Monday, March 28, 2011

စင္ကာပူသံရုံးအေႀကာင္းနည္းနည္းေလာက္ေတာ႔ေၿပာခ်င္တယ္

ေက်ာင္းသားေလးတစ္ဦးရင္ဖြင္႔ ထားတာကို share လုပ္ လိုက္တာပါ။

ဟဲလို မဂၤလာပါ ...

က်ေနာ္လည္း ကိုယ္ေတြ႔ၾကံဳခဲ့တဲ့ စင္ကာပူသံ႐ံုးအေၾကာင္း နည္းနည္းေလာက္ေတာ့ ေျပာခ်င္တယ္။ က်ေနာ္ က စင္ကာပူမွာ အခ်ိန္ျပည့္ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားတေယာက္ပါ။ ေက်ာင္းခဏပိတ္လို႔ ရန္ကုန္ကို ခဏျပန္လိုတာနဲ႔ ထံုးစံအတိုင္း သံ႐ံုးမွာ ေထာက္ခံစာသြားေတာင္းတာမွာ ဇာတ္လမ္းစတာ ပါပဲ။ ေက်ာင္းသား ျဖစ္ေၾကာင္း ေထာက္ခံစာေတာင္းရင္ ...

၁။ ေက်ာင္းမွ ေထာက္ခံစာ
၂။ ေက်ာင္းသားကတ္ မိတၱဴ/မူရင္း
၃။ pass port copy

နဲ႔ သံ႐ံုးက ထုတ္ေပးတဲ့ ေဖာင္ရယ္ တြဲတင္ရင္ အခမဲ့ (အခမဲ့) ဆိုၿပီး notice ကပ္ထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ အ ထက္မွာပါတဲ့ နံပါတ္ (၁) အခ်က္ ေက်ာင္းေထာက္ခံစာမွာ ေက်ာင္းက က်ေနာ္တို႔ကို ေပးေနက် ပံုစံအတုိင္းပဲ (ေက်ာင္းသား ေမာင္တင္၀င္းသည္ ေက်ာင္းစတက္တဲ့အခ်ိန္မွ ယခုအခ်ိန္အထိ အခ်ိန္ျပည့္ ေက်ာင္းသားျဖစ္ ေၾကာင္း မွန္ကန္ပါသည္) ဆိုၿပီး အရင္လူေတြ ကို ေပးေနက် အတိုင္းပဲ ေပးလုိက္ တယ္။

အဲဒီအခ်က္ကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီးေတာ့ (မင္းတို႔က ဥပမာ - ၃၀ ရက္အထိပဲ ေက်ာင္းသား၊ ၁ ရက္ေန႔က်ရင္ ေက်ာင္းသားမဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ အဲဒီေတာ့ ေက်ာင္းသားေထာက္ခံစာ မေပးႏုိင္ဘူး၊ အလုပ္မလုပ္ေၾကာင္း ေထာက္ခံစာပဲ ရမယ္ဆိုၿပီး ညစ္ပါေလေရာ (အလုပ္မလုပ္ေၾကာင္း ေထာက္ခံစာဆိုရင္ ၈ ေဒၚလာ ေပးရ တယ္။ ဒါက ေနာက္မွ သိတာ)။ အဲဒါနဲ႔ စကားေတြ ေျပာရေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ ေက်ာင္းသားကတ္၊ ICA - အင္မီ ဂေရးရွင္းကတ္ေတြ ျပလည္း မရနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီကိစၥ သူနဲ႔ မၿပီးေတာ့ဘူးတဲ့။ သံအမတ္ႀကီးဆီ တင္မွ ရမယ္ဆိုၿပီး ျဖစ္ေရာဗ်ာ။

က်ေနာ္တို႔လည္း “ကဲ တင္ဆိုလည္း တင္” ဆိုၿပီးေတာ့ ေပးခဲ့တယ္။ ရရင္ ဖုန္းဆက္မယ္ဆိုလို႔ ဖုန္းနံပါတ္ပါ ေပးခဲ့ရေသးတယ္။ (၂) ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ဖုန္းမဆက္တာနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ တုိင္ပင္တယ္။ ေက်ာင္းေထာက္ခံစာကို အသစ္ သြားေတာင္းမယ္။ အဲဒီထဲမွာ ေက်ာင္းရဲ႕ duration ကိုလည္း ျဖည့္ခိုင္းမယ္ ဆိုၿပီး ေက်ာင္းမွာ သြားေတာင္းၾကတာေပါ့ဗ်ာ (ပထမ ေထာက္ခံစာမွာ ေက်ာင္းခ်ိန္ duration မပါသြားဘူး။ ဒါကလည္း ေရွ႕က ေနာင္ေတာ္ေတြက မလုိဘူး ေျပာလို႔ မျဖည့္ၾကတာ)။ ဒီတခါေတာ့ ျပည့္စံုစြာ ရခဲ့တယ္။

အဲဒါနဲ႔ပဲ သံ႐ံုးကို ခ်ီတက္ၿပီး အသစ္ ထပ္တင္တာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီလို တင္လည္းတင္ေရာ ေလွ်ာက္လႊာလက္ခံတဲ့ အမ်ဳိးေကာင္းသမီးေလးက မွတ္မိေနတယ္ဗ်ာ (ေအာ္ တဲ့ duration ထပ္ျဖည့္လာတာပဲ တဲ့)။ တင္ၿပီးေတာ့ ညေနကို ခ်ိန္းလိုက္တယ္။ ညေန ခ်ိန္းထားတဲ့ အခ်ိန္က ၄း၃၀။ အဲဒါ ၅း၃၀ အထိ မရေသးဘူး။ တေအာင့္ေန ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ နာမည္ေခၚေတာ့ ၀မ္းသာအားရာ သြားယူတာေပါ့။ ယူလည္းယူေရာ စလံုး (၈) ေဒၚလာ ေတာင္းေတာ့တာပဲဗ်ာ။ မနက္က တင္လိုက္တဲ့ ေဖာင္ကို ေဖ်ာက္ၿပီးေတာ့ ဟို ပထမေန႔က တင္တဲ့ ေဖာင္ကို အလုပ္မလုပ္ေၾကာင္းအေနနဲ႔ charge လုပ္လုိက္တာ။

ဒါ က်ေနာ္တို႔ကို သက္သက္ေဆာ္ထည့္လိုက္တာ။ မနက္က တင္တဲ့ ေဖာင္နဲ႔ဆိုရင္ သူတို႔ ပိုက္ဆံမရဘူးေလ။ စာရြက္ကလည္းစံုတယ္၊ ေက်ာင္းသားလည္း ေက်ာင္းသားဆိုေတာ့ ပိုက္ဆံမရဘူးေလ။ ဒါေတာင္ ေျပာလိုက္ ေသးတယ္ (မင္းတို႔ကလည္း ၈ ေဒၚလာကို ၾကည့္မေနပါနဲ႔ တဲ့ေလ)။ သူေတာင္းစားကို ေပးရင္ေတာင္ ေစတ နာရွိမွ ေပးခ်င္တာပဲ။

ကိုယ္က မွန္မွန္ကန္ကန္ လုပ္ေပမယ့္ မလိမ့္တပတ္နဲ႔ ယူတာကို ဘယ္သူက ေပးခ်င္မလဲ၊ စဥ္းစားၾကည့္ေလ။ ေနာက္တခုကလည္း အဲဒီသံ႐ံုးမွာ လာၿပီးလုပ္တဲ့ လူ (၁၀) ဦး ရွိရင္ (၇) ဦးက ပြဲစားေတြ။ ေနာက္တခုက ပြဲ စားေတြကို ဆက္ဆံတာက်ေတာ့ တမ်ဳိး၊ အမွန္တကယ္ လူကိုယ္တိုင္သြားလုပ္တဲ့ သူေတြကိုက်ေတာ့ နည္း မ်ဳိးစံုနဲ႔ ညစ္ေနတာေတာ့ ဟို အဆိုေတာ္ ဆိုထားတဲ့ သီခ်င္းလိုပဲ ...

“လြန္ လြန္လြန္းတယ္ ... ဘယ္လိုလူေတြလဲေဟ့ ... ဖုန္းဆက္လိုက္ရမလား ... ဖုန္းဆက္လိုက္ရမလား ...”

ဘယ္ကို ဆက္ရမလဲဟင္ ... ။ ။

ေပးပို႔သူ - ကိုကို

No comments: