Wednesday, February 20, 2019

Business Center လိုတယ်


စင်ကာပူ တက္ကသိုလ်တွေ ပေါ်လီတက်ကနစ်တွေ မှာ Business Center တွေရှိလားမသိပါ-- စာသင်တာနဲ့ပဲဆိုင်တဲ့ Business Department ကိုဆိုလိုတာမဟုတ်ပါဘူး တက္ကသိုလ်တွေ ကျောင်းတွေရဲ့  ဘဏ္ဍာရေး စီမံခန့်ခွဲရေးဆိုင်လုပ်ငန်းတွေကို တာဝန်ယူ လုပ်ကိုင်ပေးတဲ့ ဌာန ကိုဆိုလိုတာပါ။ National University Hospital NUH ဆေးရုံ မှာ တော့ Business Center ဆိုတာ ရှိတာ တွေ့ရပါတယ်-- ဆေးရုံတက်လာတဲ့လူနာ (ဥပမာ ခွဲစိပ်ကုခံရမဲ့လူနာ) နဲ့ အထူးကုဆရာဝန် team တွေ့ ဆုံဆွေးနွေးတဲ့အခါ ဆရာဝန် consultant တွေကလူနာရဲ့ကျန်းမာရေးအခြေအနေကို အသေးစိပ်ရှင်းပြပြောဆိုဆွေးနွေးသလို လိုက်ပါလာတဲ့ Business Manager ကလည်း လူနာ ရှင်ကိုကုန်ကျနိုင်ဖွယ်ရာရှိတဲ့ စရိတ်တွေ နိုင်ငံသားတစ်ယောက်အနေနဲ့ ခွင့်ပြုထားတဲ့ ပံပိုးမှုထဲက ဘယ်လောက်ခံစားနိုင်တယ်-- ကျန်းမာရေး အာမခံရှိရင်လည်း ဘာတွေလိုအပ်တယ်ဆိုတာ မကုသခင်ကတည်းကသေချာရှင်းလင်းပါတယ်--ဆေးရုံရဲ့ဝင်ငွေ၊ အသုံးစရိတ်၊ စီမံခန့်ခွဲရေး အလုပ်တွေ ဟာ Business Center ရဲ့ တာဝန်ဖြစ်ပါတယ်ဒါကြောင့် ဆရာဝန် consultant team ထဲမှာ Business Manager တစ်ယောက်ထည့် ထားရတာဖြစ်ပါလိမ့်မယ်--တက္ကသိုလ် တွေ ပေါ်လီတွေ အခြား Institutions တွေမှာလည်း ရှိလိမ့်မယ်ထင်ပါတယ်--

ကျနော်တို့ တက္ကသိုလ်တွေမှာတော့ လောလောဆယ်အစိုးရဘတ်ဂျက်ကိုပဲမျှော်ပြီးသုံးစွဲနေရတာကြောင့်ဒီလို ခေတ်နဲ့ အညီအစီအမံမျိုးရှိဟန်မတူသေးပါ-- တက္ကသိုလ်တွေ ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ခွင့်ရလာရင်တော့ လိုအပ်လာလိမ့်မယ်ထင်ပါတယ်-- အဲလိုဆိုရင်တက္ကသိုလ်ဖွဲ့စည်းပုံကတော့ လက်ရှိဖွဲ့ စည်းပုံနဲ့ မကိုက်ညီနိုင်တော့ပါ-- ကျောင်းသားရေးရာကိစ္စတွေကို ကျောင်းသားသမဂ္ဂကလုပ်မယ်၊ ငွေရေးကြေးရေးကိစ္စ၊စီမံခန့်ခွဲရေးကိစ္စတွေကို Business Center ကလုပ်မယ်--သင်ကြားရေးကိစ္စတွေကိုပါမောက္ခတွေစုဖွဲ့ထားတဲ့အဖွဲ့ကလုပ်မယ်၊ သုတေသနလုပ်ငန်းတွေ ကိုပါမောက္ခတွေစုဖွဲ့ထားတဲ့သုတေသန လုပ်ငန်းအဖွဲ့ နဲ့ Business Center ကကြီးကြပ်မယ်၊ ပြင်ပကလာအပ်တဲ့သုတေသန လုပ်ငန်းတွေလုပ်ရကိုင်ရတော့မယ်ဆိုရင် ငွေရေးကြေးရေးကိစ္စကပါလာပြီ မဟုတ်လား၊ 

ဖွဘုတ် ပိုစ်တွေ လျှောက်ဖတ်ရင်း စိတ်ကူးယဉ်မိတာလေးတွေချရေးလိုက် တာပါ၊ရန်ကုန်ဆေးရုံကြီးဆိုရင် ပြုပြင်မွမ်းမံနေပါတယ်-- အစိုးရဘတ်ဂျက်လည်းပါ ပါလိမ့်မယ် --Contribution လို့ခေါ်နိုင်တဲ့ လှုဒါန်းငွေတွေကိုစီမံခန့်ခွဲရတာလည်း Business Center ရဲ့ အလုပ်ပါ ဥပမာ ဆေးရုံ လူမြင်ကွင်းမှာ ဘယ်အဖွဲ့အစည်း၊ ဘယ်ပုဂ္ဂိုလ် က ဘယ်နှစ်မှာ ဘယ်လောက်လှုဒါန်းသလဲဆိုတာ LED display screen ကြီးတွေထောင်ပေးထားပြီးဆွဲဆောင်ရမှာပါ၊ ဆေးရုံတွေ ကျောင်းတွေ တက္ကသိုလ်တွေမှာ contribution တွေလိုပါတယ်၊ သူငယ်ချင်း WHO ဆိုရင် အာအိုင်တီ ပရဝဏ်ထဲကထွက်ပြီး ဆေးရုံကြီးမှာတောင် contribution လုပ်ခဲ့ပါတယ်— Business Center ဟာဆေးရုံမှာ ဘာတော့ လိုနေတယ် ဆိုတာလိုက်ကြည့်ပြီး ဘယ်လောက်ကုန်ကျစရိတ်ရှိနိုင်တယ်ဆိုတာတွေလည်း potential ရှိတဲ့ လှုဒါန်း လိုသူတွေကို ချဉ်းကပ်ဆွဲဆောင်စည်းရုံးနိုင်ပါတယ်-- marketing ဆင်းသလိုမျိုးပေါ့ဒါဆိုရင် လှုတဲ့သူတွေကလည်း သူတို့အလှု ဟာထိရောက်မှုရှိတဲ့ အတွက်လှုလိုကြမှာပါ၊ စင်ကာပူလိုချမ်းသာတဲ့ နိုင်ငံ က အစိုးရဆေးရုံမှာတောင် contribution လုပ်တဲ့အဖွဲ့အစည်းတွေလူပုဂ္ဂိုလ်အမည်တွေ ကို LED display လုပ်ထားပါတယ်၊ ထင်ရှားတဲ့ အစိုးရခေါင်းဆောင်အမည်တွေလည်းတွေ့ရပါတယ်၊အစိုးရအဖွဲ့ ဝင်တွေဟာလစာတော်တော်ကောင်းကြတာကိုး။

မြန်မာကပိုလိုပါတယ်--organised ဖြစ်အောင် လုပ်ထားနိုင်ရင် ပြည်သူတွေဆီကလှုဒါန်းတာတွေများလာမှာပါနောက်ပြီး လောက် လောက်လားလား ထိထိရောက်ရောက် လှုဒါန်းတဲ့အလှုရှင်တွေကိုလည်း သမ္မတ ကဘွဲ့ထူးဂုဏ်ထူးတွေ ပေးကြရမှာပေါ့ဗျာ--

 

 

 

 

 

 

 

4 comments:

Myo Thwin said...

အန္ကယ္ေျပာသလို လုပ္ႏိုင္ဖို႕ဆိုရင္ အစိုးရလက္ေအာက္ခံျဖစ္ၿပီး သူ႕စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း တင္းက်ပ္တဲ့ေဘာင္ထဲကေနလုပ္ဖို႕ဆိုတာကေတာ့လြယ္မယ္မထင္ဘူး။

ေက်ာင္းေတြ ေဆး႐ုံေတြကို autonomy ေပးၿပီးလည္ပတ္ႏိ္ုင္မွသာ ဒါမ်ိဳးေတြျဖစ္ႏိုင္လုပ္ႏိုင္မယ္လို႕ ျမင္ပါတယ္။ လိုသေလာက္ေတာ့ အစိုးရဘတ္ဂ်က္ကေန ညိႈနိႈင္းေထာက္ပံ့ေပါ့။

ေနာက္ေျပာင္းလဲရမွာ တခုက လူမႈဖူလုံေရးရန္ပုံေငြပါ။ ျမန္မာျပည္ရွိသမွ် ဝန္ထမ္းေတြအားလုံးဆီကေန မစို႕မပို႕ေကာက္ၿပီး၊ မစို႕မပို႕ခံစားခြင့္ျပန္ေပးေနမယ့္အစား၊ စင္ကာပူ CPF စနစ္လိုမ်ိဳး ေကာက္တဲ့ေငြေတြကို Sovereign wealth fund ေထာင္ၿပီး တိုင္းျပည္ရဲ႕ လိုေနတဲ့ ရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံမႈေတြမွာ ကိုယ္တိုင္ဝင္လုပ္။ ရလာတဲ့အက်ိဳးအျမတ္ကို ထိထိေရာက္ေရာက္ျပန္ခြဲေဝေပးႏိုင္တာမ်ိဳးျဖစ္ေစလိုတာပါ။ ဒါမ်ိဳးလုပ္ႏိုင္ဖို႕ဆိုတာဟာ စီးပြားေရးဆန္ဆန္လည္ပတ္ႏိုင္မွပဲျဖစ္ႏိုင္မယ္ထင္ပါတယ္။ အစိုးရဗ်ဴ႐ိုကေရစီယႏၲယားႀကီးေအာက္မွာလုပ္ေနလို႕ကေတာ့ ထိေရာက္မယ္မထင္ပါ။

MaungTaing Pin said...

က်ေနာ္ က Food for thought အေနနဲ႔ ပိုစ္ ထဲမွာ စကားပလႅင္ခံထားတဲ့အတိုင္းစိတ္ကူးေပၚတာကိုေရးလိုက္တာပါ--ပိုေကာင္းတဲ့အၾကံဉာဏ္ေတြကေတာ့ မန္႔ ေတြကေနထပ္ရလာႏိုင္မွာပါ-- အခုပဲ ခင္ဗ်ား comment က က်ေနာ္ လြတ္ခဲ့တဲ့အပိုင္း ကို ျဖည့္ေပးခဲ့ၿပီေလ

Anonymous said...

က်ေနာ့အျမင္ကေတာ့ေဆးကုသေရး စရိတ္ကိုစနစ္၃ မ်ိဳးခြဲထားေစလိုတယ္
၁-အစိုးရကေဆးကုသစရိတ္ကိုအားလံုးက်ခံေပးတဲ့စနစ္
၂-အစိုးရက၅၀% လူနာဘက္က၅၀%က်ခံတဲ့စနစ္
၃-လူနာက ကုန္က်စရိတ္အားလံုးေပးတဲ့စနစ္
အခ်ိန္ေတာ့ယူၿပီး လုပ္ရမွာပါ

Soe Win said...

ျပည္ပ တကၠသိုလ္ နဲ႔ေဆးရံုေတြမွာ Business Center ေတြရွိရတဲ့ အေၾကာင္းရင္း အခ်က္တခုကို ဖတ္ဘူး မွတ္ဘူးတာက ဒီလိုပါ။

သူတို႔ရတဲ့ ျပင္ပ ကအလ်ဴေငြ (ေက်ာင္းသားေဟာင္း ဘီလွ်ံနာ လုပ္ငန္းရွင္၊ ဆယ္လီဘရီတီ တခ်ိဳ႕ တခါတခါ ဒၚလာ သန္းခ်ီ ၿပီးလ်ဴတာ ဖတ္ဘူးပါတယ္။) ေတြကို စေတာ့ရွယ္ယာ ေရာင္းဝယ္ေရး (Stock Marketing) နဲ႔ အိမ္ယာျခံေျမ (Real Estate) ေတြမွာ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံၿပီး တိုးပြါးေအာင္ လုပ္တဲ့ ကိစၥေတြကို အဲဒီဌာနက လုပ္ေနတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
(တျခား လူမႈ ဆက္ဆံေရး စီးပြါးေရးဆိုင္ရာ ကိစၥမ်ား အျပင္။)

ဗမာျပည္က်ေတာ့ ရတဲ့ အလ်ဴေငြေတြကို ဘယ္လို တိုးပြါးေအာင္ လုပ္မလဲ။ (အိမ္ေျမေစ်းကြက္ ရွိတယ္ ဆိုေတာင္မွ ယခင္ အစိုးရနဲ႔ နီးစပ္သူမ်ား၊ ခ႐ိုနီျပာမ်ား စသည္တို႔ နဲ႔ ႐ုွပ္ရွက္ခပ္ေနတာကမ်ား။ စေတာ့ရွယ္ယာ ေရာင္းဝယ္ေရးစင္တာကလဲ အခုတေလာ အသံေတာင္ မထြက္ေတာ့) ဘဏ္ထဲဘဲ အပ္ထားၿပီး အတိုးယူ၊ စားေသာက္ဆိုင္ေလးဖြင့္၊ ေျမကြက္လပ္ေလးမွာ စိုက္ပ်ိဳး/ေမြးျမဴေရးလုပ္ ၊ ဒါေလာက္ေလးနဲ႔ဘဲ လုပ္ေနရေတာ့ Business Center လို ဌာနမ်ိဳး မရွိ၊ မလိုအပ္ေသးလို႔ ထင္ပါတယ္။