေလ်ာ့ မေပး အလို မလိုက္ဘဲတိတိက်က် တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ မႈတုိ႕ေၾကာင့္ မိန္းမနဲ႕ အေန ေ၀းလြန္း လို႕မိန္းကေလးကို သိပ္ရွက္ တတ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက လက္ထပ္ခြင့္ ေတာင္းတာခံခဲ့ရ ပါေတာ့ တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို လက္ထပ္ရတာဟာ ဒီေခတ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစ္ေယာက္ကို လက္ထပ္ ရသလို စည္းစိမ္နဲ႕ အာဏာ ေတြကို အျမိဳင့္သား ထိုင္သံုးရသလို မဟုတ္တာ စဥ္းစား သင့္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္နဲ႕ ဂ်ပန္တို႕က အေသ အလဲမ်က္မုန္းက်ိဳး ေနတဲ့ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကို လက္ထပ္ရတာဟာ အခ်ိန္မေရြး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းနဲ႕ တူတူ လုပ္ၾကံ ခံရ ႏိုင္တဲ့ အေနအထားပါ။ ဒါေပမယ့္တိုင္းျပည္နဲ႕ လူမ်ိဳးအတြက္ အလြန္ အေရးၾကီးတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ကိုျပဳစု ဂရုစိုက္ဖို႕ ေဒၚခင္ၾကည္ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ဘ၀ လက္တြဲေဖာ္ အျဖစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းနဲ႕
လက္ထပ္ ခဲ့ပါတယ္။ အပ်ိဳၾကီး ဘ၀ကို ခ်င္းနင္း၀င္ေရာက္ စ အသက္ ၃၀ အရြယ္မွာ သူမနဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ ဆန္း တို႕ လက္ထပ္ၿပီး ေအာင္ဆန္းအရိုင္းကို သိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့သူ ခင္ပြန္း ေကာင္း၊ ဖခင္ေကာင္းျဖစ္ေအာင္ ပဲ့ျပင္ ထိန္းသိမ္း ႏိုင္ခဲ့ၿပီး သားသမီး ၃ေယာက္ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ ကံဆိုးရွာတဲ့ သားငယ္ ေအာင္ဆန္းလင္းဟာ ငယ္ ရြယ္စဥ္မွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ရွာပါတယ္။ ပိုလို႕ ဂရုဏာ သက္ဖြယ္ ေကာင္း တဲ့ အျဖစ္ကေတာ့ အိမ္ေထာင္သက္ ၅ႏွစ္ အရမွာ ခင္ပြန္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လြတ္လပ္ေရး ဖခင္ၾကီး နဲ႕အမ်ိဳးသား ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းဟာ ႏိုင္ငံျခားသားရန္သူ လူမ်ိဳးျခားလက္ခ်က္ မဟုတ္ဘဲ သူေစတနာ ထားတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ ကျမန္မာ လူမ်ိဳး မသမာသူ သစၥာ ေဖာက္ ေတြရဲ႕ လက္ခ်က္ နဲ႕ လုပ္ၾကံ ခံရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ လူမမယ္ ကေလး ႏွစ္ေယာက္ နဲ႕ မုဆိုးမ ျဖစ္ခဲ့ ရပါတယ္။

ေဒၚခင္ၾကည္ကို ဇနီးမယား ေတာ္ခဲ့ရတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းဟာ ကံေကာင္းလွပါတယ္။ သူဟာဘ၀လက္တြဲ ေဖာ္ေကာင္း တစ္ေယာက္ အျဖစ္သာ မကအမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ရဲ႕ ဇနီး ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ကိုထိန္းႏိုင္ ျမွင့္တင္ႏိုင္တဲ့ အာဇာနည္ အမ်ိဳးသမီးၾကီး တစ္ေယာက္ အျဖစ္နဲ႕ပါထိုက္တန္တဲ့ အမ်ိဳးသမီး ေကာင္း တစ္ေယာက္ကို လက္ထပ္ခြင့္ ရခဲ့လို႕ပါ။ ရႈပ္ေထြးလွတဲ့ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ၾကားမွာ လူမမယ္ ကေလး ၂ေယာက္အေမ မုဆိုးမျဖစ္တဲ့ ေဒၚခင္ၾကည္ဟာ ၀မ္းနည္း အားငယ္ ေနမယ္ ထင္စရာပါ။ ဒါေပမယ့္ သူမ ဘာေတြ လုပ္ခဲ့သလဲ။သူနာျပဳ ဆရာမ တျဖစ္လဲ ေဒၚခင္ၾကည္ဟာ သူမရဲ႕ ဘ၀ လမ္းေၾကာင္းကို ႏိုင္ငံေရး နဲ႕လူမႈေရး ပိုင္းမွာပိုမို ျမဳပ္ႏွံ လာခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕အနီးကပ္ အတြင္းေရးမွဴး သဖြယ္ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ေဒၚခင္ၾကည္ အဖို႕ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးရင္ တိုင္းျပည္ကို ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္း ေပၚ တင္ေပး ခ်င္တဲ့
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းရဲ႕ လမ္းစဥ္၊ လုပ္ပံု ကိုင္ပံု၊ စိတ္ေစတနာေတြကို ပိုမိုနားလည္ ေလ့လာခြင့္ရခဲ့တာဟာ သူမအတြက္ ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို သြန္သင္ႏိုင္ဖို႕ အခြင့္အေရးရဲ႕ လမ္းစ ကို ရလိုက္တာပါပဲ။ ဒီလိုနဲ႕ ေဒၚခင္ၾကည္ဟာ မိခင္နဲ႕ ကေလး ေစာင့္ေရွာက္ေရး အဖြဲ႕ (MMCWA)မွာ ညႊန္ၾကား ေရးမွဴး ျဖစ္လာ ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ သူမရဲ႕ စည္းကမ္း ၾကီးမား လွတဲ့ စီမံခန္႕ခြဲအုပ္ခ်ဳပ္မႈ စြမ္းရည္ ေတြကို လူအမ်ား ျမင္ေတြ႕ခြင့္ရခဲ့ၾက ပါတယ္။ သူမဟာ အာဇာနည္ေတြရဲ႕ မိသားစုေတြကို အစိုးရက ေပးတဲ့နစ္နာေၾကး ဂုဏ္ျပဳဆုကို လက္ခံဖို႕ ျငင္းခဲ့ပါတယ္။ တိုင္းျပည္ဆီက ဘာမွျပန္မယူဘဲ တိုင္းျပည္ အတြက္သာ ကိုယ္က လုပ္ ေပးမယ္လို႕ အစဥ္တစိုက္ ေၾကြးေၾကာ္ ခဲ့တဲ့ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ဇနီး ပီသလွ ပါေပတယ္။

မွတ္ခ်က္ ။ ။ေရာင္ၿခည္သစ္မွ မွ်ေ၀ပါသည္

ကိုယ္တို႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေဒၚခင္ၾကည္ ကိုဘယ္လိုမ်ား ပိုးပမ္းခဲ႔ ပါလိမ္႔ ? သိတဲ႔ သူေတြေရးၾကစမ္းပါ

Tuesday, August 10, 2010

CJ မွာေရးသင္႔ ေသာ post တစ္ခု

တစ္ေန႔မွာ ဆရာတစ္ေယာက္က ဖန္ခြက္တစ္လံုး လက္မွာကိုင္ထားၿပီး'ဒီဖန္ခြက္က ဘယ္ေလာက္ေလးမယ္ ထင္သလဲ' လို႔ ေက်ာင္းသားေတြကို ေမးတယ္..၅၀ဂရမ္၊ ၁၀၀ ဂရမ္အစရွိသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးအေျဖေတြကို သူရတယ္ .. ဆရာက ဆက္ေျပာတယ္ ..'ဒီဖန္ခြက္ရဲ႔ တကယ့္ အေလးခ်္ိန္ကိုေတာ့ ဆရာမသိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဆရာေမးခ်င္တာ ဒီဖန္ခြက္ကုိ ဒီအတုိင္းပဲ ဆရာ ခဏေလာက္ ကိိုင္ထားရင္ ဘာျဖစ္မလဲ ဆိုတာပဲ ..'"ဘာမွ မျဖစ္ဘူး" လို႔ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္က ေျဖေတာ့ "ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာကိုင္ထားရင္ေရာ" လို႔ ဆရာက ဆက္ ေမးတယ္ .."လက္ေတြေညာင္းၿပီး ထံုက်င္လာမယ္" လို႔ ေျဖၾကတယ္ … 'ေကာင္းၿပီ ..တေနကုန္ကိုင္ထား ရင္ ေရာကြာ' လို႔ ဆရာေမးေတာ့ ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္ က "ဆရာလက္ႀကီး ထံုက်င္လာ မယ္၊ ၿပီးေတာ့ လက္ေမာင္းကိုက္ လာမယ္ ၊ ၿပီးေတာ့ ဆရာရဲ႕ ႀကြက္သားေတြအေညာင္းမိ ေလျဖတ္ၿပီး ေဆးရုံ ေရာက္မယ္" လို႔ ေျပာေတာ့ တတန္းလံုး ၀ိုင္းရယ္ၾကတယ္ …ဆရာက 'မင္းေျပာတာမွန္တယ္ ..ဒါဆိုရင္ ဘာလို႔ အဲ့လိုျဖစ္သြားတာလဲ..ငါကိုင္ထားတဲ့အခ်ိန္ အတြင္းမွာ ဖန္ခြက္ရဲ႕ အေလးခ်ိန္ ပိုတုိးလာလို႔လား'လို႔ ဆက္ေမးေတာ့ မတိုးပါဘူးလို႔ တညီတညႊတ္တည္း ေျဖၾကတယ္ …'ဖန္ခြက္ရဲ႕ အေလးခ်ိန္ ေျပာင္းသြားတာလဲ မဟုတ္ပဲနဲ႔ ..ဆရာက ဘာလို႔အဲ့လိုနာက်င္မႈေ၀ဒနာေတြ တိုးၿပီးခံစား ရတာလဲ၊ အဲ့ဒီ ေ၀ဒနာေတြ သက္သာေအာင္ ဆရာဘာလုပ္ရမလဲ' လို႔ေမးေတာ့ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္က 'Put the Glass Down' ဖန္ခြက္ကို ေအာက္ျပန္ခ်ထားလိုက္ေပါ့' လို႔ ေျဖလုိက္ပါတယ္ …

ဆရာက 'သိပ္မွန္ပါတယ္ ..မင္းတို႔ ဘ၀မွာ ႀကံဳရတဲ့ ျပႆနာေတြကို ေခါင္းထဲမွာခဏေလာက္ထည့္ ထားရင္ ဘာမွမျဖစ္ေသးပါဘူး။ အၾကာႀကီး သိမ္းထားၿပီး စဥ္းစားေနတဲ့အခါ ၾကာလာေတာ့ မင္းတို႔ကို စတင္ၿပီး နာက်င္ မႈေပးလာမယ္ ၊ ေ၀ဒနာျဖစ္ေစလာမယ္။ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းရတာ ဘ၀ရဲ႕ တစိတ္တပိုင္းပါ။ ဒါေပမဲ့ ေန႔တစ္ ေန႔ရဲ႕ အဆံုးမွာေတာ့ တေနကုန္အေျဖရွာမရတဲ့ အဲ့ဒီအေၾကာင္းေတြကို ေမ့ထားခဲ့ပါ။ ေနာက္တေန႔အတြက္ ဒါေတြဆက္ေတြးေတာဖို႔အားအင္ေတြလိုပါတယ္ …လူသစ္ စိတ္သစ္နဲ႔ မနက္ျဖန္ေတြကို ရင္ဆုိင္ဖို႔ ဖန္ခြက္ေတြ ကို ခဏေလာက္ျပန္ခ်ထားခဲ့ပါ ..' လို႔ ဆရာက မွာလိုက္ပါတယ္ ..