Tuesday, August 31, 2010

ပုလုံး ၆ လ ၿပည္႔ ၿပီ

ေၿမးေလးပုလုံး၆လၿပည္႔ခါနီးေတာ႔ဘိုးဘိုးေၿမးေလး ကို လြမ္းတာနဲ႔ စင္ကာပူကို လာခဲ႔ရၿပန္ၿပီ။ ေလယာဥ္စရိတ္ပဲ ကုန္တာေလ၊ စားေတာ႔ေနေတာ႔ သမီးအိမ္မွာ ဆိုရင္ ဘာမ မ၀ယ္ ရင္ ဘာမွ မကုန္ဘူး။ ပုလုံးေမြးေတာ႔အေမ မရွိေတာ႔တဲ႔ ေၿမးေလး ရဲ့ေမေမ အားမငယ္ရေအာင္ဘိုးဘိုး စင္ကာပူကိုအရင္တစ္ေခါက္ ကလာခဲ႔တယ္ေလ။ ပုလုံးေလး ေမြးတာကိုအားေပးၿပီး ရက္သားေလးမွာပဲဘိုးဘိုးရန္ကုန္ကိုၿပန္ခဲ႔ ရတယ္။ ပုလုံးေမေမကေတာ႔ ဘိုးဘိုးဆီကိုဓါတ္ပုံေတြပို႔ေပးလို႔ ပုလုံးေလးရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာတိုးတက္မႈေတြ၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ တိုးတက္မႈေတြကို သိခဲ႔ ရတယ္။VZO ကတဆင္႔ပုလုံးႀကီးထြားမႈကိုၿမင္ခဲ႔ရတယ္။ ဘိုးဘိုး Changi ေလဆိပ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ မွန္ရဲ့တစ္ဖက္မွာ ပုလုံးကို ၀၀ကစ္ကစ္ေလးေတြ႔ လိုက္ရလို႔ ပီတိေတြၿဖာမိခဲ႔တယ္။ေလဆိပ္က custom ကအိတ္ထဲမွာ ဓါးတစ္ေခ်ာင္းေတြ႔တယ္၊ဖြင္႔ၿပပါဆိုတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းထြက္မရဘူး။ ဟုတ္တယ္၊ ငါ swiss knife တစ္ေခ်ာင္းခရီးထြက္တိုင္းယူသြားတယ္ဆိုၿပီးအိတ္ဖြင္႔ထုတ္ၿပလိုက္ေတာ႔မွ ေက်နပ္သြားတယ္။ ဘာလာလုပ္တာ လဲ ေမးေတာ႔ ငါ႔ေၿမးလာေတြ႔တာဆိုၿပီး ရင္ေကာ႔ေၿပာလိုက္တယ္။ custom ကတာ၀န္ခံက မသိမသာလိုက္ ၾကည္႔ေသးတယ္။ တံခါး ကထြက္ထြက္ခ်င္း ပုလုံးတို႔မိသားစုအနားေရာက္လာတာကိုး။

ပုလံုးကိုခ်ီခ်င္တဲ႔စိတ္ေတြမ်ဳိသိပ္ထားရေတာ႔လြယ္ထားတာေတြ၊ဆြဲထားတာေတြအကုန္ခ်ေၿမးေလးကို သူ႔အေဖ လက္ထဲကေနယူခ်ီလိုက္ပါတယ္။ ၿပည္႔ၿပည္႔တုတ္တုတ္ေလးဆိုေတာ႔ ခ်ီရတာတနင္႔တပိုးႀကီးပါပဲ။ ပုလုံးက မ်က္လုံးၿပဴး ၾကည္႔ေနၿပီးေနာက္ေတာ႔ ဘိုးဘိုးကို ရီၿပလိုက္လို႔ သူ႔အေမေၿပာလိုက္တာ နဲ႔ ဘိုးဘိုး ကို ႏွဳတ္ဆက္ အၿပဳံးေလးနဲ႔ ႀကိဳဆိုလိုက္ပါတယ္။ custom ကတာ၀န္ခံကလည္းေၿမး နဲ႔အဘိုးၿပန္လည္ေတြ႔ဆုံပြဲကို ၿပဳံး ၿပီးၾကည္႔ ေနေလရဲ့။ တလမ္းလုံး taxi ေပၚမွာပုလုံးေလးကၿငိမ္ၿပီ လိုက္လာတယ္ေလ။

