မာတာမိခင္ေက်းဇူးရွင္ (၂)

မန္းတကၠသိုလ္ဝန္းထဲကအိမ္မွာေနထိုင္စဥ္ကာလဟာအေမအတြက္ေတာင္ငူမွာျဖတ္သန္းရခဲ့တဲ့ဘဝထက္
ပိုျပီးေအးခ်မ္းလွပါတယ္--ေက်ာင္းဆရာကေတာ္ဘဝမွာ အေမဟာသားသမီး၃ေယာက္ကို ဗုဒၶဘာသာအဆုံးအမေတြနဲ့ အတူ ႏွဳးညံ့သိမ္ေမြ့စြာျပုစုပ်ိုးေထာင္ရင္း မိသားစု ဘဝကိုတည္ေဆာက္
ေနထိုင္ခဲ့တာပါ-- အေမဟာသားသမီးေတြကို ဆုံးမသြန္သင္တဲ့အခါမွာ ႏွဳးညံ့စြာေျပာဆိုဆုံးမတတ္ပါတယ္
ေမာင္ႏွမသားခ်င္း၃ေယာက္မွာအေမကအျကီးဆုံးပါ-- အလတ္ကအပ်ိုျကီးျဖစ္ျပီးကုန္သည္လုပ္ပါတယ္--
အငယ္ကေတာ့ အေဖညီနဲ့ အေျကာင္းပါ ပါတယ္ --ေက်ာင္းထဲကအိမ္မွာငယ္စဥ္ဘဝတုံးက ေဆာင္းတြင္း
ညေနေရာက္ရင္အိမ္ေရွ႕မွာ ပန္းအလွပင္ေတြကို အေဖ နဲ့အေမတို့ကေရေလာင္း
ပ်ိဳးေထာင္စိုက္ေလ့ရွိျကပါတယ္ -- ေရႊမန္းေဆာင္ က အေဖ့တပည့္ ေက်ာင္းသူေတြ အိမ္လာလည္ရင္အေမ က ပန္းေတြခူးခူးေပးတတ္ပါတယ္-- ေနာက္ေတာ့ ႏွင္းဆီေတြစိုက္ပါတယ္-- အေရာင္စုံကိုစိုက္တာပါ--ကိုယ္တိုင္ကိုင္းကူးကိုင္းဆက္လုပ္ျပီး ႏွင္းဆီပင္အေရာင္စုံကို စိုက္ပ်ိုးႏိုင္ပါတယ္-- မွတ္မိေသးတယ္ --
ညေနဆိုရင္ အိမ္မွာ အလုပ္ လာလုပ္တဲ့ မလုံ က ႏွင္းဆီပန္းေတြ ခူးျပီး ေရႊမန္းေဆာင္ ကို သြား သြားေရာင္းတာကိုမွတ္မိပါေသးတယ္ --

ေမာင္တိုင္ပင္တို့ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္ကစိန္ပီတာေက်ာင္းတက္ျပီး ညီမ ကစိန္ဂ်ိုးဇက္ကြန္ဗင့္ေက်ာင္းတက္
ပါတယ္--မွတ္မိပါေသးတယ္-- ပထမအျကိမ္ေက်ာက္းအပ္ေတာ့ အေဖေကာ အေမေကာ လိုက္လာတယ္--
ေမာင္တိုင္ပင္ကို ေက်ာင္းအုပ္ျကီးဘရာသာက အဂၤလိပ္ လိုေမးပါတယ္ ဘယ္အတန္းထားသင့္သလဲဆိုတာဆုံးျဖတ္ႏိုင္ေအာင္ပါ-- အေဖ ကျကိုသင္ေပးထားေတာ့ သူေမးတာကိုသိရင္ ေျဖတယ္-- မသိရင္ မေျဖဘူး-- ကင္ဒါဂါဒင္ KG မွာ ထားဖို့ဆုံးျဖတ္ လိုက္ပါတယ္-- Mrs Ruston ရဲ့ အတန္းမွာ စတင္တက္ရပါတယ္ --
မႏၲေလးတကၠသုိလ္ သို့ ဝင္ရာလမ္းမွာ ပုဏၰားကုန္းကိုျဖတ္ရပါတယ္--ေမာင္တိုင္ပင္တို့ငယ္စဥ္ကာလမွာ ပုဏၰားေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ျမင္းလွည္းေထာင္ျကပါတယ္--တခ်ို႕ကေဗဒင္ပညာကိုလိုက္စားျပီးေဗဒင္
