သမင္လည္ၿပန္ႀကည္႔ မိေသာ ဘ၀ပုုံရိပ္မ်ား

ေမာင္တိုုင္ပင္ရန္ကုုန္အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႔ ဒိုုင္ယာရီေဟာင္းေတြ၊ ကြန္ပ်ဳတာေပၚမွာသိမ္းထား တဲ႔ information ေတြကိုုေမႊေႏွာက္မိတယ္။ အဲတာေတြၿပန္ဖတ္မိရင္းေမာင္တိုုင္ပင္ရဲ႔ အတိတ္ဘ၀ပုုံရိပ္ေတြကိုုၿပန္စဥ္းစားသ
တိရလာတာေတြလည္းရွိတယ္။ေမာင္တိုုင္ပင္တိုု႔အခ်ိန္ အလုုပ္ လုပ္စဥ္တုုံးက ဒီကေန႔ လိုု႔ပြင္႔လင္းၿမင္သာမႈမရွိပါဘူး၊ဒါ
ကလည္းေခတ္အခါနဲ႔ေဘးပတ္၀န္းက်င္ ရဲ႔အေနအထားေတြေႀကာင္႔ လည္းၿဖစ္ပါတယ္။ ေမာင္တိုုင္ပင္တစ္
ေယာက္တည္းမဟုုတ္ပါဘူး၊အရပ္သား senior official တိုုင္းလိုုလိုုပါ။ အရပ္ဖက္ေၿပာင္းလာတဲ႔ စစ္ဗိုုလ္ကေတာ႔ သူ တို႔အစဥ္အလာအရ အစ္ကိုုယ္ႀကီး ညီေလးေတြဆိုုေတာ႔ တစ္ေသြးတစ္သံတစ္မိန္႔ၿဖစ္တာမဆန္းလွပါ။

ေမာင္တိုုင္ပင္အားလုုံးကေနပင္စင္ယူၿပီးတဲ႔ေနာက္ပိုုင္းအေရးအသားေတြဟာပြင္႔လင္းလာတယ္၊
၀န္ႀကီးဌာနစီနီယာအဆင္႔မွာတာ၀န္ယူခဲ႔ တဲ႔ သူက ေရးရဲတယ္လိုု႔ မိတ္ေဆြေတြကေ၀ဖန္ႀက
ပါတယ္။လူျကီးတစ္ေယာက္ကဆို ညီမကိုသြားေျပာပာတယ္--ဦးမ်ိုးဦးကက်ေနာ္ကိုတစ္ခါတစ္ခါႏွက္တယ္လို့ေျပာတယ္ တဲ႔--ေမာင္တိုင္ပင္ ပုုဂၢိဳလ္ေရးဘယ္ေတာ႔မွ မေရးပါဘူး၊လူတကာေအာေႀကာလန္တဲ႔ ပုုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္ကလြဲရင္ေပါ႔။အလုပ္နဲ့ပတ္သက္လို့အခ်ိုးမေျပတာေတြကိုေထာက္ျပတာပါ--ပင္စင္စားေရာဂါလည္းမဟုတ္ပါဘူး--master ဘြဲ့လည္းရတယ္--English လည္းအေရးအဖတ္အေျပာအကုန္ရတယ္--ႏိုင္ငံတကာဗဟုသုတအေတြ့အျကံုအမ်ားျကီးရွိတယ္--အတုံးျကီးမဟုတ္ဘူး--ကိုယ့္ဖါသာေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ႏိုင္လို့ အလုပ္မလုပ္တာပါ--ေဒၚလာ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ေပးၿပီး ကမ္းလွမ္းတဲ့အလုပ္ေတာင္ျငင္းခဲ့ပါတယ္--အလုပ္မရွိလို့--ပင္စင္စားေရာဂါျဖစ္ေနလို့ ဒီကေန့ ဒီလိုေရးေနတာမဟုတ္ပါ--ဒီေန့ေတာင္ေဘာစ္နဲ့ တယ္လီဖုန္းမွာ ၁နာရီခြဲေက်ာ္စကားေျပာခဲ့ေတာ့ အခ်ိုးမေျပတာေတြ sector တိုင္းလိုလိုရွိေနတာကိုသိခဲ့ရပါတယ္--ဘာေတြအခ်ိဳးမေၿပတာလဲဆိုုေတာ႔ စနစ္ကိုုမၿပင္ရဲတာ--မၿပင္ခ်င္တာ--mind set မေၿပာင္းတာေတြေပါ႔။ဒါေျကာင့္ေမာင္တိုင္ပင္ေရးေနရတာပါ--ေမာင္တိုင္ပင္ေရးတာဒါေလာက္လဲမဟုုတ္ေသးဘူးလိုု႔ထင္ပါတယ္။ အခုုအခ်ိန္ဟာအရာရာကိုုစနစ္သစ္
နဲ႔ေၿပာင္းလဲအစားထိုုးေနခ်ိန္ လည္းၿဖစ္ပါတယ္။ ၿဖတ္သန္းခဲ႔တဲ႔ဘ၀မွာ အဆိုုးအေကာင္းအက်ိဳး
အေႀကာင္းေတြကိုု မခြ်င္းမခ်န္ေဖါက္သည္ခ်ရမဲ႔အခ်ိ္န္လိုု႔ဆိုုရင္လည္းမမွားပါဘူး။အသက္အရြယ္
ကစကားေၿပာလာေတာ႔ေၿပာသင္႔ေၿပာထိုုက္တာေတြေၿပာရမဲ႔အခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီေလ။ ေနာက္ၿပီး
ေမာင္တိုုင္ပင္ဟာၿပည္သူႀကားမွာေက်ာ္ႀကားတဲ႔ပုုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္လည္းမဟုုတ္ဘူး၊ေအးေအး