ပုလုံးကမ်က္ႏွာအရမ္းခ်ဳိတယ္။ ၿမင္သူတိုင္းက သူ႔ပါးေလးကိုလိမ္ဆြဲခ်င္ၾကတယ္။ sky park ေပၚတက္ၾကေတာ႔ မိုးရြာလို႔ဆိုဖါေပၚမွာ ခဏေစာင္႔ေနတာ၊ ေဘးမွာ ၿပင္သစ္မႀကီးတစ္ေယာက္ လာထိုင္တယ္။ သူတိုလင္ မယား၂ေယာက္စကားေၿပာ ေတာ႔ၿပင္သစ္လို ေၿပာေနၾကလို႔ၿပင္သစ္မွန္း သိတာပါ။ ပုလုံးကေကာင္ခါငင္ခါ
ေဘးနားကၿပင္သစ္မႀကီး ကိုၿပဳံးၿပၿပီး စကားေတြ ၀ူး၀ါးနဲ႔ေၿပာေနပါေရာ။ ၿပင္သစ္မႀကီးကလည္း သေဘာက်လြန္း လို႔သူကို ၿပင္သစ္ လိုေၿပာ ၿမွဴၿပန္ေရာ။ ပုလုံးကလည္း၀ူး၀ါးနဲ႔ၿပန္ေၿပာ၊ ကိုယ္႔ေၿမး ဖြန္ေၾကာင္ေနတာကို သေဘာက် စြာနဲ႔ ၾကည္႔ေနမိ လိုက္ေတာ႔တယ္။ shopping mall ေတြေရာက္လို႔ သူအေမ ကပစၥည္းေရြးေနရင္ သူက စာေရးမ ကိုၿပံဳးၿပၿပီး ဖြန္ေၾကာင္ပါေရာ။ ဆိုင္က စာေရးမကသူအေမပစၥည္းေရြးေနတာကို မၾကည္႔ ႏုိင္ဘူး၊ အဘိုး ကိုယ္ေပၚက ပုလုံးကို ပါးဆြဲ လက္ ကိုင္နဲ႔ မေနႏုိင္ဘူး၊ လာလာၿမွဴေနတတ္တယ္။ စလုံးမေတြခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ ခေလးေတြ႔ရင္ ဟန္မေဆာင္ႏုိင္ၾကေတာ႔ဘူး။ ဒါနဲ႔သမီးကအသားညိဳေတာ႔ ပုလုံးကို carrier နဲ႔ခ်ီသြားရင္ စလုံး ခေလး ကို ထိန္းေနတဲ႔ ဖအုတ္ထုတ္ လို႔ထင္မွာ လို႔ေၿပာရတယ္။

ဒီေကာင္ကအခ်ိန္မွန္ေတာ႔ လုပ္တတ္တယ္။ NUH ေဆးရုံကိုသူcheck up သြားလုပ္ေတာ႔ဟိုလုပ္ဒီလုပ္နဲ႔ ၁၂နာရီနားေရာက္သြားေရာ။သူအေမကသိတယ္၊ဒီေကာင္ ၁၂ နာရီဆိုရင္အီးအီးပါေနၾကပဲ။ အီးအီးပါထား သလားစစ္ ႀကည္႔ လိုက္ေတာ႔ ဟုတ္ပါဗ်ာ၊ diaper ထဲမွာအီးအီးပါထားပါေရာ။ ဒါနဲ႔သူသား ကိုခ်ီၿပီး ေဆးရုံ အမ်ဳိးသမီးအိမ္သာနားကအခန္းထဲ၀င္သြားတယ္။ diaper လဲေပးတဲ႔ အခန္းေလး တစ္ခုလုပ္ေပးထားတယ္။ စင္ကာပူမွာ ေဆးရုံမွ မဟုတ္ဘူး၊ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အမ်ဳိးသမီးအိမ္သာခန္းနဲ႔ကပ္လ်က္ diaper လဲတဲ႔အခန္းေလးေတြစီစဥ္ေပးထားတယ္။

ပုလုံးက၀တာလဲမေၿပာနဲ႔၊ သူအေမဘာေကြ်းေကြ်းစားတတ္တယ္။ႏုိ႔ ဆာရင္သူေအာ္တဲ႔အသံကတစ္မ်ဳိး၊ သိသာတယ္၊မေအကေတာ႔ေကာင္းေကာင္းသိတာေပါ႔၊သူ႔သားဘာလိုခ်င္ေနၿပီလဲဆိုတာ။ ပုလုံးက ေနမေကာင္း ရင္ ညည္းၿပီးသူ႔အေမကိုပဲကပ္တယ္။ ေနေကာင္းေနရင္ ေတာ႔အေဖနဲ႔ေနရတာ ပိုေပ်ာ္ပုံရတယ္။ အေဖကသူနဲ႔ ကစားတာကိုး။အမယ္ ေမွာက္ပဲေမွာက္တတ္ေသးတာ ကစားတာေတာ႔ မက္သလားမေမးနဲ႔၊ အေဖနဲ႔ကစားရင္ သူေက်နပ္တဲ႔ထိ ကစားရတယ္။ မကစားပဲရပ္ လိုက္ ရင္ ႏွဳတ္ခမ္းႀကီးစူၿပၿပီးစိတ္ေကာက္ပါေလေရာ။ ၾကံၾကံ ဖန္ဖန္ သူအေမကလည္း အဲဒီလိုပုံေတြကိုမွတ္တမ္းတင္ထားတယ္။

ပုလုံးကႏို႔စို႔ေနရင္ေခါင္း ေလး ကို ကုတ္တတ္တယ္။ အဲဒါသူ႔အက်င္႔ပဲ။ႏုိ႔ကို လည္းဘယ္ေတာ႔မွ ကုန္ေအာင္ မစို႔တတ္ဘူး။ သူဆာေနရင္ communicate လုပ္တဲ႔အသံကသိသာတယ္။ ဒီေကာင္ႏုိ႔ဆာေနၿပီ လို႔ေၿပာလို႔ ရတယ္။ သူ႔အေမနဲ႔အေဖၾကားမွာအိပ္တယ္။ တညလုံးလွိမ္႔တာဟိုေရာက္ဒီေရာက္ပဲ။ ထူးၿခားတာက တစ္ခါတေလ မနက္ ၂ နာရီေလာက္ႏိႈးေနၿပီး ေၿခလႈပ္ လက္လႈပ္ေဆာ႔ေနတတ္တယ္။ ပါးစပ္ကလည္း တ၀ူး၀ူးတ၀ါး၀ါးနဲ႔ ဘယ္သူနဲ႔စကားေၿပာေနမွန္း မသိဘူး၊ ငိုလည္းမငို ေအာ္လည္းမေအာ္နဲ႔ မနက္ ၅နာရီေလာက္ၾကမွ ၿပန္အိပ္သြားတတ္တယ္။

အေမအေဖကို ဒုကၡလည္းမေပးဘူး။ ပထမေတာ႔ သူ႔အေမနဲ႔ အေဖက ေခ်ာ႔သိပ္ေသးတယ္၊ ေနာက္ေတာ႔ဒီတိုင္း ပစ္ထားလိုက္ေရာ။ အဘိုး ကနတ္သူငယ္နဲ႔စကားေၿပာေနတာနဲ႔တူတယ္ လို႔ေၿပာရတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ၊ စကားမေၿပာတတ္တဲ႔အခ်ိန္ ခေလးဘ၀ကၿဖစ္ပ်က္ခဲ႔တာေတြဟာလူတိုင္းအတြက္ လွ်ဳိ႔၀ွက္ခ်က္တစ္ခု ပဲမဟုတ္ လား။

ပုလုံးကိုအၿပင္ေခၚသြားရင္ပတ္၀န္းက်င္ကိုၾကည္႔ၿပီးၿငိမ္ေနတတ္တယ္။ကားေတြ၊ လူေတြသြားၾကလာၾကတာကို ၾကည္႔ေနတတ္တယ္။ေတာ္ယုံနဲ႔မေအာ္ေတာ႔ဘူး၊ မငိုေတာ႔ဘူး၊carrier ေပၚမွာလည္းေကာင္းေကာင္း လိုက္ တယ္၊ push chair ေပၚမွာလည္းၿငိမ္လို႔ပဲ။ MRT နဲ႔ဆိုရင္သူ႔ေမနဲ႔သြားလို႔ရတယ္။ စင္ကာပူမွာက ခေလးအေမ ေတြ push chair လြယ္လြယ္တြန္းရေအာင္ပလက္ေဖါင္းေပၚတက္တာကအစ၊ MRT ေအာက္ဆင္းအေပၚ တက္ေတြ မွာ lift ေတြရွိေနေတာ႔အမ်ဳိးသမီး(အေမ)တစ္ေယာက္တည္းလည္းၿဖစ္တယ္။ MRT ေပၚေရာက္ရင္ ႏုိင္ငံႀကီးသားပီသစြာ ေနရာကထေပးၾကတာမ်ားပါတယ္။ ဘတ္စ္ကားၾကေတာ႔ push chair ကိုေခါက္ၿပီး ခေလး ကို ခ်ီတက္ရေတာ႔ အေမတစ္ေယာက္တည္းမၿဖစ္ဘူး၊ အေမေကာအေဖေကာပါမွ ၿဖစ္မယ္။

ပုလုံး၆လၿပည္႔တဲ႔ေန႔ ကအမွတ္တရသမီးတို႔မိသားစုနဲ႔အတူ sky parkေပၚတက္ၾကတယ္။ လူသားေတြရဲ့ ဗိသုကာပညာရပ္ကေတာ႔အံ့စရာပါပဲ။ စင္ကာပူတစ္ၿမိဳ႔လုံးအၿပင္ ပင္လယ္ၿပင္ထိၿမင္ကြင္း ကေတာ႔အင္မတန္မွ အံ့မခန္းသာယာဖြယ္ရာတစ္ခုွပါ။ စင္ကာပူႏုိင္ငံအေနနဲ႔ tourists ေတြဆီကသဲ႔ယူလိုက္ႏုိင္တဲ႔ေငြ ေတြဟာအား က် စရာေကာင္းလွပါတယ္။ sky park ေပၚတက္ ၾကည္႔ရင္ စင္ကာပူေဒၚလာ ၂၀ ေပးရပါတယ္။ ေၿမးေလး ပုလုံးက ငယ္ေသးေတာ႔ဒါေတြမခံစားတတ္ေသးပါ။ စင္ကာပူမွာေနခဲ႔တဲ႔ ၁၆ ရက္တာကာလအတြင္း ပုလုံးနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ၿဖဳန္းခဲ႔ရေတာ႔ ေၿမး နဲ႔ အဘိုးၾကားမွာ ရင္းႏွီးမႈတည္ေဆာက္ႏုိင္ခဲ႔ေရာ။ အေမနဲ႔ ရန္ၿဖစ္ရင္ အဘိုး ေပၚေရာက္လာေရာ။ ၁၇ ေပါင္ရွိတဲ႔ ပုလုံးကို အေမ ကမနည္း ခ်ီေနရတယ္ေလ။ အဘိုး လည္း လက္ေမာင္း ၿပဳတ္ လုနီးပါးနင္႔ေနေအာင္ ခ်ီရတာပါ။အဘိုးရင္ခြင္ေပၚမွာ ဆို ရင္ ေၿမးေလးကၿငိမ္ေနပဲေလ။ တိုက္ေအာက္ေခၚ သြားၿပီး ဇရက္ေတြ၊ ခိုေတြကို ၿပလိုက္ရင္ၿငိမ္ လို႔၊ ပတ္၀န္းက်င္ကိုေတာ္ေတာ္ စိတ္၀င္စားတဲ႔ ေကာင္ပဲ။ ၆ လသားေပမဲ႔ သင္ေပးရင္ေတာ္ေတာ္ ေလးနားလယ္ေနေတာ႔ ဥာဏ္ေကာင္းမဲ႔ေကာင္ လို႔ပဲယုံႀကည္မိပါ ေတာ႔တယ္။ အၿပင္ထြက္ ခ်င္ရင္လက္ညွိဳးေထာင္ဆိုရင္ေထာင္ရွာတယ္။

No comments: