ဘာလုုပ္လုုပ္စနစ္ကအဓိကၿဖစ္ေႀကာင္း

"Anybody home ?" ဆိုုုုတဲ႔ စလုုံးအသံ နဲ႔ေခၚသံႀကားလိုုက္ရ ေတာ႔ကုုတင္ေပၚလွဲေနရာက

ေနအေပါက္၀ဆီသြားႀကည္႔ လိုုက္မိပါတယ္။ လူရြယ္တစ္ေယာက္က သူကိုုယ္႔သူ Mr Lim ၿဖစ္ေႀကာင္း၊ေမာင္တိုုင္ပင္တိုု႔အေပၚထပ္အခန္းကိုုသူဦးစီးၿပီး အခန္းၿပန္လည္ၿပင္ဆင္

ဖြဲ႔စည္းမွာၿဖစ္ေႀကာင္း၊ အကယ္၍တစ္စုုံတစ္ခုုေသာၿပသာနာရွိပါက သူ၏ ဟမ္းဖုုန္း နံပါတ္ကိုုေပးထားပါေႀကာင္း၊ အခ်ိန္မေရြးဆက္သြယ္ႏိုုင္ပါေႀကာင္းေၿပာႀကားၿပီး စာရြက္တစ္ရြက္ေပးလာပါတယ္။တကယ္ေတာ႔ဆူသံပူသံရွိမယ္ဆိုုတာ ႀကိဳတင္အသိေပးထားတာၿဖစ္ပါတယ္။ သမီးတိုု႔ကေတာ႔ရုုံးသြားေနႀကမွာၿဖစ္တဲ႔အတြက္ အေရးမႀကီးဘူး၊ေမာင္တိုုင္ပင္အတြက္ေတာ႔ ေနခင္းဖက္တေရးတေမာအိပ္ခ်ိန္ ကိုု လာထိခိုုက္ႏုုိင္ပါလား လိုု႔ အသိရွိခဲ႔ေပမဲ႔ သူမ်ားႏိုုင္ငံမွာ ေနတာဘာတတ္ ႏိုင္မွာ လိုုက္လိုု႔----

တကယ္႔ေန႔လည္းေရာက္လာေရာအေပၚထပ္ကတုုန္တဲ႔ စက္ႀကီးန႔ဲ ေမာင္တိုုင္ပင္အခန္းေပၚတဲ႔

တဲ႔မွာ hacking လုုပ္ပါေလေရာ--အမယ္ေလးအခန္းထဲ ဘယ္ေနလိုု႔ရပါမလဲ--ကမန္းကတန္းပဲ

ေရခ်ိဳးအ၀တ္လဲၿပီးအိမ္ေသာ႔ခတ္ေက်ာပိုုးအိတ္လြယ္ၿပီးအၿပင္ထြက္ရေတာ႔တာပါပဲ။ ေအာက္ထပ္

က study corner မွာ ထိုုင္ရင္းဘာလုုပ္ရမလဲစဥ္းစားေနတာ ၁နာရီေလာက္ႀကာသြားတယ္။ ဖုုန္း

3G ဖြင္႔ၿပီး Facebook တိုု႔ G mail တိုု႔လိုုက္ႀကည္႔ လိုုက္တာဖုုန္းဘက္ထရီလည္းေတာ္ေတာ္ေရာ႔

သြားတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ေမာင္တိုုင္ပင္ လည္း portable charger ေလးေဆာင္ထားေတာ႔ ဖုုန္းကိုုအား

ၿပန္သြင္းၿပီး သူငယ္ခ်င္းဆီဖုုန္းဆက္ လိုုက္တယ္။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ႔သူလည္း ဘာလုုပ္ရမလဲ

စဥ္းစားေနတာ-- ေမာင္တိုုင္ပင္ ဖုုန္း၀င္လာေတာ႔ လာခဲ႔ကြာဆိုုၿပီးခ်ိန္းၿပီးသားၿဖစ္သြားေရာ။ အဲဒီ

ေန႔ကေမာင္တိုုင္ပင္ ညေန ၃ နာရီၿမန္မာသံရုုံးသြားစရာရွိေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းကိုု လိုုက္ခဲ႔ဖိုု႔ေခၚလိုုက္တယ္၊ အၿပင္မွာ အခ်ိန္ၿဖဳန္းစရာရွာရတာေလ--သူက Bukik Batok မွာ ေနတယ္၊ေမာင္တိုုင္ပင္ ကလီမင္တီ နဲ႔ဆိုုနီးနီးေလးပဲ-- ဘတ္စ္ကား ၁၈၉  စီးသြားရင္သူ႔အိမ္

ေရွေရာက္ေကာ။ Bukik ဆိုုတာက မေလးလိုုေတာင္လိုု႔ေခၚတယ္။ အရင္တုုံးကေတာ႔ရွိခ်င္ရွိမယ္။

အခုုေတာ႔အေဆာက္အဦးေတြနဲ႔ဆိုုေတာ႔ကုုန္းဆင္းကုုန္းတက္ေလာက္ပဲရွိေတာ႔မယ္။ သူေနရာက

hawker centre မွာ ေမာင္တိုုင္ပင္ႀကိဳက္တာတစ္ခုုရွိတယ္၊ ဘဲကင္နဲ႔၀က္နံကင္-- စင္ကာပူမွာ

ေတာ္ေတာ္ကိုုေကာင္းတာပဲ။  ေနာက္တစ္ခုု ကေကာ္ၿပန္႔စိမ္း တရုုတ္လိုုေပၚၿပန္႔ လိုု႔ေခၚတယ္။ ဗမာ

ေလာက္မေကာင္းေပမဲ႔ အရသာကေတာ႔ ဗမာၿပည္အလြမ္းေၿပေပါ႔ေလ--

သူငယ္ခ်င္းကလည္းပင္စင္စား--စင္ကာပူမွာေနတာ ႏွစ္ ၄၀ေလာက္ရွိေနၿပီ။ စလုုံးသူကိုုယူထား

တာဆိုုေတာ႔စင္ကာပူမွာအေၿခက်ေနၿပီ။ မိန္းမကအလုုပ္လုုပ္တုုံးဆိုုေတာ႔အိမ္မွာ တစ္ေယာက္တည္းပ်င္းေနတာေပါ႔-- သူေနရာက ေဟာ္ကာစင္တာမွာ ဘဲကင္၀က္နံကင္နဲ႔ ထမင္း

စားမယ္၊သူက သႀကား မပါတဲ႔ တီး ေသာက္မယ္၊ ေမာင္တိုုင္ပင္ကေတာ႔ အိုုက္စ္လီမြန္တီး ကိုုတစုုံ႔

စုုံ႔ေသာက္ရင္းေလပန္းႀကတာေထြရာေလးပါးပဲ။ အေပၚထပ္က hacking သံေႀကာင္႔အိမ္မွာမေနႏိုုင္

လိုု႔ထြက္လာတဲ႔အေႀကာင္းေၿပာၿပေတာ႔ သူက “ မင္း၂ - ၃ရင္ေလာက္ေတာ႔ခံရလိမ္႔မယ္“

လိုု႔ေၿပာတယ္။ သူေၿပာတဲ႔အတိုုင္းပါပဲ၊ ၂ ရက္ေလာက္အိမ္ထဲမွာ ကိုုမေနႏိုုင္ဘူး။ သူကိုုညေန ၃နာရီႀကရင္သံရုုံးသြားမလိုု႔ လိုုက္ခဲ႔ပါအုုံးလိုု႔ဖိတ္ေခၚလိုုက္ေတာ႔မဆိုုင္း

မတြပဲလိုုက္ခဲ႔မယ္ဆုုိတာနဲ႔ Bukik Batok ကေနသံရုုံးကိုု ၂နာရီခြဲေလာက္ ၁၀၆ ဘတ္စ္ကားစီးဖိုု႔ ထြက္လာခဲ႔တယ္၊ ၿမန္မာသံရုုံးကအမ်ားႀကီးကိုုတိုုးတက္ေၿပာင္းလဲေနၿပီ။( ေမာင္တိုုင္ပင္သီးၿခားေရး ပါအုုံးမယ္) မေကာင္းတဲ႔အခ်ိန္ကလည္းအားမလိုုအားမရေရးခဲ႔ၿပီးၿပီ၊ ဘာေတြ႔ ရသလဲဆိုုေတာ႔ ေစတနာ ပါပဲ။ေစတနာပါပါနဲ႔ အားထုုတ္ရင္ေအာင္ၿမင္တာပါပဲ။ဒါေပမဲ႔ စနစ္ေလးေတြေတာ႔လိုုေသးတယ္။ဒါလည္းေရးပါအုုံးမယ္။ ေမာင္တိုုင္ပင္တိုု႔ အဘိုုးႀကီး ၂ ေယာက္စကားတေၿပာေၿပာနဲ႔ ဘတ္စ္ကားစီးလိုုက္၊လမ္းေလ ွ်ာက္လိုုက္နဲ႔လာလိုုက္တာ ၿမန္မာသံ

ရုုံးမွာစနစ္တက်ေစာင္႔ဆိုုင္းေနတဲ႔လူအုုပ္ႀကီးေတြ႔ေတာ႔တာပါပဲ။ အခ်ိန္ႀကေတာ႔ေကာင္တာသြားလိုုက္ၿပီး ပတ္ပိုုစ္႔ အသစ္ကိုုယူခဲ႔တာဘာမွ မႀကာဘူး။ စင္းေဒၚလာ ၁၅၀ ေတာ႔ေပးရေပမဲ႔ ၂ရက္ပဲေစာင္႔ရတယ္။ ရန္ကုုန္ၿပန္မွ လဲရင္ ႏွစ္ေသာင္း သုုံးေသာင္းေလာက္ပဲကုုန္မွာၿဖစ္ေပမဲ႔ ၂၁ ရက္ေတာ႔ေစာင္႔ရမွာ

 ေသခ်ာတယ္။

သံရုုံးကထြက္လာၿပီးသူငယ္ခ်င္းနဲ႔လမ္းခြဲထြက္လာတာတိုုက္ခန္းေရာက္ေတာ႔အေပၚမတက္ေသး

ဘူး၊ ေအာက္မွာ ေစာင္႔ႀကည္႔ေနေသးတယ္။ ၅း၃၀ ေလာက္ဆိုုရင္အလုုပ္သိမ္းႀကပါတယ္။အိမ္

ကလူေတြအလုုပ္ကၿပန္လာၿပီေလ။ ေနာက္တစ္ေန႔လည္းေရာက္လာေရာတိုုက္ခန္းေပါက္၀မွာလူ

ငယ္တစ္ေယာက္ေရာက္လာတယ္။ သူတိုု႔hacking လုုပ္တာဘာမ်ားၿပသာနာႀကံဳရသလဲလိုု႔လာ

ေမးတာ--အႀကီးအက်ယ္ေတာ႔မရွိပါဘူး၊မီးခြက္ေရာင္ၿပန္ေလးေတြေတာ႔ၿပဳတ္က်လာေပမဲ႔ ကိုုယ္

ဖါသာၿပန္တပ္ လိုု႔ရတဲ႔အတြက္ၿပန္တပ္လိုုက္ေႀကာင္းေၿပာၿပပါတယ္။ သူငယ္ေလးကေမာင္တိုုင္ပင္တိုု႔အိမ္သာအေပၚမွာhacking လုုပ္မွာ မိုု႔လိုု႔ ၃နာရီ

ေလာက္ အိမ္သာကိုုအသုုံးမၿပဳဖိုု႔ေမတၱာရပ္ခံတဲ႔အေႀကာင္းေၿပာပါတယ္။ အိမ္သာထဲကေႀကြ

ၿပားေတြကိုု hacking လုုပ္ၿပီးခြာမွာၿဖစ္တဲ႔အေႀကာင္းေၿပာပါတယ္။ ေမာင္တိုုင္ပင္လည္းရပါတယ္လိုု႔

ေၿပာရတာေပါ႔။မေနရဲတာနဲ႔ကမန္းကတန္း ေရခ်ိဳးအ၀တ္လဲကာပစၥည္းပစၥယေတြယူၿပီးေအာက္ဆင္း

လာထိုုင္ေနရတာေပါ႔။သူတိုု႔ ကသတိေပးထားေတာ႔ မေတာ္ၿပဳတ္က်လာရင္ ကိုုယ္အသာၿဖစ္ေတာ႕မယ္။

-တိုုက္ေအာက္မွာ ခုုံတန္းမွာထိုုင္ေနတုုံး၆ တန္ကားႀကီးေရာက္လာတယ္။ ေနာက္တဲြေပၚမွာ သဲ နဲ႔ အုုတ္ေတြပါလာတယ္။သတ္သတ္ရပ္ရပ္ထုုတ္ထားတာ--တစ္ႏိုုင္သယ္လိုု႔ရတယ္။ ပစၥည္းေတြ

ခ်ၿပီးေတာ႔ ေနာက္တြဲႀကီး ကိုုကားမွာပါလာတဲ႔ကရိန္းနဲ႔ ဖရိန္နဲ႔ကြာသြားေအာင္ခ်လိုုက္တာ-

-ေနာက္တြဲကသီးၿခားသူ႔အထိုုင္နဲ႔ သူေၿမႀကီးေပၚမွာက်န္ခဲ႔တယ္။ ၆ တန္ကားကေနာက္တဲြမပါပဲထြက္

သြားေရာ--ေမာင္တိုုင္ပင္လည္းေလတဟူးဟူးနဲ႔ဆိုုေတာ႔ ဘယ္မွသြားဖိုု႔စိတ္မကူးေတာ႔ဘူး။ခုုံမွာပဲ

ထိုုင္ေနလိုုက္မိေတာ႔တယ္။ အေပၚထပ္အခန္း ကhacking လုုပ္ၿပီးထြက္လာတဲ႔အက်ိဳးအပဲ႔ေတြ

ကိုု ကုုလား ၄ ေယာက္ကတြန္းလွဲနဲ႔သယ္ၿပီး ၈ထပ္ကေနဓါတ္ေလွကားနဲ႔ေအာက္ခ်ႀကတယ္။ တစ္ဆက္တည္းပဲေနာက္တဲြေပၚတင္လိုုက္ႀကတယ္။ဓါတ္ေလွကားထဲမွာေအာက္ခံၿပားေဘးအကာ

၅ထပ္သားနဲ႔ေသခ်ာကာေပးထားရတယ္။လုုပ္တာကိုုင္တာကၿမန္လိုုက္တာ-- ေန႔တစ္၀က္

ေလာက္မွာ ေနာက္တဲြေပၚမွာ ပစၥည္း ေတြကသုုံးပုုံ ႏွစ္ပုုံေလာက္ေရာက္ေနၿပီ။ ေမာင္တိုုင္ပင္လည္း

သူတိုု႔နားတဲ႔အခ်ိန္မွာ hawker centre မွာ သြားၿပီးေန႔လည္စာ စားတယ္။ ၿပန္လာေတာ႔ hacking လုုပ္ေနတုုံးဆိုုေတာ႔အေပၚမတက္ေတာ႔ဘူး၊ ဒါနဲ႔ ကုုလားေတြလွည္းေတြနဲ႔ေခါက္တုုံ႔ေခါက္ၿပန္

သယ္ေနတာကိုုပဲထိုုင္ႀကည္႔ေနမိေတာ႔တယ္။ ညေန၃နာရီခြဲေလာက္ႀကေတာ႔

ၿပီးသြားေရာ--သယ္ရင္းၿပဳရင္ထြက္က်ကုုန္တဲ႔ သဲေတြခဲေတြကိုုေသခ်ာရွင္းလင္းေဆးေက်ာပါ

တယ္။ခဏေနေလာက္ႀကာေတာ႔ ၆ တန္ကားႀကီးၿပန္ေရာက္လာတယ္။ အေပၚထပ္ကသူတိုု႔ဖ်က္

လိုုက္တဲ႔အပုုံ ကကားတစ္စီးစာေက်ာ္တယ္၊ ဂ်န္ဘိုုအိတ္နဲ႔ ထုုတ္ထားက ၂လုုံးရွိတယ္။ ကားကိုုေနာက္

ၿပန္ထိုုးၿပီးေနာက္တြဲကိုု ကရိန္းနဲ႔မၿပီး ဖရိန္ေပၚမွာၿပန္တင္လိုုက္တယ္၊ ဂ်န္ဘိုုအိတ္ ၂လုုံးကိုုလည္းေနာက္ကားတစ္စီးနဲ႔လာသယ္ခိုုင္းလိုုက္တယ္၊ ကားမာင္းသြားရင္လမ္းေပၚမွာ

ဘာအစာေတြေၿမႀကီးေတြကမွ က်ခြင္႔ မရွိဘူး၊ဒါေႀကာင္႔ အကာအရံေတြကိုုေသခ်ာလုုပ္တယ္၊

ၿဖိဳဖ်က္ၿခင္းလုုပ္ငန္းကေတာ႔ ၂ ရက္ပဲႀကာပါတယ္။ဒီလုုပ္ငန္းသက္သက္ကိုုပဲလုုပ္တဲ႔ကုုမၺဏီၿဖစ္

တဲ႔အတြက္အလုုပ္သမားေတြကကြ်မ္းက်င္ႀကပါတယ္။ HDB တိုုက္ခန္းမွာ နဂိုုမူလရွိ ရင္းစြဲကြန္က

ရစ္ကိုုေၿပာင္းလဲလိုု႔မရဘူး။ႀကမ္းခင္းကိုုေႀကြၿပားခင္းရင္ သဲက ၆ လက္မထုုေလာက္ခင္းတယ္၊အဲ

ဒီအေပၚကမွ ေႀကြၿပားေတြကိုု ခင္းတယ္။cushion သေဘာမ်ိဳးၿဖစ္သြားေအာင္လုုပ္တာ--အခန္းကိုု

ႀကိဳက္သလိုုဖြဲ႔ လိုု႔ရတယ္။ HDB ရဲ႔ကြန္ကရစ္ခင္း၊ေဘးကြန္ကရစ္နရံေတြကေတာ႔နဂိုုရွိၿမဲအတိုုင္းပဲ

ထားရတယ္။ ၂ရက္အတြင္းသူတိုု႔လုုပ္နည္းစနစ္ကိုုႀကည္႔ရတာလုုပ္ငန္းလည္းေတာ္ေတာ္

တာသြားတယ္၊ ေဘးဘီကိုုေႏွာက္ယွက္မႈအနည္းဆုုံးနဲ႔ လုုပ္ႏိုုင္တယ္။စေန၊တနဂၤေႏြ အလုုပ္လုုပ္လိုု႔ မရဘူး၊ ေဘးအိမ္ေတြရွိေနလိုု႔--အဲေတာ႔ လုုပ္ငန္းတစ္ခုုလုုပ္တာဟာ စနစ္ပါပဲ။ စနစ္ကအဓိကပါပဲဆိုုတာေၿပာခ်င္ပါတယ္။