ေဟာစားျကပါတယ္--ေမာင္တိုင္ပင္တို့ေမာင္ႏွမတေတြေက်ာင္းသြားတဲ့ အခါ ပုဏၰား ဦးဘသိန္းေမာင္း
တဲ့ျမင္းလွည္းကို လေပး ေပးျပီးေက်ာင္းတက္ပါတယ္-- မႏၲေလးမွာ ျမင္းလွည္းနဲ့ေက်ာင္းတက္တဲ့ေက်ာင္း
သားေက်ာင္းသူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိပါတယ္-- ညီေတာ္ေမာင္ေက်ာင္းအပ္တဲ့အခ်ိန္ျကေတာ့သိပ္အခက္အ
ခဲမရွိေတာ့ဘူး--စိန္ပီတာမွာ ေန့လည္စာကို ေက်ာင္းေဘာ္ဒါေနတဲ့ေက်ာင္းသားေတြနဲ့အတူ Dining hall
မွာေန့လည္စာစားပါတယ္--ထမင္းခ်ိုင့္ယူစရာမလိုေတာ့ေပမဲ့ ေဘာ္ဒါေက်ာင္းသားေတြစားသလို ေန့လည္စာစားရပါတယ္--

ညေနဆိုရင္ ညစာကို အေမဟာ မိသားစု ၅ ေယာက္စုံျပီးမွ စားျကရပါတယ္-- အေဖ နဲ့ သားသမီးေတြကို အေမကညွာေလ့ရွိျပီး တခါတရံ ဟင္းတစ္တုံးႏွစ္တုံးေလာက္နဲ့ပဲစားရတတ္ပါတယ္--သားသမီးေတြက အသားဆိုရင္ျပုတ္ေက်ာ္ျကိုက္ျပီး ငါးခူေက်ာ္ကို အိမ္သားတိုင္းလိုလိုျကိုက္တတ္ျကပါတယ္-- အေမဟာ တခ်ို့ေသာဟင္းလ်ာေတြကိုအေဖအေဒၚ္ ဖြားငယ္ ရဲ့လက္ရာလို့အမည္ေပးျပီးလုပ္ေကြ်းတတ္ပါတယ္-- ငါးဖယ္ကိုညက္ေအာင္ေထာင္း ဘူးသီးကိုျခစ္ ျကက္သြန္ကိုအတုံးငယ္ေလးေတြ တုံးျပီး ေရာျပီး ဘူးသီးငါးေပါင္းေက်ာ္ကေတာ့ ဖြားငယ္ရဲ့ လက္ရာထက္ေတာင္ေကာင္းပါတယ္--ဆိတ္သားျပုတ္ေက်ာ္  ျကက္သားျပုတ္ေက်ာ္ ဝက္သားျပုတ္ေက်ာ္ ေတြဟာအိမ္သားေတြျကိုက္တဲ့အတြက္ အေမ အမ်ားဆုံးခ်က္တဲ့ ဟင္းလ်ာေတြပါ --အမဲသား  ကို ငယ္ငယ္ကမစားျကပါဘူး အိမ္မွာေတာ့ အိမ္ေဖၚ
မျပတ္မလပ္ရွိတတ္ပါတယ္--သို့ေသာ္လည္းအေမ ကကိုယ္တိုင္ပဲခ်က္ျပုတ္ပါတယ္-- အိမ္ေဖၚကေတာ့
အဝတ္ေလွ်ာ္ မီးပူတိုက္ပါတယ္-- အိမ္ေဖၚေတြ အေနနဲ့ အေမ လက္ရာ ကို မွီ လာရင္ေတာ့ အေမ ကသူတို့ ကိုခ်က္ခိုင္းပါတယ္ -- အိမ္မွာ အေဖလူပ်ိုဘဝကတည္းက အေဖနဲ့လိုက္ေနေလ့ရွိတဲ့              ဦးေလးေအာင္ထြန္းလည္းေနပါတယ္--သူကမန္းတကၠသိုလ္ ဓါတုေဗဒဌာန မွာ lab assistant လုပ္ပါတယ္--
သူကညေနသင္တန္း practical လုပ္တဲ့အထိတာဝန္ယူရေတာ့ ညစာ စားခ်ိန္ေနာက္က်ပါတယ္-- အေမက
အမဲသားကို သူမစားေပမဲ့ ေစ်းသြားရင္ ေအာင္ထြန္းဖို့အမဲသားဆိုျပီးဝယ္လာတတ္ပါတယ္-- ဦးေလးကအ
မဲသားကို အတုံးေသးေသးေလးေတြတုံးျပီး ငရုတ္သီး နန္းခ်င္း နဲ့ေက်ာ္ထားတတ္ပါတယ္-- ေမာင္တိုင္ပင္
တို့ညီအစ္ကိုယ္ ႏွစ္ေယာက္ ကခိုးခိုး ႏွုိက္စားတတ္ေပမဲ့ ငရုတ္သီး စပ္လြန္းလို့ မစားႏိုင္ပါဘူး -- အိမ္ေဖၚ
မေစာလွ ကဆိုရင္ ဦးေလးအမဲသားေက်ာ္ေတြ ခိုးစားေနျပန္ျပီလား လို့ ခဏ ခဏေအာ္တတ္ပါတယ္--မေစာလွဆိုတာ အေမ့ လူယုံ-- ခေလးတစ္ေယာက္အေမ မုဆိုးမ -- ခေလးက မျမင့္ေဌးတဲ႔ --တရုတ္တန္း
ဖြားဖြားတို့နဲ့ အတူေနတယ္-- မေစာလွက မုဆိုးမ-- နည္းနည္းေတာ့ flirt ျဖစ္တယ္-- ဦးေလးကလည္းေအာ္
တယ္-- အေမကလည္းခဏခဏဆုံးမတယ္ -- သူက ရည္းစားထားတတ္တယ္-- ေနာက္ေဖးက အိမ္ေဖၚ
ႏွစ္ခန္းတြဲ ကတစ္ခန္းမွာသူတစ္ေယာက္တည္းေနတယ္ -- တစ္ရက္ မနက္အေစာျကီးရုံးပိတ္တဲ့ေန့ စေနေန့ျကီး အေဖက ဖြားဖြားအိမ္ကိုလိုက္ပို့တယ္  ေမာင္တိုင္ပင္တို့ က ဘာမွမသိဘူး  အိမ္မွာလည္းတစိမ္း
ေတြတစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စေတြ့တယ္  အေမ လည္းမ်က္ႏွာမေကာင္ဘူး  အေဖက ေအာ္စတင္ကား
ေလးနဲ့ အိမ္ဝန္းထဲကထြက္ေတာ့ အိမ္အေနာက္ဖက္က ထေနာင္းပင္ျကီးေအာက္မွာ မိန္းမတစ္ေယာက္ဒူးေထာက္
ေနျပီး ေခါင္းကငိုက္စိုက္က်ေနတဲ့ ပုံကိုေတြ့ လိုက္ရတယ္  အေမကေတာ့ ဟဲ့ေကာင္ ေမာင္မ်ိုး မျကည့္နဲ့
လို့ေျပာတာေပါ့ ---

ေနာက္မွသိရတာကမေစာလွ သူ့အခန္းမွာ ညတုုံးကသူ့ရည္းစားနဲ့စကားမ်ားျပီး သတ္ေသမယ္ဆိုျပီး ျကိုးတစ္
ေခ်ာင္းဆြဲထြက္သြားတာ လိုက္မေခၚမိဘူး-- ဒီလို လုပ္မယ္မထင္လို့တဲ့ --ေနာက္ေတာ့ ဒီေမာင္ကအိပ္ေပ်ာ္
သြားတယ္-- မနက္လင္းအားျကီး ထျကည့္ေတာ့ ဆြဲျကိုးခ်သတ္ေသ သြားတာေတြ့ ရေတာ့ ဦးေလးလာႏွုိး
တယ္  ေနာက္အေမ တို့အေဖ တို့ပါ သိသြားေတာ့ ရဲေခၚခိုင္း နဲ့ အလုပ္ရႈပ္သြားတာေပါ့-- ေနာက္ခေလးေတြ
