Thursday, May 13, 2010

ပန္းမရွိတဲ႔ေနရာမွာ ဘယ္ လိပ္ၿပာ က လာ နား ခုိခ်င္မွာ လဲ

အင္ဂ်င္နီယာအို ႀကီး ဆီေရာက္လာတဲ႔ e mail ကေန ဘ၀တူအင္ဂ်င္နီယာေတြကို share လုပ္ခ်င္လို႔ post တင္လိုက္တာပါ။ ေရးသူ ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အင္ဂ်င္နီယာအို ႀကီး လည္း ၁၉၆၆ ခုနွစ္ ၁၀ တန္းေအာင္ေတာ႔ RIT ကိုပဲေလွ်ာကိခဲ႔တာပါ။ M20 ထိ အင္ဂ်င္နီယာ ၿဖစ္ခ်င္လို႔ ၿဖစ္လာရတာပါ။ M20 အထိ ေဆးအမွတ္မွီတဲ႔ သူေတြခ်ည္းပါပဲ။ ကဲ -- ဖတ္ႀကည္႔ လိုက္ပါအုံး --original ပါပဲ။

2009/9/27 ရက္စြဲနဲ႔ စာဖတ္သူတဦးရဲ႕ အၾကံၿပဳခ်က္ကို အေၿခၿပဳၿပီးေဆြးေႏြးတင္ၿပလိုက္ပါတယ္။ အမည္နဲ႔ email လိပ္စာကိုေတာ့ လွ်ိဳ႕၀ွက္ထားပါတယ္ --တဲ႔

ပန္းမရွိတဲ႔ေနရာမွာ ဘယ္ လိပ္ၿပာ က လာ နား ခုိခ်င္မွာ လဲ

"ကၽြန္ေတာ္တို့ တုိင္းျပည္မွာ အင္ဂ်င္နီယာေတြ၊ Scientists ေတြ၊ ရူပေဗဒပညာရွင္ေတြ ပိုလိုအပ္ေနပါတယ္။ဒါေပမယ့္ဆရာ၀န္ေတြ
သာျဖစ္ခ်င္တဲ့သူမ်ားေနတာေတာ့ ၀မ္းနည္းစရာပါ။ စာေတာ္ရင္ ဆရာ၀န္ျဖစ္ရမယ္ ဆုိတဲ့ အယူအဆမွားႀကီးကလည္းလူတိုင္းမွာ ရွိေနတာေတာ့မေကာင္းဘူးဗ်ာ။အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ပညာရွင္ေတြေပၚထြက္လာႀကပါေစဗ်ာ။ဒီလို ေမးေတြပို့မဲ့အစား လူေတြကို ပညာေပးနုိင္တဲ့ေမးလ္ မ်ိဳးပို့ႀကပါလား။"

Serious Thinking မွ ၿပန္ၾကားခ်က္

အၾကံေပးတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ပညာေပးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ၿမန္မာၿပည္သူအမ်ားစုအက်ိဳး႐ွိမယ့္ ဘယ္လိုအေၾကာင္းအရာမ်ိဳးပို႔သင့္တယ္ဆိုတာ
အၾကံေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ၾကိဳးစားၿပီးတင္ၿပသြားပါ့မယ္။ အခ်ိန္အခက္အခဲေၾကာင့္ လူနည္းစုဘဲ အက်ိဳး႐ွိမယ့္ နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာမ်ိဳးကိုေတာ့ မတင္ၿပႏိုင္တာ နားလည္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။