ေဆးေဆးေနခ်င္ၿပီးထင္ေပၚေက်ာ္ႀကားမႈေနာက္ကိုုလိုုက္ေနတဲ႔သူလည္းမဟုုတ္ဘူး၊ တကယ္ေတာ႔ေမာင္တိုုင္ပင္ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္းေရးခဲ႔တာဟာေမာင္တိုုင္ပင္ရဲ႔အၿမင္တစ္ခုုတည္းမ
ဟုုတ္ပဲလုုပ္ေဖာ္ကိုုင္ဖက္ေတြခံစားေနရတာေတြ--တူညီေသာအၿမင္ရွိေနႀကတဲ႔သူေတြ-ျပည္သူေတြ-ရဲ႔ခံစားေနရတာေတြ ကိုု နားလည္ၿပီး သူတ႔ိုု ကိုုယ္စား ႀကိဳးစား ေရးခဲ႔ ရတာပါ။သူတိုု႕ကေတာ႔မေရးတတ္တာ
လဲပါမယ္၊မေရးရဲတာလဲပါခ်င္ပါႏိုုင္ပါတယ္။အာရေကကိစၥေတြ၊မိုုယ္းက်ေရႊကိုုယ္ေတြအရပ္ဖက္
ေၿပာင္းလာ ႀကတဲ႔အခါဘယ္ခုုံစားပြဲကေတာ႔ဘယ္လိုုရၿပီးဘယ္လိုုေနေပါက္စားေပါက္ေခ်ာင္
တာေတြကိုုအဓိကထားကာပိုုင္ရင္ပိုုင္သလိုု--ကေတာ္ေတြကိုုမိန္းမေတြကတဆင္႔ကပ္ရပ္ၿပီးေန
ရာယူတာေတြကိုုၿမင္ေနႀကားေနရေတာ႔လဲမိမိအေတြ႔အႀကဳံေတြကိုု မ ွ်ေ၀မိတာလဲပါ
တာေပါ႔ေလ-- အမယ္ေလး--ဒီေခတ္မွာေတာင္အဲဒီလိုုအစားေခ်ာင္တဲ႔ေနရာကိုမွန္းၿပီးလာတဲ႔
မ ိုုယ္းက်ေရႊကိုုယ္ေတြကိုုကိုုယ္တိုုင္ေတြ႔ခဲ႔တယ္ဗ်-- မယုုံမရွိနဲ႔ကိုုယ္ေတြ႔-- အစ္ကို ႀကီးညီေလးပုုံစံေတာ႔မဟုုတ္ေတာ႔ဘူးတစ္ရပ္တည္းသားဘယ္သူသားပါဆိုုၿပီးေဆြမ်ိဳးစပ္ေရာက္လာတာ-- လူႀကီး ကအရပ္သားကိုုး--

ေမာင္တိုုင္ပင္အေနနဲ႔ အဲဒီအခ်ိန္ကရာထူးမတက္ႏုုိင္ေတာ႔တဲ႔အငယ္အရာထမ္းေတြရဲ႔ရင္ဖြင္႔
သံေတြလည္းႀကားရေတာ႔ကိုုယ္ခ်င္းစာမိပါတယ္။အခုေတာ့အသီးသီးကိုယ္စီလူမွန္ေနရာ
မွန္ေတြေတာ့ေရာက္ေနပါျပီ--ကိုုယ္အငယ္တန္းဘ၀ ဆိုုရွယ္လစ္ေခတ္တုုံးကဒီေလာက္လဲၿပိဳင္
ဆိုုင္မႈေတြမရွိခဲ႔ဘူးကိုုး၊ BSc Engg ဆရာအခ်ိဳ႔လည္းအထက္လူႀကီးမိုုးက်ေရႊကိုုယ္ေတြနဲ႔အဆင္
မေၿပေတာ႔အလုုပ္ကထြက္ႀကတယ္။ကိုုယ္ကိုုကိုုယ္ယုုံႀကည္မႈရွိတဲ႔သူေတြေပါ႔။အးေအးေနခ်င္တဲ႔
သူေတြကေတာ႔က်န္ခဲ႔တာပဲ။ဒါေပမဲ႔သူတိုု႔ရင္ေတြထဲမွာေတာ႔မေက်နပ္ခ်က္အၿပည္႔နဲ႔ပါ။လုုပ္သက္နည္းနည္းငယ္တဲ႔ကိုုစိုုး၀င္းတိုု႔ကိုုလွေထြးတိုု႔၊ကိုု၀င္းၿမတ္တိုု႔၊ကိုုေအာင္ေက်ာ္မင္း၊ကိုုေအာင္သန္းတိုု႔လိုုလူငယ္ေတြကလဲယုုံႀကည္မႈအၿပည္႔ရွိတာမိုု႔အလုုပ္ကေနထြက္ၿပီးထုုံးစံအ
တိုုင္းစင္ကာပူကိုုသြား ႀကတယ္။ အခုုေတာ႔ယူအက္စ္တိုု႔ ႀသစီ တိုု႔ေရာက္ေနႀကၿပီ။

ေမာင္တိုုင္ပင္အလုုပ္၀င္ၿပီးစ လအနည္းငယ္ေလာက္ႀကာေတာ႔ေမာင္တိုုင္ပင္ရဲ႔အႀကီး
ဆုုံးေသာေဘာစ္ကိုုအဲဒီတုုံးက၀န္ႀကီးကခင္ဗ်ားသြားေတာ႔ဆိုုၿပီးပင္စင္ေပးခဲ႔တာ၊အဲဒီတုုံးကနားမလယ္ဘူး၊ဒါေလာက္ေတာ္တဲ႔ေဘာစ္ကိုုဘာေႀကာင္႔မ်ားႀကက္ကေလး
ငွက္ကေလးလိုုဖယ္ရွားပစ္လိုုက္တာလဲဆိုုတာဘယ္လိုုေၿပာရမွန္းကိုုမသိေတာ႔ဘူး။
ေနာက္ဆုုံးေတာ႔အဲဒီလူႀကီးလဲပလႅင္ေပၚကေခြးက်က်ၿပီး အရူးလိုု႔သမုုတ္ခံလိုုက္ရေရာ။ ေမာင္တိုုင္ပင္ ေဘာစ္ကေတာ႔ FAO မွာ ခ်က္ခ်င္းအလုုပ္လုုပ္ဖိုု႔ အေခၚခံရၿပီး အာရွေဒသတိုုင္းၿပည္တိုုင္းလိုုလိုုသူကြ်မ္းက်င္တဲ႔နယ္ပယ္မွာနံမည္အရမ္းျကီးခဲ့ပါတယ္--ေမာင္တိုုင္ပင္တိုု႔ေတာင္ႏိုု္င္ငံၿခားေရာက္ရင္သူတပည္႔တစ္ႏွစ္ေလာက္ၿဖစ္ခဲ႔႔ဘူးတာနဲ႔အထင္ႀကီးခံ
ေသးတယ္။

မိုုယ္းက်ေရႊကိုုယ္ေတြအရပ္ဖက္၀င္လာေတာ႔လုုပ္ေဖၚကိုုင္ဖက္အင္ဂ်င္နီယာေတြတသုုတ္ၿပီးတ
သုုတ္ဌာနကေန လစ္ႀကတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ေမာင္တိုုင္ပင္ကေကာဘာလုုပ္ေနတာလဲလိုု႔ေမး
စရာရွိပါတယ္။ေမာင္တိုုင္ပင္ရဲ႔ဘ၀ဇာတ္ေႀကာင္းကိုု ျပန္လွန္မႀကည္႔ခ်င္ေတာ႔ေပမဲ႔အ
ခုုခ်ိန္မွာေတာ႔ေၿပာၿပရေတာ႔မယ္။ေမာင္တိုုင္ပင္ဟာသူမ်ားလုုပ္ေဖၚကိုုင္ဖက္ေတြထက္
ထူးကဲစြာဘီးလတ္ကိုုပညာေတာ္သင္သြားခြင္႔ရခဲ႔တယ္။အဖါးေကာင္းလိုု႔လည္းမဟုုတ္ရပါဘူး၊အကပ္အရပ္လည္းယခုုေခတ္လိုုမရွိပါဘူး၊စားေမးပြဲ ၂ ခုုေၿဖရတယ္။ လုုပ္ငန္းနဲ႔ဆိုုင္တာ
ရယ္အဂၤလိပ္စာရယ္ပါ။အဲဒီအခ်ိန္တုုံးကၿမန္မာအစိုုးရနဲ႔ ၿဗိတိသ ွ်နဲ႔အဆင္ေၿပေနေတာ႔
“အိုုင္အက္ဖ္အယ္လ္ “မွာအဂၤလိပ္စာပါေမာကၡရွိတယ္။အခုုေခတ္အတိုုင္းပါပဲ။ “အုုိင္အီးအယ္လ္တီအက္စ္“ေၿဖရတယ္။ “ဘင္“ က၆.၅ ရတယ္။အဲေတာ႔ေအာင္ၿပီေပါ႔။ေမာင္တိုုင္ပင္က မႏၱေလး စိန္ပီတာေက်ာင္းထြက္ေလ၊အဂၤလိပ္စာကိုု၀ါသနာပါေတာ႔ဖတ္တယ္။ေလ႔က်င္႔တယ္ဒါေတာင္ဘီးလတ္ေရာက္ေတာ႔ဆရာေၿပာတာဆိုုတာနားမလည္လိုု႔ဒုုကၡ
ေရာက္ေသးတယ္။ ပါစင္နယ္လ္က်ဴတာကိုုေတြ႔ေတာ႔ အက်ိဳးအေႀကာင္းေၿပာတဲ႔အခါ သူက ရီၿပီး မင္းတီဗြီမႀကည္႔ဘူးနဲ႔တူတယ္လိုု႔ေၿပာတယ္။တီဗြီကိုု အခ်ိန္သတ္မွတ္ၿပီး ႀကည္႔ပါလိုု႔ေၿပာေတာ႔မွ ၃ လေလာက္လည္းေနေရာ အဂၤလိပ္တစ္ေယာက္စကားေၿပာလိုုက္ရင္သူဘယ္အပိုုင္းကလဲဆိုု
တာအထိကိုုယ္ကေၿပာႏိုုင္တယ္။စကားကိုုနားေထာင္နားလယ္ၿခင္း( listening) ဟာေတာ္ေတာ္အေရးႀကီးပါတယ္။ ”ကြင္းစ္အဂၤလိပ္ရွ္ ”လိုုေၿပာရင္ခ်က္ခ်င္းဘာေၿပာတယ္ဆိုု
တာနားလည္ေပမဲ႔ သာမန္လူတန္းစားအဂၤလိပ္ကေၿပာရင္နားကိုုမလယ္တာ။ အဲဒီအခ်ိန္ တုုံးက“အိစ္အင္ဒါ“ ဆိုုတာ တီဗြီမွာ ၿပေနတယ္လန္ဒန္အေရွပိုုင္းမွာေနတဲ႔“ေကာ႔ကနီ“ေတြရဲ႔စ
ကားေၿပာသံကိုု နားယဥ္ေအာင္အဲဒီမွာလုုပ္ခဲ႔ရၿပီးသူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္းစကားေၿပာတဲ႔အခါ
”ေကာ႔ကနီ”ေလသံတုုတုုေၿပာႀကတာကိုုမွတ္မိေနေသးတယ္။ကဲ ဟိုုေရာက္ဒီေရာက္ၿဖစ္ကုုန္ၿပီ---

ဘီးလတ္ကၿပန္ေရာက္ေတာ႔ ရိတ္သိမ္းခ်ိန္လြန္နည္းပညာအသုုံးခ်ဌာန ဒါရုုိက္တာရာထူးမွာ
ခ်က္ခ်င္းတာ၀န္ေပးခံရတယ္၊အဲဒီအခ်ိန္ကလူႀကီးရဲ႔ pet project ပါ၊ ေမာင္တိုုင္ပင္ကိုု လည္းအဲ ဒီအခ်ိန္ကလူျကီးကေတာ္ေတာ္အားကိုုးတယ္။အဲဒါ ၈၆ခုုႏွစ္မွာပါ။ သုုေတသနလည္း
၀ါသနာပါေတာ႔ေတာ္ေတာ္ေလးလုုပ္ႏိုုင္ကိုုင္ႏိုုင္ခဲ႔ပါတယ္။ ေမာင္တိုုင္ပင္ လက္ရာေတြ ကိုုအခုုထိရိတ္သိမ္းခ်ိန္လြန္နည္းပညာပိုုင္းမွာသုုံးေနဆဲပါ၊ လက္ကမ္းစာေစာင္ေတြ၊နည္းပညာစာတမ္းေတြ၊သုုေတသနစာတမ္းေတြအမ်ားႀကီးလုုပ္ႏိုုင္ခဲ႔ပါတယ္။ ၈၈ အေရးအခင္းမွာကုုန္သြယ္ေရးရုုံးဖ်က္ဆီးခံရၿပီးေနာက္ပိုုင္းစစ္တပ္ကအာဏာသိမ္းေတာ႔ အရင္အႀကီးအကဲ ကေမာင္တိုုင္ပင္ ကိုုမရမက ဆက္သြယ္ၿပီးသူဆီခ်က္ခ်င္းလာဖိုု႔ေခၚတယ္၊ေမာင္တိုုင္ပင္လည္းၿဖစ္တဲ႔နည္းနဲ႔ သူရုုံးခန္း ဆီကိုုခ်ီတက္ခဲ႔ ရတယ္။ဘာကားမွ မရွိဘူး၊ ၿမိဳ႔ႀကီးတစ္ခုုလုုံး က်ီးလန္႔စာစာ ၿဖစ္ေနခ်ိန္ေပါ႔--သူရုုံးခန္း ေရာက္ေတာ႔ ဘီရုုိ ၂ လုုံးေလာက္ရွိတဲ႔ ရိတ္သိမ္းခ်ိန္လြန္နည္းပညာစာအုုပ္ေတြစာတမ္းေတြ မင္း ဌာန ကစာႀကည္႔ တိုုက္ ကိုုအကုုန္ယူသြားေတာ႔ လိုု႔ဆိုုေတာ႔ ေမာင္တိုုင္ပင္မွာ ရုုံးၿပန္ၿပီး ဂုုံနီ အိတ္အလြတ္ ေတြယူၿပန္လာရတယ္။ ၁၀ အိတ္ေလာက္ရွိမယ္။ေမာင္တိုုင္ပင္နဲ႔ ဌာန ကတပည္႔တစ္ေယာက္ကိုုကူဖုုိ႔ေခၚရတယ္။သူနဲ႔အတူ ဂုုံနီအိတ္ေတြ ကိုုေအာက္ခ် ဆိုုက္ကားငွားရတယ္။ စစ္တပ္အာဏာသိမ္းၿပီးကာစ ဆိုုေတာ႔ နည္းနည္း လူေတြသူေတြတစ္စတစ္ ထြက္လာႀကၿပီ။ ဆိုုက္ကား ၃ စီးနဲ႔တူတယ္၊ေရွ႔ေနာက္ စီတန္းၿပီး ပန္းဆိုုးတန္းက ကုုန္သြယ္လယ္ယာ ရုုံးခ်ဳပ္ ကိုု နင္းခိုုင္းရတယ္။ လမ္းမွာ လူေတြကေတာ႔ ၀ိုုင္းႀကည္႔ေနႀကတာေပါ႔--

၈၈အေရးအခင္းတုုံးကလွည္းကူးရိတ္သိမ္းခ်ိန္လြန္နည္းပညာဌာနထဲမွာ၀န္ထမ္းအိမ္
ယာေတြရွိေနတဲ႔အၿပင္လွည္းကူးကြ်န္ကေလးေက်းရြာက ရြာခံေတြလည္းေကာင္းေတာ႔
အဖ်က္မခံရဘူး၊ ၈၉ ေနာက္ပိုုင္းမွာေတာ့အမ်ားသိတဲ႔အတိုုင္း၀န္ထမ္းေတြကိုုအမ်ိဳးမ်ိဳးဖိႏိွပ္ေတာ႔
(၃၃ ခ်က္ၿဖည္႔ရတာမ်ိဳး)ထြက္ကုုန္ႀကတယ္။ ရွစ္ေလးလုုံးတုုံးကၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ ဆႏၵၿပခဲ႔ႀကတဲ႔
၀န္ထမ္းေတြအလုုပ္ထုုတ္ခံခဲ႔ရတယ္။ အရပ္သား၀န္ထမ္းေတြကိုု မယုုံႀကည္ေတာ႔တာေႀကာင္႔ အလုုပ္ထြက္ခ်င္ထြက္ႏိုုင္တယ္ဆိုုတာမ်ိဳးလည္းႀကားရတယ္။အဲဒီအခ်ိန္မွာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
ကိုအပုတ္ခ်တဲ့ Official ရုံးစာေတာင္ထြက္လာလို႔ဖတ္လိုက္ရတယ္--သတၱိရွိၿပီး ကိုုယ္ကိုုကိုုယ္ယုုံႀကည္ခ်က္ရွိသူေတြထြက္စာတင္တာထြက္ခြင္႔ရခဲ႔တယ္။ အဲဒီေတာအတြင္းမွာေမာင္တိုုင္ပင္ဟာေတြေ၀ေနခဲ႔တယ္။သတၱိမေကာင္းတာလည္းပါတာေပါ႔။
တကယ္ေတာ႔ ငါမသြားသင္႔ဘူး၊ႏုုိင္ငံၿခားမွာပညာေတာ္သင္သြားထားတယ္၊ရာထူးေလးက
လည္းေတာ္ေတာ္တန္တန္ေလးရထားတယ္၊ကိုုယ္ကိုုိုုကိုုယ္ဘာေကာင္လိုုလိုုအထင္ႀကီးေနမိ
တယ္။အလုုပ္အေကြ်းၿပဳသင္႔ေသးတယ္၊ဘာညာေတြးမိတာေပါ႔ကိုုယ္ပဲလုုပ္ႏိုုင္ခဲ႔တယ္လိုု႔အထင္
ေရာက္ခဲ႔တာေပါ႔ ။

တစ္ခါ အက္ဖ္ေအအိုု တိုု႔ဘာတိုု႔မွာေမာင္တိုုင္ပင္ဘြဲ႔ရထားတဲ႔ ပညာရပ္ ဆိုင္ရာ professional
အလုုပ္ေခၚတာေတြပလူပ်ံေနတဲ႔အၿပင္ ”ယူအင္န္ေဗၚလံတီယာ” ေတြလည္းေခၚေနတဲ႔အခ်ိန္ၿဖစ္
တယ္။ ဒါအၿပင္သက္ဆိုုင္ရာလူႀကီးအသစ္ေရာက္လာၿပီး၀န္ထမ္း ေတြနဲ႔ေတြ႔တဲ႔ ပြဲမွာ ”ခင္ဗ်ားတိုု႔အလုုပ္ကေနထြက္ခ်င္ရင္ထြက္ပါ၊ထြက္ခြင္႔ေပးမယ္” လိုု႔ေၿပာခဲ႔တယ္။ ဒါကိုယုံခဲ့မိ
တယ္။ ေနာက္မွ တၿခားဌာနက အရပ္သားဦးေဆာင္ညႊန္ႀကားေရးမႈး ကေၿပာၿပမွ ေအာ္--ဒါဟာ ” ဆပ္ခ်္ဖိုုင္းယား” လုုပ္လိုုက္တာပါလားလိုု႔ စစ္တပ္ရဲ႔လွည္စားမႈဆိုုတာေနာက္မွသိလာရတယ္။ေမာင္တိုုင္ပင္ကေတာ့အဲဒီလူႀကီးေၿပာစကားကိုုယုုံခဲ႔တယ္။ အင္မတန္ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲခဲ႕ျက
တယ္--အလုုပ္ကထြက္စာတင္ၿပီးအလုုပ္ကေနခြင္႔ရက္ရွည္ယူပစ္လိုုက္တယ္။ အဲဒီမွာ၀န္ႀကီး
ဌာနအထက္အဆင္႔မွာေတာ္ေတာ္ကိုုဂယက္ရုုိက္ခဲ႔ပါတယ္။ေမာင္တိုုင္ပင္ကိုုခ်စ္တဲ႔၀န္ထမ္း
တစ္ေယာက္ကေကာ္ပီကူးေပးလိုု႔ ေမာင္တိုုင္ပင္ ေကစ္ ကိုုေဆြးေႏြးတဲ႔ ဖိုုင္အမႈတြဲ ေကာ္ပီေတာင္ေနာက္ပိုုင္းမွာေမာင္တိုုင္ပင္ရခဲ႔ပါတယ္။ ၉၂ခုုကုုန္ေလာက္မွာၿဖစ္ခဲ႔တာပါ။ေမာင္တိုုင္ပင္ရုုံးၿပန္မတက္ရင္ ရဲမွာအမႈဖြင္႔မယ္ဆိုုၿပီးခ်ိန္းေၿခာက္ ခံရလိုု႔ သတၱိမရွိစြာနဲ႔ပဲ မာန္ခ်ၿပီးရုုံးၿပန္တက္ခဲ႔ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကေတာ႔ၿမန္မာၿပည္အရပ္ရပ္မွာယိုယြင္းပ်က္
စီးေနခ်ိန္ပါ၊အရပ္ဖက္နဲ႔စစ္ဖက္ကလည္းမ်က္ႏွာခ်င္းသာဆိုုင္ေနရေပမဲ႔ရင္ေတြမွာ
အႀကိတ္အခဲေတြနဲ႔ပါစစ္ဖက္ကလည္းအရပ္ဖက္ကိုုလုုံး၀အယုုံအႀကည္မရွိေတာ႔ပဲ အမ္ဒီ၊ ဂ်ီအမ္ အဆင္႔ေလာက္မွာ စစ္ဖက္ကလူေတြေရာက္ခဲ႔ၿပီး သူတိုု႔ယုုံႀကည္တဲ႔အရပ္ဖက္က
သူေတြလုပ္ငန္းမွာအေတာ္နားလည္တဲ႔သူေတြေလာက္အနည္းအက်ဥ္းပဲအႀကီးတန္း
ရာထူးေတြမွာေနၿမဲၿဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ပေရာဖက္ရွင္လုုပ္ငန္းစစ္စစ္ၿဖစ္တဲ႔ေမာင္တိုုင္ပင္ဌာန
မွာလည္း စစ္ဗိုုလ္တစ္ေယာက္ေရာက္လာပါတယ္။ကံေကာင္းတာ တစ္ခုုကသူဟာေမာင္တိုုင္ပင္
အလုုပ္မွာဘာမွ၀င္မစြက္ပဲေမာင္တိုုင္ပင္ကိုုေနၿမဲအတိုုင္းလုုပ္ႏိုုင္ေအာင္--သူေနထိုုင္ပါတယ္။ လူႀကီးလာစစ္ေတာ႔သူမႀကိဳက္တာေတြေတြ႔တဲ႔အခါ ေမာင္တိုုင္ပင္ကိုုမဆူပဲသူပဲဖိဆူပါတယ္။သူလည္းေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္ခဲ႔တယ္။ေခါင္းကဆံပင္နည္းနည္းေလးရွည္တာကအစဆူတယ္။တကယ္လိုု႔သာသူဟာေမာက္မာတဲ့သူဆိုုးတဲ႔သူၿဖစ္ခဲ႔ရင္ေမာင္တိုုင္ပင္အေနနဲ႔အလုုပ္ကေနအၿမန္ဆုုံးထြက္ျဖစ္မွာပါပဲ။ အဲဒီလူႀကီးရဲ႔လူယုံစစ္ဗိုလ္(ေနာက္ပိုုင္းေထာင္က်သြားၿပီးအခုုေတာ႔
လြတ္လာပါၿပီ၊ သူကမြတ္စ္-- အခုုေခတ္ဆိုုဘယ္လြယ္မလဲ၊ရုုံးမွာညေနဆိုုရင္မြတ္စ္ေတြ
တရုုံးရုုံး)၊ ေအာက္မွာေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္ရတဲ႔အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ကိုုလည္းအလုုပ္ကေန
ထြက္ေၿပးခိုုင္းခဲ႔တယ္။လူေတာ္တစ္ေယာက္ေပမဲ႔ သူဘ၀ ကဆက္ေနရင္သြားေတာ႔မယ္။သူနဲ႔အတူတြဲ လုုပ္ေနတဲ႔ လူႀကီး လူေတြကမဟုုတ္တာကအကုုန္လုုပ္ေနတာေလ၊ ေမာင္တိုုင္ပင္ ေကာသူေကာ အလုုပ္မွ principle နဲ႔ေနတာ--ေမာင္တိုုင္ပင္အသာေလးႀကည္႔ေနလိုုက္တယ္၊ ေနာက္ေတာ႔ သူတို႔တေတြ က်ဆုုံးခန္းေတြၿမင္ရေတာ႔ သံေ၀ဂ ရခဲ႔တယ္။ ေမာင္တိုင္ပင္နဲ့
မေတြ့ရေတာ့ထြက္မေျပးပဲဆက္အတူတြဲလုပ္ခဲ့တဲ့ဝန္ထမ္းဆိုျကံရာပါဆိုျပီးအလုပ္ကေနထုတ္
ပစ္ခံရလိုက္တယ္၊ေထာင္မက်တာေတာ္ေသးတယ္။--ေမာင္တိုင္ပင္ကျကာသပေတးသား စိတ္ျကီးတယ္၊ကိုယ့္ကိုလုပ္ထားတဲ့သူကိုဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ဘူး၊သူတို့အလုပ္ကေန
ထြက္ေၿပးခိုုင္္း လိုု္က္တဲ႔ ေမာင္တိုုင္ပင္တပည္႔ကိုုအခြင္႔အေရးတစ္ခုုေပၚလာေတာ႔သူကိုုႏိုုင္ငံၿခား
ကုမၺဏီတစ္ခုမွာဆြဲသြင္းေပးလိုုက္တယ္၊အခုုထိအဲဒီ ႏိုုင္ငံၿခားကုုမၺဏီတစ္ခုုမွာ ပုုံ မွွန္ေလးပဲ၊
ဘ၀အာမခံခ်က္ရသြားတာေပါ႔။ဆက္သာေနရင္အလုုပ္ထုုတ္ခံရမယ္၊ေထာင္က်ခ်င္ရင္ က်မယ္။ ဒီလူေတြဟာ ေတာ္ေတာ္ကိုုစည္းလြတ္၀ါးလြတ္လုုပ္ခဲ႔တာပါ။ အဲလိုုဗိုုလ္ခ်ဳပ္ေတြကိုုအခုုအခ်ိန္ on line ေပၚမွာနင္ပဲငဆေၿပာဆိုုဆဲေနတာဟာၿပည္သူေတြမလြန္ဘူး၊ တကယ္ကိုုႏုုိင္ငံပိုုင္
ပစၥည္းေတြကိုု စည္းလြတ္၀ါးလြတ္လုုပ္ခ်င္သလိုုလုုပ္ခဲ႔ႀကတာပါ။

၉၀ခုုႏွစ္မွာေမာင္တိုုင္ပင္ေယာကၡမထိုုင္းေလေႀကာင္းနဲ႔ အဂၤလန္ကသူတိုု႔သားဆီကအ
ၿပန္ေလယဥ္ၿပန္ေပးဆြဲခံရပါတယ္။ ဇနီးၿဖစ္သူဟာအင္မတန္မွကိုုထိပ္လန္႔တုုန္လႈပ္သြားၿပီး မိဖမ်ားၿပန္ေရာက္လာသည္႔တိုုင္ေခါင္းထဲေသြးေရာက္ၿပီးဦးေႏွာက္အရည္အိတ္ထဲ
မွာေသြးေႀကာေပါက္ခဲ႔ပါတယ္။သူ႔မွာ SAH ရွိေနပါတယ္၊ေမြးရာပါ ေသြးေျကာမ်ားပါးျပီးေဖါင္းေန
တဲ့ေရာဂါပါ၊ေဆးရုုံတစ္လေလာက္ တက္ခဲ႔ရၿပီး ၿပန္ေကာင္းလာပါတယ္။ဒုုတိယအႀကိမ္ၿဖစ္ရင္
မလြယ္ဘူးဆိုုတာသိေပမဲ႔ မိသားစုုထဲမွာသိုုးမဲၿဖစ္ေနတဲ႔ဇနီးဟာမိသားစုုနဲ႔ၿပသာနာမၿဖစ္ေအာင္
ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းေနခဲ႔ပါတယ္။ေမာင္တိုုင္ပင္ အလုုပ္ထြက္စာတင္တာကိုုလက္မခံေတာ႔
ဇနီးသည္ေတာ္ေတာ္စိတ္ဆင္းရဲခဲ႔ပါတယ္။ဇနီးရဲ႔ဦးေလးကစစ္အစိုုးရထဲမွာ အရပ္သား ၀န္ႀကီး တစ္ပါးပါ၊သူကတဆင္႔ ေမာင္တိုင္ပင္အျကီးအကဲကိုေၿပာခိုုင္းေတာ႔ ေမာင္တိုုင္ပင္ ဘ၀ မွာ ဓါတ္ရွင္လူႀကမ္းႀကီးေတြလို့သတ္မွတ္ထားတဲ့လူေတြကဘာေၿပာသလဲဆိုုရင္ “ ဒီေကာင္ လူႀကီးေတြကိုုကပ္ရပ္ၿပီး သူအလုုပ္ကေနထြက္ရဖိုု႔ေၿပာခိုုင္းေနတယ္၊ ”ဘာညာဆိုုၿပီးေၿပာတယ္၊ဘာေႀကာင္ထြက္ခ်င္တာလဲအေႀကာင္းရင္းမွန္ကိုုမသိဘူး၊ ဇနီးဆုုံးသြားၿပီေနာက္ မွ ၀မ္းနည္း
ပါတယ္ ဘာညာလာေၿပာေပမဲ႔ ေမာင္တိုုင္ပင္ ရင္ထဲမွာ ေတာေ႔ရႊဥေဒါင္းေၿပာသလိုုဆူး
တစ္ေခ်ာင္းကေပါက္ေနပါၿပီ။ ဇနီး ကသူ႔ေရာဂါကိုုႏုုိင္ငံၿခားမွာကုုခ်င္တယ္၊ဦးေႏွာက္ကိုုခြဲ
ရမွာကိုုး။အဲဒီအခ်ိန္ကဘန္ေကာက္တိုု႔ စင္ကာပူတိုု႔မွာ ေဆးသြားကုုတာမ်ိဳးေခတ္မစားေသးသ
လို သူတိုု႔ လိုုလူႀကီးမ ဟုတ္ရင္ ဘုုတ္တင္ရတာနဲ႔ ဘာနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ ခက္ပါတယ္။အဲေတာ႔ ၂ပါတ္တစ္ႀကိမ္ေဒၚမိမိခ်ဳိဆီမွာ မွန္မွန္ၿပရတယ္။ဒါနဲ႔သူမရဲ႔ ဦးေလးတစ္ေယာက္ ဆုုံးသြားရွာၿပီၿဖစ္တဲ႔ေဒါက္တာေဖညြန္႔ ကသူကိုုကေနဒါမွာလာေနဖို႔မူႀကိဳခေလးေတြ
ကိုုထိန္းတဲ႔အလုုပ္လုုပ္ဖိုု႔အလုုပ္ေခၚစာနဲ႔ေခၚပါတယ္။သူတစ္ေယာက္တည္းသြားမယ္ေပါ႔ေလ--အဲဒီကိစၥကိုုစီစဥ္ေနတုုံးမွာပဲ ဇနီး ဒုုတိယအႀကိမ္ ဦးေႏွာက္ေသြးေႀကာေပါက္ၿပီးရုုတ္တရက္
ဆုုံးပါးသြားခဲဲ႔ပါတယ္။ေမာင္တိုုင္ပင္ေတာ္ေတာ္စိတ္ဓါတ္က်ၿပီးအလုုပ္လည္းသြားခ်င္မွသြားတယ္၊အခ်ိန္ရွိသေရြ႔ ၿဗိတိသ ွ်ေကာင္စီစာႀကည္႔တိုုက္၊အေမရိကန္ၿပန္ႀကားေရးစာႀကည႔္
တိုုက္ေတြမွာပဲအလုုပ္အခ်ိန္ကိုုၿဖဳန္းခဲ႔ပါတယ္။အဲဒီအခ်ိန္က အဲဒီစာႀကည္႔တိုုက္ေတြသြားရင္ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးကေစာင္႔ႀကည္႔ေနတာ၊ ေမာင္တိုုင္ပင္ကေတာ႔ ဘာမွာ ဂရုုမစိုုက္ႏိုုင္ေတာ႔
ဘူး၊အဲဒီအခ်ိန္က ေမာင္တိုုင္ပင္မွာလႊဲရတဲ႔လုုပ္ေဖၚကိုုင္ဖက္တစ္ေယာက္ရွိခဲ႔ေတာ႔အဲဒီလိုု
စိတ္ေလေနဖိုု႔အခ်ိန္ေကာင္းေကာင္းရခ႔ဲပါတယ္၊ေမာင္တိုုင္ပင္စိတ္ေလေနတာစာဖတ္တဲ႔ဘက္
မွာေရာက္သြားတာေတာ္ေသးတာေပါ႔။တၿခားဖက္မ်ားေရာက္သြားရင္ေတြးရဲစရာမရွိေတာ႔ဘူး။ဇနီးဆုုံးေတာ႔သမီး က ၁၇ႏွစ္ပဲရွိေသးတယ္။ေယာကၡမအိမ္မွာပဲဆက္ေနခဲ႔တယ္။အုုိးခြဲေတာ႔စားတာေပါ႔။၂ႏွစ္ေလာက္စိတ္ေလခဲ႔ၿပီးအနယ္ထိုုင္လာေတာ႔ဆရာရင္းတစ္ေယာက္က အမ္ဒီၿဖစ္လာတယ္၊သူကသူလုုပ္ခဲ႔တဲ႔ဌာနမွာ လာလုုပ္ဖိုု႔ေခၚတယ္။ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ ဟာ မန္ေနဂ်ာအလုုပ္ ကိုလုုပ္တာကုုန္သြယ္လယ္ယာသမိုုင္းမွာ ေမာင္တိုုင္ပင္တစ္ေယာက္
ပဲရွိမယ္ထင္တယ္။ဒီလိုုလုုုုပ္ခဲ႔တဲ႔အစဥ္အလာလည္းမရွိေတာ႔ရုုံးကလူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက
အံ႔ေတြႀသ ကုုန္ႀကတယ္။ဆရာကေမာင္တိုုင္ပင္ကိုုယုုံယုုံႀကည္ႀကည္ခိုုင္းတာ ပါ၊ဲတာ၀န္ေပးတာပါ။ ေမာင္တိုုင္ပင္ ကအဲဒီအခ်ိန္မွာ ယုုံႀကည္ခ်က္အၿပည႔္ရရွိေနၿပီ၊ဘယ္လိုုစိတ္ကိုု ကီ သြင္းသလဲဆိုုရင္ စစ္ဗိုုလ္တစ္ေယာက္ေတာင္သူမကြ်မ္းက်င္တဲ႔အလုုပ္မွာ လုုပ္ ႏုုိင္ေသးရင္ ငါလိုုပညာရွင္တစ္ေယာက္က ဘာလိုု႔မလုုပ္ႏိုုင္ရမွာ လဲ ဆိုုတဲ႔ ကီ ကိုုအၿမဲသြင္း
ပါတယ္။ ေတာ္တဲ႔စစ္ဗိုုလ္ေတြကေတာ႔ လုုပ္ငန္းမွာအဆင္ေၿပေၿပလုုပ္ႏိုုင္တာကိုုေတြ႔သလိုု ညံ႔တဲ႔ စစ္ဗိုုလ္ေတြကေတာ႔ အစပထမပိုုင္းမွာ ေဟာက္စားလုုပ္ႀကည္႔ေသးတယ္၊သိုု႔ေသာ္ သူကတစ္ေယာက္တည္း သူ႔ကိုုေအာက္က ပညာ၀ိုုင္းၿပတာခံရေတာ႔ ကြဲတာပဲ။တခ်ိဳ႔ လည္းေထာင္တန္းေတြဘာေတြက်ကုုန္တယ္။ ကုုန္သြယ္လယ္ယာ ဆိုုတာ management က ၂၀% ေလာက္ က်န္တာ ၈၀% technology ပါ။ technology မကြ်မ္းရင္ management က အလိုုလိုု ညံ႔သြားေရာ။အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေမာင္တိုုင္ပင္ကိုုေဆာ္ခဲ႔တဲ႔ လူႀကီး ကမရွိေတာ႔ဘူး၊ အာဏာလုုတဲ႔ပြဲမွာ ဂိန္သြားေရာ။ ေနာက္ပိုုင္းမွာ ေမာင္တိုုင္ပင္တိုု႔ ကံအက်ိဳးစပ္လိုုက္ပုုံမ်ား
ကေတာ႔အဲဒီပုုဂၢိဳလ္ ရဲ႔ ေၿမး က စင္ကာပူ ေမာင္တိုုင္ပင္ရဲ႔သမီး အိမ္မွာ အခန္းလာငွားေနေသး
တယ္။အခုုေခတ္ထိေအာင္ ေမာင္တိုုင္ပင္ ဘ၀ဇတ္လမ္းမွာႀကဳံခဲ႔ ရတဲ႔ ဓါတ္ရွင္လူႀကမ္း ေတြဟာ (အဲဒီထဲကတစ္ေယာက္ဆိုရင္ အခုထိျပည္သူမ်ားကေအာ္ေက်ာလန္သူပါ) ေမာင္တိုုင္ပင္နဲ႔ တစ္နည္းမဟုုတ္ တစ္နည္း ေနာက္ပိုုင္းေတြမွာလာ လာဆက္စပ္ေနတာေတြ႔ေတာ႔ ဘ၀အက်ိဳးေပးကိုုေတာ္ေတာ္ အံ႔ႀသမိတယ္--ထင္ခ်င္ထင္ႀကမယ္၊ဒီေကာင္ေတာ္ေတာ္
အညွိဳးႀကီးပါလား လိုု႔-- မဟုုတ္ပါဘူး၊သူတိုု႔တေတြရဲ႔ က်ဆုုံးခန္းေတြဟာေမာင္တိုုင္ပင္
ပေယာဂတစ္ခုုမွ မပါ ပါဘူး၊ သူ႔ တိုု႔ စိတ္ သူတိုု႔ ကံအက်ိုဳး ေပးနဲ႔ ပဲ သူတိုု႔ ကိစၥ သူတိုု႔ ရွင္း သြားႀကတာပါ။၀မ္းေတာ႔မသာပါဘူး၊သံေ၀ဂတရားအမ်ားႀကီး ရပါတယ္။ ေမာင္တိုုင္ပင္ ပင္ကုုိယ္စိတ္က ႏွဳးညံ႔ ပါတယ္။ အေမရဲ႔ ဆုုံးမသြန္သင္မႈေအာက္မွာႀကီးၿပင္းလာရေတာ႔ ပိုုၿပီးေတာင္ ႏွဳးညံ႔ တယ္ လိုု႔ ကိုုယ္ဖါသာကိုုယ္ ထင္မိပါတယ္။ ေအာ္--ေတာ္ေတာ္ကံစပ္တာပဲေနာ္--

သမီးရဲ႔ဘ၀ရွိေနေသးေတာ႔သူကိုုပ်ိဳးေထာင္ေပးဖိုု႔ႀကိဳးစားခဲ႔တယ္။ ေနာက္ဆုုံးလူတစ္လုုံး
သူတစ္လုုံးၿဖစ္ခဲ႔ၿပီးစင္ကာပူမွာပညာသင္အလုုပ္လုုပ္ကိုုင္ႏိုုင္တဲ႔အဆင္႔အထိသူဘ၀ကိုု
“အဖတစ္ဦး” တည္းအေနနဲ႔ထုုဆစ္ေပးခဲ႔ရတဲ႔ဘ၀ခရီးႀကမ္းဟာကိုုယ္မပင္ပမ္းေသာ္လည္း စိတ္ပင္ပမ္းခဲ႔ပါတယ္။အခုုေတာ႔လည္းသူကိုုယ္တိုုင္ကသား၂ေယာက္မိခင္ၿဖစ္ေတာ႔မယ္၊ခ်စ္စရာ
ေကာင္းတဲ႔ေၿမးအႀကီးေလးေမြးထားတဲ႔အတြက္ ေမာင္တိုုင္ပင္္ မွာတအားၿဖစ္ခဲ႔ ရပါတယ္--သူေျကာင့္အကုန္လုံးကိုစြန့္လႊတ္ႏိုင္တယ္--။ဒါေပမဲ႔ ေျမးဆိုတာအဖိုုးေတြဟာ
ဆိုုင္သာဆိုုင္ပါတယ္၊မပိုုင္ႀကပါဘူး၊ဒီအခ်က္ကိုုသတိ မေမ႔ေလ်ာ႔ ရေအာင္ေနရပါ
တယ္၊သူတိုု႔သားသမီး ကိုု သူတိုု႔ လိုုခ်င္တဲ႔ပုုံစံသြင္းခ်င္ႀကမွာ ပဲေလ--ကိုုယ္တုုံးကေတာ႔ သမီး ၁၇ႏွစ္အထိ မိစုုံဖစုုံရွိခဲ႔ေပမဲ႔ အဲဒီေနာက္ပိုုင္းဘ၀ဟာႀကမ္းတမ္းလွပါတယ္။ရုုပ္ပိုုင္းဆိုုင္ရာ
ႀကမ္းတမ္းမႈေတာ႔မဟုုတ္ေပမဲ႔ စိတ္ပိုုင္းဆိုုင္ရာမွာေတာ႔ေတာ္ေတာ္ရုုန္းကန္လႈပ္ရွားခဲ႔ ရပါတယ္။ အလုုပ္နဲ႔ သမီး ဘ၀ေရွ႔ေရးကိုု အျမဲ စဥ္းစားၿပီး ခ်ိန္ဆႀကရတာေတာ္ေတာ္စိတ္ပင္ပမ္းပါတယ္။ဒါေႀကာင္႔လည္းstress ေတြကေနအားလုုံးလြတ္သြားတဲ႔အခ်ိန္မွာ ဒီလိုု stress ရွိတဲ႔ ဘယ္အလုုပ္မ်ိဳးမဆိုု မ လုုပ္ခ်င္ေတာ႔တာေမာင္တိုုင္ပင္ဘ၀မွာေတာ္ေတာ္ခံခဲ႔ ရလိုု႔ ပဲလိုု႔ မွတ္ယူပါတယ္။idleness ဟာလူကိုုဖ်က္ဆီးတယ္ဆိုုတဲ႔စကားရပ္ကိုုေမာင္တိုုင္ပင္ တပည္႔ေတြကိုုအၿမဲေၿပာခဲ႔ပါတယ္။

အသက္အရြယ္ပိုုင္းႀကီးလာသည္ႏွင္႔အမွ် အႀကီးအကဲေကာင္းေတြနဲ႔ေတြရေတာ႔ ကိုုယ္႔ မွာရွိတဲ႔အရည္အေသြးေတြဟာေတာက္ေၿပာင္လာတယ္လိုု႔ထင္မိပါတယ္။အေရးႀကီးဆုုံးက ကိုုယ္႔ကိုု ကိုုယ္ ယုုံႀကည္မႈအၿပည္႔ရွိလာပါတယ္။ဒီအျကီးအကဲေကာင္းေတြနဲ့အခုထိဆက္
သြယ္မႈရွိေနဆဲပါ--ေမာင္တိုင္ပင္ဟာဘာလုုပ္လုုပ္ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ဘယ္ေတာ႔မွ
မၿဖစ္ေတာ႔ေတာ္ယုုံအခက္အခဲေလာက္ကိုု မမႈေတာ႔ဘူး၊အစကေတာ႔ဘ၀ေပးကံ
မေကာင္းပါလားလိုု႔ ထင္မိတယ္၊ေနာက္ပိုုင္းေတာ႔ငါ႔ အရည္အေသြးေတြ တိုုးတက္လာဖိုု႔အတြက္ စမ္းသပ္္တာခံရတာပါလား လိုု႔မွတ္ယူေတာ႔ပါတယ္။

ေအာ္--ဘ၀လမ္းေႀကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ကိုု သမင္လည္ၿပန္ႀကည္႔ မိေတာ႔သံေ၀ဂ ရစရာေတြကမ်ားပါတယ္။အသက္ႀကီး လာလိုု႔လားေတာ႔မသိ-- ၀ိပသာနာတရားအရ ပစၥပၺန္
ကိုုပဲရႈတာအေကာင္းဆုုံးပါပဲေနာ္---