မျမင္သင့္တာမျမင္ရေအာင္ အဖြားအိမ္ ပို့လိုက္တယ္ -- ဦးေလးကေနာက္ေျပာင္ျပီး မေစာလွ ကို ကေဝမ
လို့ေခၚတတ္တယ္--အဲဒီေန့က ဦးေလးက သူရည္းစားအိမ္ကအျပန္ ၁၁ နာရီခြဲေလာက္ရွိေနျပီ-- အဲဒီအခ်ိန္မွာ မေစာလွက ျကိုးဆြဲ ခ်ေသေနျပီ-- သူကမသိဘူး-- ေက်ာင္းထဲကအိမ္မွာ တခါးကေစ့ယုံေစ့
ထားတာ ခ်က္ခ်မထားဘူး -- သူလည္းတြန္းဝင္လာျပီး အမဲသားေက်ာ္နဲ့ ထမင္းစားလိုက္ေသးတယ္-- ျပီးမွ အိပ္တာ--မနက္ ၄ နာရီေလာက္ျက မေစာလွရည္းစားက လာႏွိုးျပီးသူကို မလိမ့္တစ္ပတ္နဲ့ မေစာလွ ျကိုးတစ္
ေခ်ာင္းဆြဲ ထြက္သြားတယ္ လို့ လာေျပာေပမဲ့ သူကျကိုးဆြဲခ်ေသေနတာေတြ့ျပီးျပီေလ-- အေဖနဲ့ အေမ လည္း ရဲေတြနဲ့ ရွင္းလင္းလိုက္ရတာေပါ့--  ထေနာင္းပင္ျကီး ကို လည္းခုတ္ပစ္ လိုက္တယ္ ---မေစာလွ သမီး
မျမင့္ေဌးကိုေတာ့ ဖြားဖြားတို့ကပဲေမြးစားလိုက္တယ္ -- ေနာက္ေတာ့ လင္ေနာက္ လိုက္ေျပးသြား ေပမဲ့ သားေတြသမီးေတြနဲ့ အေမ စီပီလိုင္းအိမ္ေရာက္တဲ့အထိ အဆက္အသြယ္ရွိပါတယ္ -- ေအာ္ ဘဝထိုထို မွာ ျကံုရဆုံရတာေတြပါ ----

အေမေက်ာင္းထဲကအိမ္မွာေနတုံးမွတ္မွတ္သားသားလုပ္တာတစ္ခုရွိတယ္-- အဖြားတို့အိမ္နီးနားခ်င္းက
ဦးေက်ာ္သိန္းပါ-- အမရပူရ မွာသီတင္းသုံးတဲ့ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားျကီး ဦးဝိမလ ရဲ့ဆရာရင္းဒကာရင္းပါ--မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားျကီး ေဟာျကားေတာ္မူတဲ့တရားေတြရဲ့ စာအုပ္ေတြကို ပုံႏုိပ္ခဲ့ပါတယ္-- ဆရာေတာ္ဘုရားေဟာျကားေတာ္မူတဲ့ တရားေတြကိုလည္းတိပ္ေခြနဲ့ ကူးထားပါတယ္  အဲဒီအခ်ိန္က ကတ္ဆက္ေခြဖြင့္တဲ့စက္မေပၚေသးပါဘူး-- အေမဟာ ဝိပသာနာတရားစာအုပ္ေတြကို တစ္အုပ္ျပီး တစ္အုပ္ဖတ္ပါတယ္-- ျခင္ေထာင္ျကီးခ်ျပီး တရားလည္းထိုင္ပါတယ္--

အေမကဝိပသာနာတရားစတင္အားထုတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ က်န္းမာေရးလည္းခ်ို႕ယြင္းလာပါတယ္--အေမက အားနည္းေသြးတိုး ျဖစ္တာပါ  ဆရာဝန္နဲ့ ျပေသာ္လည္းမေပ်ာက္ခဲ့ပါဘူး -- ေနာက္ဆုံး သိမ္ျဖူဆရာေတာ္ျကီး ကို သြားေရာက္ျပသတဲ့အခါ မွ အားနည္းေသြးတိုး ဆိုတာေဖၚထုတ္ျပီး ေဆးနဲ့ ဓါတ္စာ ေပးျပီးကုပါတယ္  အေမဟာ က်န္းမာေရး မေကာင္းေပမဲ့ တရားထိုင္ မပ်က္ပါဘူး-- ဦးဝိမလ စာအုပ္ေတြ လည္း အဖတ္မပ်က္ပါဘူး  ေနာက္ဆုံးအေမ ဟာ  သိမ္ျဖူဆရာေတာ္ျကီးကိုလုံးဝယုံျကည္မႈ ထားျပီး ေဆးကို မွန္ မွန္ေသာက္သလို မတဲ့ဘူး လိုေျပာတဲ့ အစာ ဆို လုံးဝ ထိေတာင္မထိပါဘူး-- သိမ္ျဖူေဆးကို ေသတဲ့ အ ထိမွန္မွန္ေသာက္ပါတယ္ သိမ္ျဖူဆရာေတာ္ရဲ့ ကုသမႈကိုလည္းယုံယုံျကည္ျကည္နဲ့ ခံယူခဲ့ပါတယ္ ---အေမတရားထိုင္ခဲ့ တာ ဥာဏ္စဥ္တစ္ခုထိေရာက္ခဲ့တယ္ လို့ ေမာင္တိုင္ပင္ယုံျကည္ပါတယ္ ---အေမဟာတရားထိုင္ျပီးေနာက္ ပိုင္း ပိုမို သိမ္ေမြ့လာပါတယ္-- ၁၉၆၆ မွာ မန္းတကၠသိုလ္အိမ္ကေန ရန္ကုန္ စက္မႈတကၠသိုလ္မွာ ေက်ာင္းအိပ္ေက်ာင္းစား တက္ဖို့ ထြက္လာရပါတယ္--ေမာင္တိုင္ပင္အဖို့ ၁၉၇၃ ကေန ၁၉၇၅ ထိ အေဖအေမနဲ့ တူတူ ျပန္ ေနခဲ့ျပီး ရန္ကုန္သူနဲ့ အိမ္ေထာင္က်တာေျကာင့္ ရန္ကုန္ က ဇနီးမိဘအိမ္မွာပဲေနထိုင္လာခဲ့ပါတယ္-- ေမာင္တိုင္ပင္ ဘဝ ကိုျကည့္ ရင္ ဇနီး မိဘေတြနဲ့တူတူေနရတဲ့ အခ်ိန္ကမ်ားပါတယ္--

အေမဟာ သားသမီးေတြကို အလိုလိုက္တတ္ျပီး အလိုလိုက္အမိုက္ မေစာ္ကားတတ္ေအာင္ ဆုံးမသြန္သင္မႈ
ေတြလည္းရွိတာေျကာင့္ သားသမီး၃ ဦးလုံး ဟာ ယေန့ထက္တိုင္ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ရွိျကတာဟာ အေမဆုံးမ သြန္သင္မႈေအာက္မွာ ျပီးျပင္းလာခဲ့ ရ လို့ လို့ ေျပ ာခ်င္ပါတယ္ --ညီ နဲ့ ညီမ ကအေဖ နဲ့ အေမ နဲ့ တူတူ ေနတဲ့ အခ်ိန္မ်ားပါတယ္ -- မိဘေက်းဇူးေတြကို ပိုမို ဆပ္ ႏိုင္ပါတယ္--ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္တတ္ေအာင္ အေဖ
ေကာအေမ က သူတို့ အေတြ့အျကံုကို အေျခခံျပီး ဆုံးမသြန္သင္ႏိုင္ ခဲ့ပါတယ္ -- သားသမီး ၃ ေယာက္လုံး
စီးပြားေရး ကုန္သည္ ေတြ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး -- entreprenurship စိတ္ဓါတ္ မရွိခဲ့ လို့ မျကီးပြားခဲ့ေပမဲ့ professionalism စိတ္ဓါတ္ေတြေတာ့  အျပည့္ ရွိပါတယ္---အေဖကစာသင္တာဝါသနာပါတယ္--သုေတသနကိုပိုအားထားတယ္-- အိမ္မွာ စာျကည့္တိုက္ေလးရွိတယ္ -- ေက်ာင္းမွာစာသင္မဲ့အေျကာင္းအ
ရာဘာသာရပ္ကို ျကိဳတင္ နွဳတ္စ္ ထုတ္ျပီးသင္ေလ့ရွိပါတယ္ -- အေမ နဲ့ အေဖ ကတစ္ေယာက္နဲ့ တစ္
ေယာက္ခ်စ္ေမတၱာကို အေျခခံ ျပီး လက္ထပ္ခဲ့တာေျကာင့္ တစ္ေယာက္ေမတၱာ အေျကာင္းတစ္ေယာက္သိျကပါတယ္-- အေမက အေဖကို ကိုကိုခ်မ္းေခၚတတ္ျပီး သားေတြသမီးေတြ ျကီးလာေတာ့ နင္တို့အေဖ လို့ ေျပ ာတတ္ပါတယ္ -- အေဖကေတာ့ မခင္ေမ လို့ပဲေခၚတတ္ပါတယ္ --
အေဖ နဲ့ အေမ က သားသမီးေတြကို ဆုံးမရင္ေတာင္ ေမာင္မ်ိဳး အဲတာမလုပ္နဲ့ မင္းအေမ မျကိဳက္ဘူး လို့ဆုံးမတတ္ပါတယ္ -- အေမက လည္း သူမျကိဳက္တာလုပ္ရင္ သူမျကိဳက္ဘူး လို့တဲ့ မေျပာဘူး-- ဟဲ့ မင္း
အေဖ မျကိဳက္ဘူး မလုပ္နဲ့ လို့ ဆုံးမတတ္ပါတယ္ --အေဖ ကအေမ့ ဆုံးေတာ့ အသုဘပို့ျပီး ျပန္အလာ
သားသမီး ၃ ေယာက္ေရွ႕မွာ အေမ ကို သတိရေျကာင္း ဆို့ဆို့နင့္နင့္ ေျပ ာေ တာ့ ေမာင္ႏွမ ၃ ေယာက္စလုံး
မ်က္ေရေတြက်ခဲ့ရပါတယ္ -- အေမနဲ့ အေဖ ၅၅ ရက္ပဲကြာပါတယ္ -- တခ်ိန္လုံး ကိုကိုခ်မ္း ကိုကိုခ်မ္း ဆို
ျပီးအေမ က ဂရုစိုက္ေတာ့လည္းသူခမ်ာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ နီးပါးလက္တြဲလာခဲ့တဲ့ အေမကို သတိရ မွာမလြဲပါဘူး--အေဖ ဟာမကြယ္လြန္မီ ၂ႏွစ္ေ လာက္ကတည္းကမ်က္ေစ႔ကြယ္ေနပါၿပီ--သူတိုု႔မဂၤ လာခရီး ေရႊရတုုေရာက္ရန္ လ ပိုု္င္းေ လ ာက္  လ ိုုေတာ႔တာပါ။
အေဖေတာ့ အေမေနာက္ လိုက္သြားေတာ့မယ္ဆိုတာကိုုသူတို့ ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၲာကို နားလယ္မိေနတဲ့ ေမာင္တိုင္ပင္ဟာအဲဒီတုုံးက ရန္ကုန္ စိတ္ေလးပင္စြာနဲ့ ျပန္ခဲ့ရပါတယ္ --

အေမကသူသခ်ၤာေတာ္ေျကာင္း ဝါသနာပါေျကာင္းေျပာေလ့ရွိပါတယ္ -- ေမာင္တိုင္ပင္ ေဆးမတက္ပဲ အာ
အိုင္တီတက္ေတာ့ သူ့တူလို့ အင္ဂ်င္နီယာ လိုင္းတက္တာလို့ ေျပ ာတတ္ပါတယ္ -- ညီမ ကိုေတာ့ အေဖ
နဲ့ အေမ ကိုေစာင့္ေရွာက္ ႏိုင္ေအာင္ ေဆးေက်ာင္းတက္ခိုင္းပါတယ္ -- အေဖပင္စင္ယူျပီးေနာက္ပိုင္း စီပီလိုင္းအိမ္ေရာက္ေတာ့ ေမာင္တိုင္ပင္ အာအိုင္တီတက္ေနတုံးဆိုေတာ့အိမ္မွာသိပ္မေနေတာ့ပဲ  ညီ နဲ့ ညီမ တို့ပဲ အေဖ နဲ့ အေမ တို့နဲ့ ပဲေနျကပါတယ္-- ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ မွာေမာင္တိုင္ပင္ ရန္ကုန္ သူနဲ့အိမ္ေထာင္က်ေတာ့ တစ္ႏွစ္တစ္ခါေလာက္ေတာ့ အနည္းဆုံးမန္းအိမ္ကိုျပန္လာေလ့ရွိပါတယ္ -- ျပန္လာတိုင္းေခြ်းမကိုလည္း ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ နဲ့ သူ့သားဘာျကိုက္တတ္သလဲ ဆိုတာ ခ်က္ျပတယ္ သင္ေပးတယ္  ဇနီး မကြယ္လြန္မီ  တစ္ခါတစ္ခါ ျကရင္ ေယာကၡမျကီးသင္ေပးတဲ့နည္းဆိုျပီး ဟင္းေတြ ခ်က္ခ်က္ေကြ်းတတ္ပါတယ္-- အထူးသျဖင့္ ငါးဖယ္ဘူးသီးငါးေပါင္းေက်ာ္ကေတာ့ မိသားစုေတြျကိုက္ျကပါတယ္ --

အေမငယ္စဥ္ကဓါတ္ပုံေတြကိုျကည့္ ရင္ သူေခတ္သူအခါအရမိန္းမေခ်ာတစ္ေယာက္ပါ-- ညီမ ရဲ႔သမီးငယ္ကအေမနဲ႔ ေတာ္ေတာ္တူပါတယ္--ဒါေျကာင့္လည္း ရန္ကုန္တကၠသိုလ္က က်ဴတာေပါက္စ အေဖ အတြက္အသဲစြဲျဖစ္ခဲ့တာနဲ့ တူပါတယ္ -- အေဖ က အေမ ကို
ရန္ကုန္ကအေမအစ္ကို၀မ္းကြဲ အၿမတ္ေတာ္၀န္ေထာက္ ဦးဘသန္းအိမ္မွာစေတြ႕တာပါ လို့ေျပာဘူးတယ္ ( ဦးဘသန္းဆိုတာ နံမည္ေက်ာ္ ဂုဏ္မင္းေဆးထုတ္လုပ္တဲ့  မမျကဴ တို့အေဖပါ) -- အေဖ က ပညာတတ္ အမ္ေအဘြဲ့ရ ေတာင္ငူ က သူေဌး ဦးဘိုးရင္ သား ဆိုေတာ့ အေဖ ကို က်တဲ့ေက်ာင္းသူေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားရွိတယ္ လို့ အေမက
ေျပာဘူးတယ္ -- ဒီျကားထဲ အေမ အစ္ကို ဝမ္းကြဲ အိမ္မွာအေမ ကို ေတြ့ျပီး ခ်စ္ေရးဆိုခဲ့ တယ္နဲ့ တူပါတယ္
စစ္ေျကာင့္ အေဖ နဲ့ အေမ မေတြ႕ႏိုင္ေတာ့ပဲ ၇ ႏွစ္အျကာ စစ္ ျကီးအျပီး ၁၉၄၇ ခု ႏွစ္ ဧျပီလ မွာ လက္ထပ္ခဲ့တာပါ--

                                                                                                                                ဆက္ရန္