လူၾကီးမင္းရဲ႕ ယူဆခ်က္ၿဖစ္တဲ့ ပညာ႐ွင္ေတြလိုအပ္ေနတယ္ ဆုိတာကို အားလံုးက သေဘာတူၾကမွာပါ။ စာေတာ္သူတိုင္းဆရာ၀န္သာၿဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆကိုလဲ လူၾကီးမင္းလိုဘဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕လဲလက္မခံပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီၿပႆနာႏွစ္ခုစလံုးရဲ႔ အရင္းအၿမစ္ကိုေတာ့ တူးဆြၾကည့္ဖို႕လိုပါၿပီ။ ၿပီးရင္လဲ တိုင္းၿပည္အတြက္ ၀ိုင္း၀န္းအေၿဖ႐ွာၾကဖို႕ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ တိုင္းၿပည္ေကာင္းမွ အားလံုးသာတူညီမွ်ေကာင္းစားၾကမွာပါ။ လြယ္ကူတဲ့အေၿဖမ႐ွိဘူး ဆိုတာေတာ့ ၾကိဳေၿပာထားပါရေစ။

ၿမန္မာၿပည္မွာ ဒီလုိပညာ႐ွင္ေတြ မ႐ွိတာမဟုတ္ပါဘူး။ ထူးခၽြန္တဲ့ ၿမန္မာၿပည္ဖြား ပညာ႐ွင္ေတြ ႏိုင္ငံတကာမွာ ၿပန္႕က်ဲေနပါတယ္။ အေမရိကန္ရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ CDC ဓါတ္ခြဲခန္း, ဆြစ္ဇလန္ ဂ်ီနီဗာက WHO ကမ ၻာ႔က်န္းမာေရးအဖြဲ႕ခ်ဴပ္၊ ကုလသမဂၢ႐ုံးခ်ဳပ္၊ ကမ ၻေက်ာ္တကၠသိုလ္ၾကီးေတြမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ၿမန္မာပညာ႐ွင္ေတြ။ .... အာ႐ွ၊ ဥေရာပ၊ အေမရိက၊ ၾသစေၾတးလ် တိုက္ၾကီးေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုမွာ ေအာင္ၿမင္ေနတဲ့ ၿမန္မာ ႐ူပေဗဒပညာ႐ွင္ေတြ၊ အင္ဂ်င္နီယာေတြ၊ ဆရာ၀န္ေတြ၊ ဓါတုေဗဒပညာ႐ွင္ေတြ၊ သိပၸံပညာ႐ွင္ေတြ၊ စီးပြားေရးပညာ႐ွင္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနပါၿပီ။ သူတို႕ထဲမွာ အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ အ႐ြယ္ ကေန မေန႔တေန႔က ေက်ာင္းဆင္းခဲ့တဲ့ ပညာ႐ွင္အထိေတြ႕ရပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္သူတို႔ၿပည္ပထြက္လာၾကတာလဲ။ တိုင္းၿပည္ကို မခ်စ္ဘူးလို႔ ပစ္စလက္ခတ္ မစြပ္စြဲလိုက္ပါနဲ႔။ တိုင္းၿပည္ကခ်စ္တာကို မခံရလို႔ဆိုရင္ ပိုမွန္ပါလိမ့္မယ္။

တခ်ိဳ႕က ပညာကို အာဏာေလာက္၊ ဥစၥာေလာက္ တန္ဖိုးထားမခံရဘူး။ ဆရာ၀န္တေယာက္၊ အင္ဂ်င္နီယာတေယာက္၊ စီးပြားေရးပညာ႐ွင္တေယာက္၊ သိပၸံပညာ႐ွင္တေယာက္ဟာ ၿမန္မာၿပည္မွာ ထိုက္တန္တဲ့ ခ်ီးၿမွင့္မႈ၊ ေလးစားမႈ၊ တန္ဖိုးထားမႈ ရဖို႔ခဲယဥ္းေနပါၿပီ။ အာဏာပိုင္အဖြဲ႔အစည္းကအစ အရပ္ထဲကသာမန္လူအဆံုး ပညာ႐ွင္ေတြကို အက်င့္ပ်က္လာဘ္စား (corrupt) တဲ့ စစ္ဗိုလ္တေယာက္ေလာက္၊ အေကာက္ခြန္၀န္ထမ္းေလာက္၊
ဓါတ္ဆီဆိုင္၀န္ထမ္းေလာက္ အထင္မၾကီးၾကေတာ့ဘူး။ လူအမ်ားက ေငြနဲ႔ အာဏာကိုပဲ ၾကည့္ၿပီးခ်ီးမြမ္းအားက်ေနၾကတာ ၀မ္းနည္းစရာအၿဖစ္မွန္ပါ။

