လယ္ယာလုပ္သားမ်ားဆင္းရဲမြဲေတမွဳ
ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ေတာင္သူလယ္သမား လူတန္းစားသည္ လူဦးေရ၏ ၇၀% ေက်ာ္ ရွိေနသည္။ ေက်းလက္ေန ျပည္သူအမ်ားစုသည္ ဆင္းရဲၾကသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရ အဆက္ဆက္ ဆင္းရဲမြဲေတမႈကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း မူဝါဒမ်ားအေပၚ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မႈ မ်ား အားနည္းခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေက်းလက္ေနျပည္သူအမ်ားစုမွာဆင္းရဲမြဲေတမႈအမ်ားဆံုးျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ၿပီးခဲ႔ေသာအစိုးရလက္ထက္တြင္ ေလ့လာဆန္းစစ္မႈမ်ားျပဳလုပ္၍ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ မွ လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ႏိုင္ငံေတာ္မွဦးေဆာင္အေကာင္အထည္ေဖၚခဲ႔ေသာ္လည္းေအာင္ၿမင္မွဳမ်ားေလာက္ေလာက္လားလားမရခဲ႔ပါ။ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္၌လယ္ယာေၿမတစ္ခုကိုအၿခားေသာနည္းလမ္းတစ္ခုခုေၿပာင္းလဲအသုံးၿပဳရန္မွာအလြန္ခက္ခဲၿပီးလုပ္ေဆာင္ရသည္႔လုပ္ငန္းစဥ္မွာရွည္လ်ားသည္႔အတြက္လယ္ယာေၿမၿပဳန္းတီးမွူမ်ားၿဖစ္ေပၚသည္႔ပမာဏအလြန္နည္းပါသည္။လြန္ခဲ႔ေသာဆယ္စုႏွစ္တာကာလအတြင္းလယ္ယာေၿမမူ၀ါဒမ်ားေၿပာင္းလဲခဲ႔ၿပီးအခ်ိဳ ႔ေသာလယ္ယာေၿမမ်ားကိုအာဏာပိုင္မ်ားႏွင္႔ပူးေပါင္း၍ခရုိနီမ်ားကသိမ္းဆည္းခဲ႔ေသာေႀကာင္႔လယ္ပိုင္ရွင္ဘ၀မွာလယ္မပိုင္သည္႔သူရင္းငွားဘ၀သို႔ေရာက္ခဲ႔သည္႔သာဓကမ်ားလည္းရွိခဲ႔သည္။အခ်ိဳ ႔ေဒသမ်ား၌လယ္ယာေၿမၿပႆနာမ်ားမွာယေန႔တိုင္မေၿဖရွင္းႏိုင္ေသးပဲအခ်ိဳ ႔လယ္ပိုင္ဘဝမွလယ္ယာေၿမမဲ႔ဘဝသို႔ပင္ေရာက္ရွိခဲ႔သည္႔သာဓကမ်ားရွိခဲ႔ပါသည္။ေက်းရြာမ်ားတြင္လယ္ယာလုပ္ငန္းခြင္မ်ားတြင္လုပ္ကိုင္ၿခင္းၿဖင္႔စား၀တ္ေနေရးမလုံေလာက္သည္႔အခါလုပ္ ႏိုင္ကိုင္ႏိုင္သည္႔ေတာေနၿမန္မာလူငယ္လူရြယ္မ်ားသာေရႀကည္ရာၿမက္ႏုရာတစ္ဖက္ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ေရႊေၿပာင္းလုပ္သားမ်ားအၿဖစ္သြားေရာက္ခဲ႔ၿခင္းေႀကာင္႔ၿမန္မာလယ္ယာလုပ္ငန္းခြင္တြင္စိုက္ခ်ိန္ပ်ိဳးခ်ိန္ရိတ္သိမ္းခ်ိန္ကာလမ်ား၍လယ္ယာလုပ္သားမ်ားရွားပါးရသည္႔ၿပႆနာၿဖင္႔ႀကံဳေတြ႔ေနရပါသည္။ေရစႀကိဳေဒသ၌ထန္းတက္ႏိုင္သည္႔လူငယ္လူရြယ္ ၈၀၀၀၀ ေလာက္မေလးရွားႏိုင္ငံသို႔ေရႀကည္ရာၿမက္ႏုရာ သြားေရာက္ခဲ႔ရာထန္းတက္မည္႕သူမရွိသၿဖင္႔ ထန္းလ်က္ေစ်းပင္တက္ခဲ႔ရပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရအဆက္ဆက္သည္ ဆန္စပါးစိုက္ပ်ိဳးထုတ္လုပ္ေသာ ေတာင္သူ လယ္သမားမ်ားကို သင့္ေလ်ာ္ေကာင္းမြန္မည္ဟု ယူဆရသည့္ နည္းလမ္းေပါင္းစံုကို အသံုးခ်၍ စိုက္ပ်ိဳးစရိတ္၊ လယ္ယာ၊ အမေတာ္ေၾကးမ်ားေပးရန္ အားထုတ္ႀကိဳးစားခဲ့ၾက သည္။ သို႔ေသာ္ ေကာင္းမြန္ခိုင္မာေသာ စနစ္မ်ားခ်မွတ္ရန္ အားနည္းခဲ့ျခင္း၊ ေအာက္ေျခ အလယ္အလတ္အဆင့္မ်ား၌ အစိုးရမွ စီစဥ္ခ်မွတ္ေပးေသာ အမေတာ္ေၾကး ထုတ္ေပး သည့္ လုပ္နည္းစနစ္၏ အားနည္းခ်က္အခ်ိဳ႕ကို အခြင့္ေကာင္းယူအလြဲသံုးၿပီး ကိုယ္က်ိဳးရွာခဲ့ၾကျခင္း၊ ေၾကြးတင္လွ်င္ ရွင္ဘုရင္ဆပ္ ဟူေသာ ျမန္မာဆို႐ိုး စကားအတိုင္း ေခတ္ အဆက္ဆက္ကေတာင္သူမ်ားသို႔ထုတ္ေပးခဲ့ေသာစိုက္ပ်ိဳးစရိတ္၊ အမေတာ္ေၾကးေငြမ်ားကို ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ျပန္ဆပ္ရန္ စိတ္ဝင္စားမႈနည္းပါးျခင္း၊ စီမံကိန္းစီးပြားေရးစနစ္ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့စဥ္ကေတာင္သူလယ္သမားမ်ားထံမွစပါးဝယ္ယူရာတြင္ေဈးႏႈန္းတြက္ခ်က္ခဲ႔ရာ၌ အေျခခံ မွီျငမ္းျပဳခဲ့ေသာကုန္က်စရိတ္မ်ားမွာအမွန္ႏွင့္နီးစပ္မႈမရွိသည့္အတြက္စပါးေဈး၊ ဆန္ေဈးတို႔ သည္လက္ရွိကမၻာ့ေပါက္ေဈးႏွင့္ဆက္စပ္မႈမရွိဘဲတသီးတျခားစီရွိေနျခင္း၊အစိုးရ အစဥ္အ
ဆက္သည္ ျပည္တြင္း၌ စားသံုးသူအမ်ားစုဝယ္စားႏိုင္သည့္ ဆန္ေဈးႏႈန္း ျဖစ္ေစေရးကို အစဥ္တစိုက္အဓိကဦးတည္ေနျခင္း၊(ဆိုလိုသည္မွာလူဦးေရ၏၇၀%ရွိေသာေတာင္သူလယ္ သမားမ်ားအတြက္သင့္ေလ်ာ္သည္အက်ိဳးအျမတ္မ်ားခံစားႏိုင္ရန္ျဖစ္သင့္သည့္စပါးေဈးႏႈန္း မ်ားျဖစ္ရမည့္အစားစားသုံးသူၿမိဳ႔ေနေတာေနလူတန္းစားမ်ားအတြက္သက္သာေသာဆန္ေစ်းႏွဳန္းၿဖစ္ေပၚေစေရးကိုမသိမသာဦးတည္ေနၿခင္း)ေစ်းႏွဳန္းမူ၀ါဒေရးဆြဲအေကာင္အထည္ေဖၚရာတြင္အစိုးရမွနည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ပါဝင္စြက္ဖက္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ဆန္ေဈးႏႈန္းမွာ အာဆီယံေဒသတြင္းအျခားႏိုင္ငံမ်ား၏ဆန္ေဈးႏႈန္းမွာအာဆီယံေဒသတြင္းအျခားႏိုင္ငံမ်ား၏ဆန္ေဈးႏႈန္းေအာက္၌သာရွိေနခဲ့ပါသည္။အဆိုပါဆန္ေဈးႏႈန္းအစဥ္က်ဆင္းေနေရးကို ဦးတည္ေနသည့္အခ်က္ႏွင့္ပတ္သက္၍သက္ဆိုင္ရာမူဝါဒခ်မွတ္သူမ်ားဘက္မွၿပန္လွန္ ျငင္း ဆိုမႈမွာျမန္မာႏိုုင္ငံ၌ေတာင္သူလယ္သမားစစ္စစ္ဦးေရသည္၇၀%မရွိဘဲ၃၀%ခန္႔သာရွိႏိုင္ၿပီးက်န္သည့္ရာခိုင္ႏႈန္းသည္လယ္ပိုင္မ်ားမဟုတ္ဘဲလယ္သူရင္းငွားအလုပ္သမားမ်ားသာျဖစ္ေန၍ဆန္ကိုျပည္တြင္းေဈးကြက္၌ဝယ္စားေနရျခင္းေၾကာင့္ျပည္တြင္းဆန္ေဈးကြက္ႏႈန္းသည္ေအာက္ေျခဆင္းရဲသားလူတန္းစားမ်ား၏စားႏိုင္သည့္ေဈးႏႈန္းအဆင့္၌သာအစဥ္ရွိေနေစရန္လိုအပ္သည္ဆိုေသာ hypothesis အယူအဆကိုသာ အစဥ္ဆြဲ ကိုင္ထား ၾကဆဲျဖစ္
သည္။
ျမန္မာႏိုုင္ငံ၌ ေတာင္သူလယ္သမားစစ္စစ္္သည္ လူဦးေရ၏ ၇၀% မရွိဘဲ ၃၀% ခန္႔သာရွိေနႏိုင္ၿပီးက်န္သည့္ရာခိုင္ႏႈန္းသည္လယ္ပိုင္မ်ားမဟုတ္ဘဲလယ္သူရင္းငွား အလုပ္ သမားမ်ားသာျဖစ္ေန၍ဆန္ကိုျပည္တြင္းဆန္ေဈးကြက္၌ဝယ္စား ေနရ ျခင္း ေၾကာင့္ ျပည္ တြင္း ဆန္ေဈးကြက္၌ ေဈးႏႈန္းသည္ ေအာက္ေျခ ဆင္းရဲသား ၿမိဳ႕ေန၊ ေတာေန လူတန္းစားအားလံုးစားႏိုင္သည့္ ေဈးႏႈန္းအဆင့္၌ တည္ၿငိမ္စြာအစဥ္ရွိေနေစ ေရးသည္ အေရးပါသည္ဟု ယူဆရပါသည္။ VOICE (၆/၂၇) သတင္းဂ်ာနယ္၌ ”အခုလယ္သမား ေတြက ဝမ္းစာ စပါးႀကိတ္မစားၾကေတာ့ဘူး၊ ဆန္ပဲ ဝယ္စားၾကေတာ့တယ္” ဟု ေဖၚျပထားသည္ကိုဖတ္ရွဳရသည္႔အခါေတာေနလူတန္းစားမ်ား၏ဆန္စားသံုးမႈပါရာဒိုင္းၿဖည္းၿဖည္း ေျပာင္းလာ ေနၿပီလား သံုးသပ္မိပါသည္။
No comments:
Post a Comment