ကြၽန္ေတာ္ဟာႏြမ္းပါးတဲ႕ မိသားစုကေမြးဖြားလာသူပါ။
ၿမိဳ႕မက် ေတာမက်ေနရာေလးမွာေနပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ့ အေဖဟာေန႕စဥ္မနက္အာရုဏ္မိုးလင္းခင္အေစာႀကီးထၿပီး ကုန္စိမ္းကားေတြနဲ႕အေဖာ္လိုက္ရသူပါ။
ေျပာရရင္ ကုန္စိမ္းကားေနာက္လိုက္ေပါ့ဗ်ာ။ ေစ်းမွာလိုရင္လိုသလို ကုန္စိမ္းေတာင္းေတြထမ္းေပးရတယ္..။
ဒီလိုပင္ပင္ပန္းပန္းရွာရတဲ့ေငြနဲ႕ေန႕စဥ္စားစရာ၀ယ္၊ ပိုတဲ့ေငြေလးကို ျခစ္ျခဳတ္စုၿပီး ကြၽန္ေတာ့အတြက္ပညာ
သင္စရိတ္ရွာၿပီး ၿမိဳ႕မွာေက်ာင္းထားေပးရွာတယ္..။
ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္အိမ္ျပန္ေရာက္လာတဲ႕တစ္ရက္မွာေတာ့ အေဖက ကြၽန္ေတာ့ကို
သူ နဲ႕အတူ ကုန္စိမ္းကားနဲ႕လိုုက္ခဲ႕ခိုင္းတယ္္။
" သား..အေဖနဲ႕လိုက္ခဲ႕..။ သားဘာမွမလုပ္ရပါဘူး..အေဖနားမွာအေဖာ္လိုက္ယံုေလးပါ "..လို႕အေဖကေျပာတယ္။
တင္ဦး ပို႔လိုက္တာၾကိဳက္ လို႔ အမ်ားသူငါမ်ွေ၀ဖတ္ရႈရေအာင္ postတ္ငလိုက္တာပါ
ကြၽန္ေတာ္လည္းေက်ာင္းပိတ္ရက္ေလးအိမ္မွာနားရမလားမွတ္တယ္..အခုလုိ သူနဲ႕လိုက္ခိုင္းေတာ့စိတ္ထဲ
သိပ္မၾကည္လင္ခ်င္ဘူး။ အေဖဆိုေတာ့ လြန္ဆန္လို႕ကလည္းမရေတာ့..မလိုက္ခ်င္လိုက္ခ်င္နဲ႕ မနက္ေစာေစာ
အာရုဏ္မလင္းခင္ထ..အေဖနဲ႕အတူေစ်းကားနဲ႕လိုက္ရေတာ့တာေပါ့။ အေဖကကြၽန္ေတာ့ကို ဘာမွမထမ္းမပိုး
ခိုင္းေပမယ့္ အေဖ့ေနာက္ကေနကြၽန္ေတာ့မွာ တေကာက္ေကာက္လိုက္ၿပီး ပင္ပမ္းလိုက္တာ
မေျပာပါနဲ႕ေတာ့.။ ရက္အနည္းငယ္လည္းေစ်းကားနဲ႕လိုက္လည္းၿပီးေရာ ပင္ပမ္းတဲ႕ဒါဏ္နဲ႕ ကြၽန္ေတာ္
အပ်င္းဖ်ားယူေရာ။ အဲ႕ေတာ့မွ အေဖလည္းဘာမွမတတ္ႏိုင္ရွာဘဲ သက္ျပင္းတြင္တြင္ခ်ႇ ကြၽန္ေတာ့ကို
အနားေပး၊ ေနာက္ေန႕ေတြသူဘဲေစ်းကားနဲ႕ု လိုက္ရေတာ့တာေပါ့။
ဒါေပမယ့္လူ႕ေလာကမွာ မေမွ်ာ္မွန္းႏိုင္တာေတြကျဖစ္လာတတ္တယ္ေလ။ တေန႕ေတာ့ အေဖ ရုတ္တရက္
နာမက်န္းျဖစ္ၿပီး အိပ္ရာထဲလဲပါေလေရာ..။ သံုး..ေလးပါတ္ေလာက္အိပ္ရာကမထႏိုင္ရွာဘူး။အိမ္ရဲ႕
၀င္ေငြကလည္း အေဖ့ေပၚတည္ေနေတာ့ ပိုက္ဆံျပတ္ၿပီးထမင္းငတ္မယ့္ကိန္းဆိုက္ေနေတာ့တာေပါ့။
ဘယ္လိုမွမျဖစ္တဲ႕အဆံုး ဘာမွမလုပ္တတ္ရွာတဲ႕အေမနဲ႕ လူမမယ္ညီမေလးကိုငဲ့ကြက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္
အေဖ့ေနရာ၀င္ယူရေတာ့တယ္။ အေဖ လုပ္တဲ႕အတိုင္း မနက္မိုးမလင္းခင္ေစာေစာထ..ေစ်းကားနဲ႕လိုက္..
ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတာင္းႀကီးေတြကိုထမ္း၊ ေစ်းထဲကဆိုင္ေတြစီတစ္ဆိုင္၀င္တစ္ဆိုင္ထြက္ထမ္းပိုးပို႕ ေပါ့ ။
ေၾသာ္..အေဖနဲ႕ငါအရင္ကလိုက္သြားခဲ့မိလို႕ ေတာ္ေသးတာေပါ့လို႕ေတြးမိတယ္။ မိဘဆိုေတာ့...အေဖက
ကြၽန္ေတာ္ ေခြၽးသံတစ္ရႊဲရႊဲနဲ႔အိမ္ကိုျပန္လာတိုင္း.. ကြၽန္ေတာ္ရွာလို႕ရလာတဲ႕ပိုက္ဆံေတြ အေဖ့ကိုအပ္တိုင္း
ဂရုဏာစိတ္နဲ႕ " ငါ့သားပင္ပမ္းရွာတယ္..က်န္းမာေရး ထိခိုက္မယ္. .အေဖေနျပန္ေကာင္းရင္ငါ့သားမလုပ္
ရေတာ့ပါဘူးကြာ" ..လို႕ ေျပာရွာတယ္။ ဒါေပမယ့္ အ့ံၾသစရာေကာင္းတာက တစ္စက္ေလးမွ ကြၽန္ေတာ္
ေမာပမ္းျခင္းမရွိေတာ့တာကိုပါဘဲ။
ဒါနဲ႕ကြၽန္ေတာ္ အေဖ့ကိုေျပာမိတယ္..။
" အေဖ..သိပ္အ့့ံၾသစရာေကာင္းတယ္ဗ်ာ..အေဖသားကို ဟိုးတစ္ခါေစ်းကားလိုက္ခိုင္းတုန္းက သားမွာအေဖ့ေနာက္
လိုက္ၿပီး ဘာမွမယ္မယ္ရရမလုပ္ရတာေတာင္ ပင္ပန္းခဲ႕လိုက္တာမေျပာပါနဲ႕။ ဒါေပမယ့္..အခု..မနက္တိုင္း
ေစာေစာထရလည္း..ကုန္စိမ္းေတာင္းေတြကိုထမ္းေနရလည္း နည္းနည္းမွကိုပင္ပမ္းတယ္မထင္မိဘူးဗ်.. "
..လို႕ေျပာမိတယ္..။
အဲ႕ဒီေတာ့ အေဖကျပန္ေျပာတယ္။ သူျပန္ေျပာလိုက္တဲ႕စကားကရိုးရိုးေလးပါ..။ ဒါေပမယ့္ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀
အတြက္တကယ္႕ကိုလက္ေဆာင္မြန္ပါဘဲ။
" သား.. တစ္ဖက္ကသားရဲ႕ခႏၶာကိုယ္က က်င့္သားရလာလို႕ စြမ္းအင္တိုးလာတာရယ္..
ပိုျဖစ္ႏိုင္တာက သားရဲ႕စိတ္ဓာတ္ရင့္က်က္လာမွဳေၾကာင့္ျဖစ္မွာပါ..။ ရင့္က်က္မွဳက သားကို
ႀကီးေလးတဲ႕တာ၀န္ကိုယူလိုစိတ္ သထၳိမ်ဳိးကိုျဖစ္ေပၚေစလိုက္တာပါ။ ဒီေတာ့ ဘယ္ေလာက္
ဲဲဲဲပင္ပမ္းပင္ပမ္း..ငါ့သားကို သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္ေနေစတာေပါ့.. "
ခုေတာ့..ကြၽန္ေတာ္ အေဖ့စကားတစ္ခြန္းထဲနဲ႕ တာ၀န္ယူလုပ္ကိုင္လို႕ရလာတဲ႕ ရလာဒ္ရဲ႕ ခ်ဳိၿမိန္တဲ႕
အရသာကိုေကာင္းေကာင္းခံစားသိခြင့္ရေနၿပီေလ..။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ဒီအေၾကာင္းကိုေျပာျပသူလူငယ္ေလးဟာ လက္ရွိ ကုမၼဏီတစ္ခုမွာ ထူးခြၽန္၀န္ထမ္းတစ္ဦးအေနနဲ႕
အလုပ္ေတြကိုတာ၀န္ယူထမ္းေဆာင္ရင္း မိဘကိုတစ္ဖန္ျပန္လည္ေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ရေနသူ ျဖစ္ေနပါၿပီ။
သူေျပာျပတဲ႕အေပၚမွာ ကြၽန္မကခံစားလို႕ရသလိုျပန္လည္တင္ျပျခင္းပါ။
တကယ္ေတာ့ မိမိမွာတာ၀န္ရွိတယ္လို႕ ခံယူလိုက္တာနဲ႕ အဲ့ဒီ ဖိအားေၾကာင့္တြန္းအား ျဖစ္ေပၚေစၿပီး
မိမိတာ၀န္ကို ၿပီးေျမာက္ေစတဲ႕ စြမ္းအား ရွိလာတာခ်ည္းပါဘဲ။ အဲ႕ဒီျဖစ္စဥ္အစနဲ႕ ျဖစ္ စဥ္အဆံုးရဲ႕
အတြင္းမွာလည္း ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ ရွိေနစျမဲပါ။ ကြၽန္မတို႕အားလံုးကိုယ့္ကိုယ္ကိုယံုၾကည္စိတ္ရွိေနဖို႕ေတာ့
လိုအပ္ပါတယ္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
တင္ဦး ပို႔လိုက္တာပါ အမ်ားဖတ္ရေအာင္ post တင္လိုက္တာပါ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
No comments:
Post a Comment