ပညာမတတ္တဲ့ လူလည္ဖ်ံက် ၀ိသမသမားေတြက တုိက္ေဆာက္ကားစီး ဘီယာေသာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ တသက္လံုးၾကိဳးစားလာရတဲ့ ပညာ႐ွင္ေတြက ဘတ္စ္ကားတိုးစီးေနရတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆရာ၀န္ေလးေတြဆို အစိုးရေပးတဲ့ တလ ၈၀၀၀၀ နဲ႔ မေလာက္လို႕ ညေနဘက္မွာ ေဆးခန္းကို ေၿပးၿပီးေငြ႐ွာေနရတယ္။ လုပ္သက္ႏွစ္ ၂၀ ေလာက္႐ွိတဲ့ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးတဦးရဲ႕လခဟာ မေန႕ကေက်ာင္းဆင္းတဲ့ စစ္တိုက္စရာမလိုတဲ့
ဗိုလ္တေယာက္ရဲ႕ လခထက္နည္းပါတယ္။ တၿခားအခြင့္အေရးေတြကလည္း အၿပတ္အသတ္ကြာပါတယ္။ ဒါတင္ပဲလား။ မၿပီးေသးပါဘူး။

လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာ ၾကည့္ပါ။ အေတြ႕အၾကံဳရင့္ ပညာ႐ွင္ေတြက ေအာက္ပိုင္းရာထူး၊ ဒီပညာေတြကို လံုးေစ့ပတ္ေစ့နားမလည္တဲ့ စစ္ဗိုလ္ေတြက ထိပ္ပိုင္းေနရာေတြမွာ ။ ဒီပညာ႐ွင္ေတြရဲ႕ အတတ္ပညာကိုလည္း အသံုးခ်ဖို႕ စီမံကိန္းေတြက မ႐ွိ။ စီးပြားေရးစီမံခန္႔ခြဲမႈညံ့ဖ်င္းမႈေၾကာင့္ တိုင္းၿပည္စီးပြားေရးကလဲ အ႐ွိန္အဟုန္နဲ႔ တရစပ္ထိုးက်ေနပါတယ္။ ဒီေတာ့ပညာ႐ွင္ေတြအတြက္ ထိုက္တန္တဲ့ အလုပ္အကိုင္ေတြကမ႐ွိ။

ဒီေလာက္ဆိုရင္ ပညာ႐ွင္ေတြလိုအပ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ ပထမၿပႆနာရဲ႕အရင္းအၿမစ္ကို ၿမင္ႏိုင္ေလာက္ၿပီထင္ပါတယ္။

လူၾကီးမင္းရဲ႕ ဒုတိယအခ်က္ကို ဆက္ေဆြးေႏြးပါမယ္။

စာေတာ္တဲ့သူေတြကို မိဘေတြက ဆရာ၀န္အင္ဂ်င္နီယာပဲ ၿဖစ္ေစခ်င္ေနၾကတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ အေၿဖက ႐ိုး႐ိုးေလးပါ။ လူေတြဟာ မိမိဘ၀တိုးတက္ၿဖစ္ထြန္းခ်င္လို႔ အပင္ပန္းခံ၊ ေငြကုန္အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး ပညာသင္ၾကတာပါ။ ၾကိဳးစားမႈအတြက္ ဆုလာဘ္ (Incentives) ကို လူတိုင္းလိုခ်င္ၾကပါတယ္။ ဆရာ၀န္အင္ဂ်င္နီယာပညာရပ္ေတြနဲ႔ ၿပည္တြင္းမွာ အေၿခအေနမေကာင္းရင္ၿပည္ပမွာ အလုပ္႐ွာရလြယ္တယ္၊ ၀င္ေငြေကာင္းတယ္။

သင္ၾကားေရးစနစ္ကို လည္းၾကည့္ပါဦး။ လူၾကီးမင္းေၿပာတဲ့ ရူပေဗဒ၊ ဓါတုေဗဒ၊ သိပၸံပညာရပ္ေတြကို စာ႐ြက္ေပၚမွာေတာင္ ေကာင္းေကာင္းသင္ဖို႔
အေၿခအေနမ႐ွိေတာ့ပါဘူး။ ဓါတ္ခြဲခန္းေခၚတဲ့ Laboratory ဆိုတာအေ၀းၾကီးမွာက်န္ေနခဲ့ပါၿပီ။ ပို႕ခ်မယ့္ဆရာအမ်ားစုလည္း ဘ၀ေ႐ွ႕ေရးအတြက္
ႏိုင္ငံၿခားထြက္ကုန္ၾကပါၿပီ။ ေ႐ွ႕ကပညာ႐ွင္ေတြ ႐ုန္းကန္ေနရတာကို ၿမင္ေနတဲ့ လူငယ္ေတြက ပညာတတ္ခ်င္စိတ္ေပၚလာမလား၊ အက်င့္ပ်က္ လာဘ္စားခ်င္စိတ္ေပၚလာမလား ...... စဥ္းစားလို႕ရပါတယ္။

အရည္အခ်င္း႐ွိတဲ့ ပညာ႐ွင္ေတြေပၚလာေစခ်င္ရင္ သူတို႔အတြက္ ေကာင္းမြန္သင့္ေတာ္တဲ့ အသိုင္းအ၀ိုင္း (rewarding environment) ဖန္တီးဖို႔လိုပါတယ္။ ပန္းမ႐ွိတဲ့ ကႏ ၱာရမွာ လိပ္ၿပာလာနားမွာမဟုတ္ပါဘူး။

တိုင္းၿပည္မွာ စနစ္က အၾကီးအက်ယ္မွားေနၿပီး၊ အမ်ားစုက အမွားကို နားမလည္တာဟာ အဓိကၿပႆနာပါ။ ၿဖစ္သင့္တာကို သိၾကၿပီး ကိုယ့္အနီးအနား၀န္းက်င္ကို ၿပဳၿပင္ခ်င္စိတ္ေလးေပၚလာေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီ mail ေတြ အပင္ပန္းခံၿပီး အႏၱရာယ္ၾကားက ၿဖန္႔ေ၀ေနတာပါ။ ဒါဟာလဲ ပညာေပးတာပါပဲ။ ဒီအတြက္ ဘယ္သူ႔ဆီကမွ ဘာအခြင့္အေရးမွ မရပါဘူး။ ကိုယ့္ၿပည္သူေတြကို အၿမင္က်ယ္ေစခ်င္လို႔၊ တိုးတက္ေစခ်င္လို႔ပါ။ ၿမန္မာေတြ မ်က္စိပြင့္ၾကဖို႔ေကာင္းပါၿပီ။ ကိုရီးယားကားေလးၾကည့္၊ ဘီယာေလးမူး၊ ေဘာပြဲေလးေလာင္း၊ ႏွစ္လံုးထီေလးထိုး၊ ကိုယ့္၀မ္းစာေလးပဲ႐ွာၿပီး ေခ်ာင္သလိုေနမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေနာင္လာေနာက္သားေတြအတြက္ တိုင္းၿပည္အပ်က္ၾကီးကိုပဲ အေမြခ်န္ခဲ့ရမွာပါ။

တိုင္းၿပည္အတြက္အေရးပါတဲ့ ဒီကိစၥေတြကို လူတိုင္းသိထားသင့္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ လမ္းေပၚထြက္ၿပီးဆႏၵၿပမွ မဟုတ္ပါဘူး။
ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္အသိုင္းအ၀ိုင္းအတြက္ ကိုယ့္အနားမွာ တတ္စြမ္းသမွ်တာ၀န္ယူၿပီး ေကာင္းေအာင္ၿပဳၿပင္တာ ႏိုင္ငံေရးပါပဲ။ ဒါဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၿပာခဲ့တဲ့ စကားပါ။ အလြန္အဓိပၸါယ္႐ွိပါတယ္။

ႏိုင္ငံတကာမွာ management, public administration, psychology စတဲ့ အဆင့္ၿမင့္ပညာရပ္ေတြမွာ ဒီအေတြးအေခၚေတြကို အေလးထား သင္ၾကားပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႕လူမ်ိဳးေတြေရာ မသိသင့္ဘူးလား။



--------------------------------------------------------------


ACTION IS LOUDER THAN WORDS
အရမ္းကုိ ရိုးရွင္းၿပီး အဓိပါယ္ၿပည္.စုံတဲ. စကားေလးပါ။

ဘယ္ေလာက္ပဲ တုိးတက္ေနပါတယ္ေၿပာေၿပာ လက္ေတြ. ၿမင္ေနၾကရတာကေတာ. အရွင္းၾကီးပါ
ေက်ာက္ေခတ္ၿပန္မေရာက္တာကို တုိးတက္ေနပါတယ္ လိိို.ဆိုလိုခ်င္တာလားမသိ။
Project တခု အေကာင္အထည္ေဖာ္လိ္ုက္ရင္ တကယ္တမ္း အက်ိုဳးရွိသြားတာ ဆိုင္ရာပိုင္ရာအရာရွိေတြပါ။
ဆယ္စုႏွစ္ တခုေလာက္က စခဲ.တဲ. စီမံကိန္းေတြ မလည္ပတ္ႏုိင္ေသးေပမယ္. တုိက္ေတြေဆာက္၊
ကားေတြစီးသြားၾကတဲ.သူေတြ မနည္းပါဘူး။ ၿပီးသြားတဲ.ဟာေတြၾကေတာဲ. ၿပင္လုိ.မဆံုးႏုိင္တဲ.သံသရာထဲ တ၀ဲလည္လည္နဲ.ဆင္စရိတ္ထက္ ၿပင္စရိတ္က ပုိေနသလုိပဲ။

လူဆုိတာ အသက္ရွင္သန္ေနရုံနဲ. ေက်နပ္ေနႏိုင္တဲ. သတၱ၀ါမဟုတ္ပါဘူး
ဂုဏ္သိကၡာ၊အခန္းက႑ဆုိတာေတြကိုလဲ လုိခ်င္၊ရခ်င္ၾကပါတယ္၊ အဲဒီအတြက္ အဲလုိပတ္၀န္းက်င္ကို လိုခ်င္ၾကမွာပါ။ မရႏုိင္မွန္းသိေတာ.ေရၾကည္ရာ ၿမက္ႏုရာကို ဒုိးၾကေပါ.။
လက္ညွိဳးေထာင္ေခါင္းညိတ္ေတြနဲ.ပဲ လည္ပတ္ေနတဲ.ယႏၱရားကေနထြက္လာမယ္.ရလဒ္ကေတာ. OUT OF QUESTION ပါ။
ရုပ္၀တၳဳပုိ္င္းပ်က္စီးတာေတြက ၿပင္ဖို.လြယ္ေပမယ္. စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ယိုယြင္းမွဳေတြအတြက္ကေတာ. အနာဂတ္ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ ေၿဖရွင္းဖို.ခက္မယ္. ပုစၦာတခုလို.ဆုိတာ ...


Best Wishes

No comments: