လုုပ္ငန္းတစ္ခုုတိုုးတက္ဖိုု႔

လုပ္ငန္းတစ္ခုဟာမျပတ္ေစ်းကြက္ခ်ဲ့ထြင္ဖို့လိုသလိုစဥ္ဆက္မျပတ္တိုးတက္ေအာင္ျကီးထြားလာေအာင္

လုပ္ဖို့လိုပါတယ္--မျကာေသးေသာကာလ က marketing guru ျကီး Kolta ျမန္မာျပည္လာေဟာေျပာတဲ႔အခါက လုပ္ငန္းတစ္ခု ဟာ ၅ ႏွစ္ေလာက္ေနရင္ရွိခ်င္မွ ရွိေတာ့မွာလို့ေယဘူယ်ေျပာလိုက္တဲ့ အခါ လုပ္ငန္းရွင္ေတာ္ေတာ ္မ်ားမ်ားကမိမိ

တို႔လုပ္ငန္းႏွင္႔ပတ္သက္ျပီး သို့ ေလာ သို့ေလာ ျဖစ္ေနျကျပီး လုပ္ငန္း၏အနာဂါတ္

အလားအလာမ်ားအေပၚစိုးရိမ္မႈမ်ားျဖစ္ေပၚလွ်က္ရွိပါတယ္-- အေမရိကမွာေနတဲ့ မိတ္ေဆြ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္က ေမာင္တိုင္ပင္ကို ေျပ ာဘူးပါတယ္--

အေမရိကားမွာေတာ္ယုံတန္ယုံလုပ္ငန္းတစ္ခုဟာႏွစ္တစ္နွစ္မွာအနည္းဆုံး Product အသစ္တစ္ခုေလာက္ေစ်းကြက္ထဲကိုေရာက္ေအာင္လုပ္ ႏိုင္မွ ေတာ္ယုံက်မယ္တဲ့ --ဘာမွမလုပ္ရင္ေတာ့ႏွစ္ နည္းနည္း ျကာလာရင္လုပ္ငန္းျပဳတ္သြားေရာတဲ့ -- ဒါေျကာင့္ လည္း Apple ဟာ i phone တို့ i pad တို့ ကို ဒီကေန့ iphone 5s I pad air တို့ အထိ တစ္ႏွစ္တစ္ျကိမ္ နီးပါးအသစ္ေပၚထြက္လာေအာင္လုပ္ျကတာပဲေနာ္ -- သူနဲ႕ျပိုင္ဖက္ Samsung လည္းတူတူ ပါပဲ--ေမာင္တိုင္ပင္ တစ္ ခါတစ္ခါ စဥ္းစားမိတယ္--အခု iphone ဆိုရင္ 5s ကေန iphone 6 ထြက္ လာဖို့တာစူေနျပီ-- စားသုံးသူေတြ i phone 5s ကိုကိုင္လို့မွ မဝေသးဘူး -- iphone 6 ေပၚလာရင္ဝယ္မဲ့သူမွရွိပါမလားလို့ ေတြးမိေကာင္းေတြးႏိုင္ပါတယ္ --မထင္ပါေလနဲ့ --consumers ေတြဟာ သိန္းသန္းခ်ီေပးရတဲ့ပစၥည္းမဟုတ္ေလေတာ့ စတင္

ေရာင္းတဲ့ေန့ မွာပဲ ညအိပ္ေစာင့္ဝယ္ျကအုံးမွာပါ--Apple ဟာေစ်းကြက္မျပတ္ခ်ဲ့ထြင္ေနသလို သူ႕လုပ္ငန္းကိုစဥ္ဆက္မျပတ္ျကီးထြားလာေအာင္လုပ္ေန မွသာ ေစ်းကြက္တစ္ခုမွာ ျကာ

ရွည္ရပ္တည္ႏိုင္ေတာ့မွာ ဆိုတာ သေဘာေပါက္ျပီးသားျဖစ္တဲ့အတြက္ လူေတြအျကိုက္ gadget ေလးေတြတစ္မ်ိဳးပီး တစ္မ်ိဳးမရုိးရေအာင္ထည့္သြင္းကာ ေစ်းကြက္ ကို လႈပ္ ေနအုံး

မွာပါ --

တျခားမျကည့္ပါနဲ႕ဗ်ာ-- ျမန္မာျပည္ပဲေစ်းကြက္ေကာင္းစဥ္ ၂၀၀၉ - ၁၀ေလာက္ကဆိုပဲေစ်း

ကြက္မွာဝင္ေရာက္လႈပ္ရွားသူေတြဟာမ်ားမွ မ်ား-- အဲဒီအခ်ိန္ကဝန္ျကီးအခ်ို႕ေတာင္ပဲေလွာင္

ပီး မ်က္မ်က္ေလးစားလိုက္ရေသးဗ်ာ--အုတ္အေရာေရာ ေက်ာက္အေရာေရာ ေငြရွိသူေတြ ပါ ပါဝင္ကစားလာျကေတာ့ စုန္းျပူးေတြေျကာင့္ အမ်ိုးမ်ိုးေသာျပသာနာေတြျဖစ္ခဲ့ၾကတာကို

လည္း စာဖတ္သူ တို႔ ျကားျကမွာပါ-- အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းကေမာင္တိုင္ပင္တို့ေျပာ ပါတယ္--

ေစ်းကြက္ကိုခ်ဲ႕ဖို့ products ကို value adding လုပ္ဖို့ အမ်ိုးမ်ိုးတိုက္တြန္းခဲ့ေသာ္လည္း

ပဲေလာကမွာ ေလပတ္ကားရုိက္ ေလာင္းကစားဆန္ဆန္အေရာင္းအဝယ္လုပ္တဲ့အပိုင္းကိုပဲ

မီးမျမင္တဲ့ ပိုးဖလံ ေတြလို ဝင္တိုးေနျကေတာ့ ပဲေစ်းကြက္ဟာလုပ္လို႕မေကာင္းေတာ့ဘူးလို႕

အသံေတြထြက္လာေတာ့တာပါပဲ--အခုလည္းဘာထူးလဲ-ထုတ္ကုန္ တိုးတက္လာေအာင္မ

လုပ္ႏိုင္ေသးဘူး--အဓိကထုတ္ကုန္ျဖစ္တဲ့ ပဲ ၃ မ်ိုး ကို productivity ျဖစ္ေအာင္-- အရည္

အေသြးတိုးတက္ေကာင္မြန္လာေအာင္--တင္ပို့မႈ ပုံစံ တိုးတက္ေကာင္မြန္လာေအာင္ -- ေငြေျကးပံ့ပိုးမႈ ေကာင္းမြန္ လာေအာင္ လုပ္ရမဲ့ အပိုင္းမွာ အားနည္းလာေနေတာ့ ဒီကေန့ ျမန္မာ ဟာ ပဲတင္ပို႕မႈ မွာ ဒုတိယအမ်ားဆုံး လို့ မျကြားႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ--

ဒီလိုပဲဗ်-- လုပ္ငန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာစဥ္ဆက္မျပတ္ တိုးတက္ျကီးပြားေအာင္ လုပ္မ

ထားႏိုင္ရင္ လာမဲ့ကာလတစ္ခုမွာ survive ျဖစ္ဖို့ မလြယ္ေတာ့ဘူး-- ဥပမာ ဂ်ုံ လုပ္ငန္း-- ဂ်ုံစက္ေထာင္ဂ်ုံမႈန့္ ေရာင္းေနတာေလာက္နဲ့ေက်နပ္ေနလို့မျပီးဘူး-- ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္စဥ္ business plan ေတြေရးဆြဲျပီး ကိုယ္ရဲ့ distribution chain ကိုဘယ္လိုခ်ဲ႕ထြင္မယ္ --ကိုယ္ တိုင္ က frozen dough ေတြ ေန့တိုင္း လုပ္ျပီး Seasons လိုေပါင္မုန့္ ဆိုင္ စလုံးမွာဆို Bread Talk

လိုဆိုင္ မ်ိဳး ကိတ္မုန့္ ဆိုင္ေထာင္မလား-- ကိုယ္က မတည္ ျပီး တည္ေထာင္ေပးမလာ franchise ေပး မလား-- ဂ်ံဳ စားသုံးႏွုန္း survey လုပ္ထား-- ဆန္စားတဲ့ ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွာ healthy life style ေျကာင့္ ညစာ ထမင္းမစားေတာ့တဲ့ ပညာတတ္အိမ္ေထာင္စုေတြ မ်ားလာျပီ-- ဒါလည္းထည့္စဥ္းစားရမွာပါ -- ေျပ ာခ်င္တာက ျမန္မာလုပ္ငန္းရွင္ေတြဟာ

ႏြားေခ်ရာကြက္ထဲ က ဖါးသူငယ္ေတြ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး -- horizon က်ယ္က်ယ္ျပန့္

ျပန့္ရွိတဲ့ ေလာကတစ္ခုကိုေရာက္ေနပါျပီ -- အဲတာကိုေမ့ေနရင္ မစဥ္းစားမိရင္ မလုပ္ရင္ ေတာ့ ေနာက္ ၅ ႏွစ္ေနရင္ ----

ဆန္စပါးလုပ္ငန္းလည္းတူတူပဲဗ်-- အခုေတာ့ေပါင္းဆန္ ဆိုတဲ့ product အသစ္ကို လုပ္ေနျကျပီ-မျကာခင္ forum တစ္ခုလုပ္မယ္--- စူပါဆန္ ၅ မွတ္ဆန္ ၁၀မွတ္ဆန္ ၂၅မွတ္ဆန္ ဒါေတြပဲသြားေနအုံးမွာလား-- ထမင္းေလးခ်က္ျပီး ယခု instant noodle ေတြလိုမ်ိဳး ေရေႏြးထဲ ထည့္ လိုက္ယုံနဲ့ ပူပူေႏြးေႏြြး ထမင္းေလးရလာတဲ့ product မ်ိုးမလုပ္ႏိုင္ဘူးလား-- ဆန္ေခါက္ဆြဲ တို့ မုံဟင္းခါး တို့ ကိုေတာ့ instant noodle လုပ္ငန္းရွင္ေတြေတာ့ လုပ္ေနပါေလရဲ႕--ေစ်းကြက္မွာေတာ့ သိပ္တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ မေရာင္းရေသးဘူး--ဘယ္လိုတြင္က်ယ္လာေအာင္လုပ္မလဲဒါေတြဟာ စိန္ေခၚမႈ challenges ေတြပါပဲ-- ဆန္ကိုစားသုံးသူအျကိုက္ လိုက္ေရာင္းႏိုင္ရမယ္-- ေစ်းကြက္အျကိုက္ စပါးမ်ိုးေတြ ေဒသနဲ့ ကိုက္တဲ့ စပါးမ်ိုးေတြ စိုက္ပ်ိုးထုတ္လုပ္ႏိုင္ရမယ္ -- လယ္သမားက သူျကိုက္

တာကိုသူဖါသာေရြးခ်ယ္ စိုက္ျပီး ေစ်းကြက္မွာ ေရာင္းေနတဲ့ အစဥ္အလာ ကို ပယ္ဖ်က္ရမယ္-- ေစ်းကြက္ demand အရပဲလယ္သမားမ်ား ကစိုက္ မွ သာmarket oriented products ေတြျဖစ္လာႏိုင္မယ္ -- အခုလိုဒီေခတ္မွာ တခါးဖြင့္လာတဲ့ ေခတ္မွာ ဟိုးအရင္ေခတ္ေတြကလို food security ကိုေရွ့တန္းမွာမထားသင့္ေတာ့ဘူး--တိုင္းျပည္

နဲ့ျကည့္ လိုက္ရင္ အေရးေတာ့ ျကီးပါတယ္ -- ဒါေပမဲ့ဒါကိုေရွ႕တန္းမွာမထားသင့္ေတာ့ဘူး-- စဥ္ဆက္မျပတ္စိုက္ပ်ိုးထုတ္လုပ္မႈ ကရွိေနျပီေလ--- ေစ်းကြက္ေတာင္းဆိုမႈ အရပဲလုပ္သင့္

တယ္ထင္ပါတယ္-- ေနာက္တစ္ခု ကဆန္စပါး ကို စားသုံးဖို့အတြက္တင္မဟုတိေတာ့ဘူး တျခား industrial use ေတြအတြက္ပါ ေစ်းကကြက္ခ်ဲ႕ထြင္ ေရာင္းႏိုင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္--ေနာက္တစ္ခု က rice based food products ေတြခ်ဲ႕ထြင္ ႏိုင္ပါတယ္-- ျမန္မာ ဆန္ကို

အေျခခံေသာအစားအစာ ေတြလည္း variety စုံစုံရွိပါတယ္ -တစ္ႏိုင္တစ္ပိုင္ေရာင္းေနတာကို လွပေသသပစြာထုပ္ပိုးျပီး ေစ်းကြက္မွာ အသင့္စားအဆင့္ အထိေရာင္းႏိုင္ရမယ္ -- ကမ႓ာမွာ ကင္ခ်ီ ကိုေစ်းကြက္ဝင္ေအာင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကိုးရီးယားေတြလုပ္ခဲ့ျကရတယ္ -- ဆူရွီ လည္းဂ်ပန္ ေတြ လုပ္ခဲ့ ျကရတာပါပဲ --

ေမာင္တိုင္ပင္ highlight လုပ္ခ်င္တာကေတာ့ ကိုယ့္လုပ္ငန္းကိုစဥ္ဆက္မျပတ္ဖြံျဖိုးတိုး

တက္လာေရးအတြက္Business ideas ေတြကို ဝိုင္းဝန္းစဥ္းစား ကာ ကိုယ္ႏိုင္သေလာက္ business plan ေတြ ေရးဆြဲေဆာက္ရြက္ဖို့ လိုပါတယ္-- ျမန္မာဟာ ကမ႓ာျကီး ထဲကို တိုး ဝင္ပါေနပါျပီ-- အရင္လိုျမန္မာတစ္ခုတည္းကြက္စဥ္းစားလို့ မရေတာ့ပဲ ယေန့ ကမ႓ာမွာ ဘာျဖစ္ေနလဲဆိုတာ ျမန္မာ့ လုပ္ငန္းရွင္ ျကီး-- လတ္-- ေသး --မ်ားအစဥ္alert ျဖစ္ေနဖို့ လိုပါတယ္ -- ၂၀၁၅ ျကရင္ AEC ျဖစ္လာရင္ ျမန္မာလုပ္ငန္းရွင္ေတြ ေဘးေရာက္ကုန္ျက

လိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ ေျခ ာက္လုံး လွန့္ လုံး ျကီး ကိုလည္းေမ့ထားကာ ဝင္လာခဲ့ရင္ေတာင္ ငါ တို့ အတြက္ challenges ေတြပါလားလို႕ မွတ္ယူျပီး တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ျကပါစို့--------